یک سوال که ممکن است در پس ذهن عامه مردم باشد این است که چگونه ممکن است حل مسائل اقتصادی کشور اینقدر زمان بر و پیچیده باشد.
کشور ما با وجود تحریم و سایر فشارها و محدودیت ها در سایر علوم مانند مهندسی و پزشکی پیشرفت قابل توجهی داشته است و دانشمندان موفقیت هایی کسب کرده اند اما در زمینه اقتصاد با وجود تلاشهای فراوان و البته موفقیت های دوره ای، اکنون نتیجه و روند مناسبی مشاهده نمی شود.
آیا کشورهای دیگر نیز برای بهبود شرایط اقتصادی خود دچار مشکلاتی از جنس مشکلات ایران شده اند و اصلاح وضعیت اقتصادی این اندازه برایشان سخت و پیچیده بوده است؟
البته که شرایط ایران تا حدی خاص و فشارها ناجوانمردانه بوده است ولی همه مشکلات ناشی از دشمنی دشمنان نیست.
با وجود اینکه مسائل اقتصادی ایران راهکارهای مشخصی دارند و پژوهشگران و دانشمندان به جز در برخی موارد خاص در مورد آنها اتفاق نظر دارند، عملیاتی کردن راهکارها به سختی و کندی انجام می شود.
اصل مشکل اینجاست که اقتصاد از جنس علوم انسانی است و نسبت به علوم مهندسی و پزشکی با پویایی و پیچیدگی بیشتری درگیر است. ممکن است یک دانشمند اقتصادی با استدلال بر صرف یک رابطه ریاضی در اقتصاد، راهکاری را تجویز کند. اما این راهکار به سبب اینکه مسائل اقتصادی درهم تنیدگی بسیار زیادی با مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و… دارد، نه تنها راهکار درستی نباشد بلکه مضر هم باشد.
لذا باید از زیاد ساده دیدن مسائل اقتصادی، تنها در فضای اقتصادی دیدن مشکلات، مقایسه اشتباه با تجارب سایر کشورها و نگاه ایستا به پدیده ها به شدت پرهیز کرد.
در این میان رسانه و برخی قدرت‌های سیاسی و مالی (باندهای قدرت و ثروت) نیز نقش مهمی دارند که بر نحوه شناخت مسئله و تجویز راهکار اثر گذارند.
در نهایت باید گفت مداوای اقتصاد کشور صرفا از مسیر راهکارهای اقتصادی نیست و باید یک متخصص علوم انسانی با نگاه جامع و هوشمندانه به حوزه های مختلف و شناخت دقیق از شرایط، راهکارهای مناسب را ارائه و رهبری کند.
انتهای پیام/
