مسیر اقتصاد/ مگاپولیتن کاسکادیا در قاره آمریکای شمالی که شامل سیاتل، پورتلند و ونکوور می‌شود، تا سال ۲۰۵۰، شاهد رشدی سه‌برابری جمعیت و رسیدن به رقم ۳.۶ میلیون نفر خواهد بود. اما برنامه‌های رشد منطقه‌ای تنها برای ۲.۳ میلیون نفر از این جمعیت جای‌دهی در نظر گرفته‌اند و سرنوشتِ ۱.۳ میلیون نفر باقی‌مانده در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. علاوه‌بر این، فشار این رشد جمعیت بر شبکه حمل و نقل تحت فشار کاسکادیا نیز مزید علت است.
مطالعه‌ای دیگر نشان می‌دهد که فرودگاه سیاتل-تاکوما تا سال ۲۰۲۷ تمام امکاناتِ توسعه خود را به اتمام خواهد رساند و همچنان با ۳ میلیون مسافر مازاد در سال روبه‌رو خواهد بود. تصمیم‌گیران در حال بررسی ساخت دو فرودگاه دیگر برای پاسخ به این تقاضا هستند. در همین حال، ۶۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای این منطقه نیز از حمل و نقل مسافر ناشی می‌شود. قانون‌گذاران با هدف‌گیری توافق‌نامه‌ی پاریس، کاهش ۸۰ درصدی انتشار کربن تا سال ۲۰۵۰ را به‌عنوان آرمان تعیین کرده‌اند. با روند فعلی، کاسکادیا تنها قادر به کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی انتشار خواهد بود و به‌شدت از این هدف مهم عقب خواهد ماند.
شکل زیر مربوط به نقشه انجمن طرح منطقه‌ای ایالات متحده است که ۱۱ منطقه بزرگ این کشور را نشان می‌دهد.
افزایش ترافیک جاده‌های حومه‌‌ای کاسکادیا در آینده بدلیل افزایش قیمت مسکن
عدم اتصال منطقه‌ای، مشکل عدالت اجتماعی را نیز برای حومه‌نشینان مراکزشهرها به وجود آورده است؛ افرادی که با ترددهای طولانی و دشوار، برای دسترسی به مشاغل خوب و مسکن مقرون‌به‌صرفه دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. کارگران مشاغل ضروری مانند پرستاران، معلمان و امدادگران نیز با قیمت‌های سرسام‌آور مسکن در مراکز شهر، مجبور به ترک محل خدمت خود شده‌اند. گزارش چشم‌انداز کاسکادیا ۲۰۵۰ پیش‌بینی می‌کند که با ادامه رشد جمعیت، تا سال ۲۰۳۵ این منطقه شاهد ترافیک بدتری از لس‌آنجلس خواهد بود و تا سال ۲۰۴۰، مسکن در کاسکادیا از سان‌فرانسیسکو نیز گران‌تر خواهد شد. در سیاتل، تعداد افرادی که برای رفتن به محل کار مجبور به سفرهای طولانی (بیش از ۹۰ دقیقه) هستند، در پنج سال گذشته ۷۲ درصد افزایش یافته است. شرکت‌ها نیز به دلیل قیمت‌های بالای مسکن در مراکز شهر، با مشکل جذب و حفظ نیروی کار مواجه‌اند.
اثرات مطلوب احداث قطارهای پرسرعت کاسکادیا در مطالعات WSDOT
وزارت حمل و نقل ایالت واشنگتن ([۱]WSDOT) مطالعاتی درباره‌ی امکان‌سنجی و مزایای احداث شبکه‌ی قطارهای پرسرعت در کاسکادیا انجام داده است. این مطالعات، منافع زیر را برای ایجاد این سیستم برشمرده‌است:
- سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت، امکان جابه‌جایی تا ۳۲ هزار مسافر در ساعت را فراهم می‌کند و زمان سفر بین سیاتل و ونکوور را به ۴۷ دقیقه و بین سیاتل و پورتلند را به ۵۸ دقیقه کاهش می‌دهد. این در حالی است که زمان طی این مسیرها با خودرو به‌ترتیب بیش از دو ساعت و نیم و سه ساعت به طول می‌انجامد.
- شبکه قطارهای پرسرعت کاسکادیا به‌صورت روزانه، ۲۱ تا ۳۰ رفت‌وبرگشت خواهد داشت. برخی سفرهای سریع تنها در پورتلند، سیاتل و ونکوور توقف خواهند کرد و برخی دیگر در ایستگاه‌های بیشتری مسیر توقف دارند.
- هزینه‌ی ساخت این شبکه [۲]HSR بین ۲۴ تا ۴۲ میلیارد دلار برآورد شده است، که یک‌سوم هزینه‌ی ساختِ تنها یک خطِ آزادراه جدید به طول همان مسیر (۱۰۸ میلیارد دلار) است. این پروژه، ۳۵۵ میلیارد دلار رشد اقتصادی ایجاد خواهد کرد.
- به ازای هر شغلِ ایجادشده در بخشِ ریلی، ۴.۲ شغل در سایر صنایع، پشتیبانی می‌شود. HSR می‌تواند ۲۰۰ هزار شغل ساختمانی در بخش ریلی و ۸۴۰ هزار شغل در سایر صنایع ایجاد کند، در مجموع یک میلیون و ۴۰ هزار شغل جدید.
- به‌عنوان مقایسه، برای تأمین رشد پیش‌بینی‌شده‌ی سفرهای بین‌استانی، منطقه به‌جای HSR نیاز به احداثِ شش خط آزادراه دیگر، ۹۱ گیتِ فرودگاهی و دو باند فرودگاه خواهد داشت.
- قطارهای پرسرعت می‌توانند انتشار کربن منطقه را شش میلیون تن کاهش دهند و با استفاده از منابع انرژی پاک (مانند باد، برق‌آبی یا خورشیدی) این رقم را به صفر برسانند. فرآیند ساخت HSR همچنین ۵۰ تا ۶۰ درصد نسبت به ساخت جاده و فرودگاه، پاک‌تر است.
تصاحب سهم ۵۰ درصدی قطارهای پرسرعت از بازار حمل و نقل هوایی
منطقه باید روی بهبود حمل و نقل شهری (اتوبوس، قطار سبک، تراموا) سرمایه‌گذاری کند تا دسترسی عادلانه‌تر برای جوامع محروم فراهم شود و این شبکه حمل و نقل شهری، تغذیه‌کننده‌ی سیستم HSR باشد.
پروازهای کوتاه‌برد به‌طور معمول برای شرکت‌های هواپیمایی سودآور نیستند و انتشار کربن بیشتری ایجاد می‌کنند. با ایجادِ همکاری با خطوط هوایی، مسافران می‌توانند با یک پرواز ترانس‌قاره‌ای در فرودگاه فرود بیایند و سپس با قطارهای پرسرعت مستقر در فرودگاه، به‌راحتی به مقصد نهایی در شهرهای بین‌راهی برسند. با مکان‌های مناسب، زمان سفر رقابتی و قیمت‌گذاریِ منطقی، قطارهای پرسرعت مبتنی بر این مدل، در اروپا توانسته‌اند ۴۰ تا ۵۰ درصد از سهم بازار حمل و نقل هوایی را تصاحب کنند.
قطارهای پرسرعت جایگزین اقتصادی برای سایر شیوه‌های حمل و نقل در منطقه کاسکادیا
مسئله این نیست که «آیا در منطقه کاسکادیا قطارهای پرسرعت ساخته شود یا خیر؟» بلکه مسئله‌ی اصلی، انتخاب بین پیشرفت بلندمدت و پایدار یا ادامه روند فعلی ساخت زیرساخت‌های پرهزینه‌تر و آلاینده‌تر است. توسعه جاده‌ها و ساخت فرودگاه‌های بیشتر نه تنها هزینه سنگینی به دنبال دارد، بلکه با تعمیق شکاف اقتصادی میان جوامع نیز همراه است. این مسیر نمی‌تواند و نخواهد توانست پاسخگوی نیازهای روبه‌رشد منطقه باشد. زمان آن رسیده است که با اولویت‌دادن به ساخت شبکه قطارهای پرسرعت، برنامه‌ریزی بلندمدتی را برای رونق و رفاه همگان در پیش بگیریم.
پینوشت:
[۱] Washington State DOT
[۲] High Speed Rail
منبع: enotrans.org
