۰۶ اردیبهشت ۱۴۰۳

رهبر معظّم انقلاب: علاج برون رفت از مشکلات کشور «اقتصاد مقاومتی» است.

شناسه: ۹۴۷۱۴ ۲۷ تیر ۱۳۹۸ - ۱۱:۵۳ دسته: بانکداری مرکزی توسعه‌گرا، پول و بانک کارشناس: محمد غیاثی
۰

رویکرد نئولیبرال نسبت به بانک مرکزی که تنها وظیفه این نهاد را کنترل تورم می‌داند، باعث ایجاد بحران شدید اقتصادی در آرژانتین در سال ۲۰۰۲ میلادی شد. به همین دلیل، در سال ۲۰۱۲ میلادی، دولت و مجلس آرژانتین با افزایش اختیارات بانک مرکزی، رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال را نیز به وظایف و اهداف این نهاد افزودند.

به گزارش مسیر اقتصاد بر اساس رویکرد غالب نسبت به بانک مرکزی یا همان رویکرد نئولیبرال، تنها وظیفه قانونی بانک های مرکزی کنترل تورم است. طرفداران این رویه معتقدند هدف گذاری تورمی از سوی بانک مرکزی، اهداف وسیع تری همچون ایجاد اشتغال، ثبات مالی و رشد اقتصادی، را با خود به همراه دارد.

«رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال» هدف بانک مرکزی آرژانتین

اما دولت آرژانتین در یک حرکت جسورانه و مهم، با این «خرد متعارف» نئولیبرال به مبارزه برخاست و رشد اقتصادی و ثبات مالی را نیز به وظایف بانک مرکزی اضافه کرد. در این راستا دولت آرژانتین به بانک مرکزی این کشور اجازه داد تا از ابزارهای بیشتری برای حمایت از تخصیص اعتبار جهت افزایش سرمایه گذاری مولد و ایجاد شغل استفاده کند.

مجلس آرژانتین در مارس ۲۰۱۲ منشوری را برای بانک مرکزی این کشور تصویب کرد که شامل بعضی از اهداف کلیدی بانک مرکزی توسعه گرا بود. ماده ۳ این منشور بیان می کند: «هدف بانک مرکزی افزایش ثبات پولی، ثبات مالی، اشتغال و توسعه اقتصادی به همراه عدالت اجتماعی در حوزه اختیارات بانک مرکزی و در چارچوب سیاست های تعیین شده توسط دولت ملی است.»

نسخه اولیه گزارش سیاست پولی و اقتصاد کلان بانک مرکزی آرژانتین بیان می کند: «اصلاح منشور بانک مرکزی آرژانتین یک تغییر تاریخی در ساختار نهادی سیاست اقتصادی کشور به وجود آورده است. بانک مرکزی که به عنوان یک موسسه با نقش کوچک، ابزار حداقلی و عدم هماهنگی کافی با سایر سیاست های اقتصادی شناخته می شد، اکنون به یک بانک مرکزی با اهداف جامع تر، ابزارهای وسیع تر و عملکرد هماهنگ با سایر بخش های سیاست اقتصادی تبدیل شده است.»

بانک مرکزی نئولیبرال عامل بحران اقتصادی آرژانتین

منشور بانک مرکزی آرژانتین که در آوریل ۲۰۱۲ به اجرا درآمد، تحول چشگیری را در رویکرد نئولیبرال نسبت به بانک مرکزی ایجاد کرد. رویکرد نئولیبرال در سال ۱۹۹۱ با اجرای طرح قابلیت تبدیل[۱] که ارز آرژانتین را به دلار آمریکا گره زد، بانک مرکزی و سیاست پولی آرژانتین را محدود کرد و منجر به فروپاشی و بحران شدید اقتصادی در سال ۲۰۰۲ شد.

بر اساس طرح قابلیت تبدیل، بانک مرکزی آرژانتین باید ارزش پزو[۲] نسبت به دلار را ثابت نگه می داشت. این طرح یک نسخه افراطی از سیاست پولی نئولیبرال بود که بر مبارزه حداکثری با تورم متمرکز بود و در نتیجه، به رشد اقتصادی، ایجاد شغل و توسعه اقتصادی توجهی نداشت.

در حقیقت، دستورالعمل جدید بانک مرکزی به این نهاد اجازه داد تا اختیارات خود در سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۹۲ را مجددا به دست آورد.

پینوشت:

[۱]: Convertibility Plan

[۲]: واحد پول آرژانتین

منبع: yon.ir/dWehr

انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل



جهت احترام به مخاطبان فرهیخته، نظرات بدون بازبینی منتشر می شود. لطفا نظرات خود را جهت تعميق و گسترش بحث ارائه نمایید. نظرات حاوی توهين، افترا و تهمت به ديگران پاک می شود.