تجربه موفق وزارت کشاورزی کانادا در مدیریت واحد تولید و بازرگانی

به گزارش مسیر اقتصاد (مسیر اقتصاد)، کشور کانادا با جمعیتی بالغ بر ۳۶ میلیون نفر، در آمریکای شمالی واقع شده است. بر اساس آمار سازمان خوار و بار جهانی، متوسط تولید سرانه این کشور در ده سال اخیر در محصولات اساسی (منابع پروتئینی، قند، چربی و کربوهیدرات) حدود ۲.۶ میلیون تن بوده است.

همچنین این کشور رتبه پنجم را در صادرات محصولات غذایی جهان به خود اختصاص داده، که ایالات متحده آمریکا مهمترین مقصد صادرات کشاورزی و غذای کانادا است.

تراز تجاری این کشور در محصولات کشاورزی در سال گذشته میلادی بالغ بر مثبت ۱۱.۴ میلیارد دلار اعلام شد.

• ارقام به میلیون دلار

بیشترین محصولاتی که طی سالهای گذشته از این کشور صادر شده است عبارتند از: دانه های روغنی، گندم دوروم، سویا، عدس خشک شده، و محصولات نانوایی می باشد.

و بیشترین محصولاتی که وارد این کشور شده است، محصولاتی نظیر انگور، مواد واسطه ای تهیه غذا، محصولات نانوایی، غذای حیوانات و قهوه بود است.

میزان تولیدات محصولات کشاورزی کانادا در محصولات اساسی مختلف که در شکل زیر آمده نشان می‌دهد که این کشور از طریق یک سیستم هدفمند به این سطح از تولید رسیده است.

بازرگانی محصولات کشاورزی در کانادا بر عهده وزارت کشاورزی است

مسئولیت خدمات بازرگانی در وزارت کشاورزی کانادا بر عهده معاونت «خدمات بازار و تجارت کشاورزی» است که توسط دستیار معاون وزیر کشاورزی و ذیل نظر قائم مقام وزیر کشاورزی اداره می‌شود.

اجرای لوایح و مقررات ابلاغ‌شده از سوی مجلس کانادا در حوزه تنظیم بازار، اجرای برنامه‌های حمایتی و توسعه بازار، ایجاد زیرساخت اطلاعاتی و تسهیل‌گری برای حضور بهتر تولیدکنندگان در تجارت بین‌المللی از مسئولیت‌های این بخش است.

زنجیره واحد تولید و تجارت کشاورزی در کانادا

سیستم کشاورزی و غذای کانادا (وزارت کشاورزی)، بصورت یک زنجیره واحد از قبل تولید شکل گرفته و تا ارائه محصولات بدست مصرف کنندگان ادامه می یابد.

طبق گفته ی مسئولین این کشور، این مدل دارای یک زنجیره عرضه یکپارچه شامل تامین کنندگان مواد اولیه، تولید کنندگان اصلی، پردازنده های غذایی و نوشیدنی، خرده فروشان و عمده فروشان مواد غذایی و ارائه دهندگان خدمات غذا است.

فعالیت های این زنجیره تامین، مزایای اقتصادی قابل توجهی را در سطح ملی و استانی دارد که نمونه ی آن افزایش صادرات و تولیدات مواد غذایی پایدار در این کشور است.

مدیریت این وزارتخانه از تولید یک کشاورز شروع شده و تا رسیدن این محصول به مصرف کننده یا به عبارتی از مزرعه تا بازارهای جهانی در تمام مراحل تولید اعم از پردازش و بازاریابی محصولات مزرعه، غذا و زیستی ادامه دارد.

کمک وزارت خارجه کانادا به بازاریابی محصولات کشاورزی

تجارت محصولات کشاورزی اقدامی مشترک بین وزارت کشاورزی و وزارت امور خارجه این کشور است که طبق برنامه ی ملی کانادا اقدام به بازاریابی بین الملی محصولات کشاورزی میکنند.

با همین شیوه مدیریتی است که تولید ناخالص داخلی کانادا در بخش کشاورزی از سال ۲۰۰۷ تا به الان هرساله  بجز در دوره رکود سال ۲۰۰۹، افزایش داشته است.

همچنین اشتغال در اکثر صنایع در بخش کشاورزی کانادا همچنان در روند صعودی قرار داشته و این بخش در سال ۲۰۱۴، برای بیش از ۲.۳ میلیون نفر اشتغال زایی کرده است.

همچنین برآورد شده است که تقریبا ۵۸ درصد از ارزش تولید زراعی اولیه در کانادا صادر شده یا به عنوان کالاهای اولیه برای محصولات غذایی و محصولات فرآوری شده پردازش شده است.

طبق برنامه ریزی، دولت مرکزی کانادا قصد دارد طبق یک سرمایه گذاری ۵ ساله، به ارزش ۳ میلیارد دلار برنامه ی توسعه ای جهت تقویت بخش کشاورزی و امنیت غذایی در دستور کار قرار داد.

در بخشی از این برنامه بیان شده که این کشور در جهت کمک به کشاورزان برای عرضه محصولات خود، با رصد بازارهای جدید برای بهبود کیفیت موادغذایی و مهارت تولیدی و افزایش صادرات اقدام خواهد کرد.

بهبود برنامه های مدیریت ریسک کشاورزی

همچنین وزارت کشاورزی این کشور با برنامه ریزی (BRM) که تحت عنوان برنامه مشارکت کشاورزی کانادا نام دارد، برنامه هایی برای کمک به تولیدکنندگان در جهت کاهش خطرات حیاتی مزرعه که فراتر از توانایی آنها برای حل مشکلات است ادامه خواهد داد.

مدیریت واحد زنجیره تولید تا عرضه محصولات موفق ترین برنامه حمایتی

در نظر گرفتن مدیریت واحد برای تولید وعرضه محصولات کشاورزی یکی از سیاستهای بروز مدیریتی در جهان است که اکثر کشورهای توسعه یافته از این مدل برای حمایت از بخش کشاورزی به کار می بندند.

قابل توجه است که کشورهایی نظیر برزیل، کانادا، آلمان و روسیه وکشورهای جنوب شرقی آسیا از این مدل برای ساختار داخلی کشاورزی خود استفاده میکنند.

در ایران نیز از سال ۹۱ طبق قانون انتزاع قرار شد سیاستهای تجاری بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی تجمیع شده و دیگر مسئولیت مجزایی برای این موضوع وجود نداشته باشد.

یکی از اثرات بسیار مهم اجرای این قانون در کشور بهبود وضعیت تراز تجاری ایران، خودکفایی در محصولات استراتژیک غذایی و افزایش تولیدات بخش کشاورزی طی ۳ سال اجرای آن بود.

حال ضروری است در جهت تکمیل اجرای این قانون، ستاد تنظیم بازار و دیگر موارد پیش بینی شده نیز به وزارت جهاد کشاورزی ملحق شود تا اندک نارسایی های ناشی از این موضوع نیز برطرف گردد.

منبع: وزارت کشاورزی کانادا