به گزارش مسیر اقتصاد تا قبل از دهه ۱۹۷۰ میلادی، تقریبا همه شرکت‌های خصوصی در حوزه بانکداری سرمایه‌گذاری، سرمایه محدودی داشتند. این بانک‌های سرمایه‌گذاری، هنگام پذیره‌نویسی اوراق بهادار شرکت‌های بزرگ، سندیکاهای پذیره‌نویسی را تشکیل می‌دادند تا حداقل نیازهای سرمایه نظارتی برای پوشش ریسک اوراق بهادار را مهیا کنند.
پس از دهه ۷۰ میلادی، صنعت بانکداری سرمایه‌گذاری به‌طور چشم‌گیری تغییر کرد. بیشتر شرکت‌های بزرگ نیز به شرکت‌های سهامی عام تبدیل شدند. در این برهه، شرکت‌ها از بانک‌های سرمایه‌گذاری مختلف، برای طیف گوناگونی از خدمات بهره می‌بردند. یکی از دلایل افزایش اندازه بانکداری سرمایه‌گذاری، اهمیت فزاینده فناوری اطلاعات با هزینه‌های ثابت زیاد و هزینه‌های حاشیه‌ای کم بود.
وابستگی تحولات بازار سرمایه به عملکرد بانک‌های سرمایه‌گذاری
در حال حاضر، بانک‌های سرمایه‌گذاری در آمریکا نسبت به سرمایه‌گذاران خرد وجوه بیشتر و نسبت به بانک‌های تجاری سنتی، تجربه بهتری در سرمایه‌گذاری دارند. با توجه به این عوامل، بانک‌های سرمایه‌گذاری عضو مهمی از بازار سرمایه محسوب می‌شوند.
بدین سبب، عملکرد نامناسب این بانکداران می‌تواند بازار سرمایه را با بحران مواجه کند. بنابراین، نحوه تصمیم‌گیری نهادهای مالی مذکور در رشد و توسعه این بازار موثر است و در پی آن، بنگاه‌ها نیز از شرایط موجود حاکم بر بازار بهره‌مند می‌شوند.
پشتیبانی بانک‌های سرمایه‌گذاری از تامین مالی شرکت‌ها در بازار اوراق بهادار
بازار اوراق بهادار، بزرگترین بازار سرمایه آمریکا، بعد از بازار اوراق قرضه دولت فدرال بشمار می‌رود. یک‌چهارم از کل انتشارات اوراق بهادار نیز در اختیار بانک‌های سرمایه‌گذاری قرار دارد. از طرفی دیگر، این نهاد سرمایه‌گذاری به عنوان یک واسطه و بازارگردان بین دیگر ناشران اوراق بهادار، عموم سرمایه‌گذاران «the investing public» و بازارسازانی که نقدینگی را در بازار اوراق بهادار جریان می‌دهند، عمل می‌کنند. از این رو، مسئولیت سمت فروش یا «sell-side» در بازار اوراق بهادار بر عهده بانکداران سرمایه‌گذار است.
بانک‌های سرمایه‌گذاری به شرکت‌ها مشاوره می‌دهند و اوراق بهادار آن‌ها را منتشر می‌کنند. سپس سهام‌های عرضه شده جدید، توسط این موسسات هدایت و کنترل می‌شود. همچنین این موسسات در راستای تامین مالی هدفمند شرکت‌ها، علاوه بر خرید و فروش اوراق بهادار، از سیاست‌های ادغام و تملک نیز استفاده می‌کنند. این نوع تخصیص وجوه و سازوکارها، شامل شرکت‌هایی می‌شود که کارایی و کیفیت بالایی در چشم انداز یک تا دو دهه آینده از خود نشان خواهند داد؛ یعنی حمایت برای پایداری بهترین شرکت‌ها.
در این شرایط، بازاریابی اوراق بهادار از اهمیت خاصی برخوردار می‌شود و رفتار این موسسات آمریکایی، مسیر سرمایه‌گذاری بنگاه‌ها را آشکار می‌سازد.
پوشش فعالیت‌های مرتبط با معاملات اوراق بهادار توسط بانکداران سرمایه‌گذار
بانک‌های سرمایه‌گذاری علاوه بر تامین مالی شرکت‌ها، خدمات مشاوره‌ای همچون تهیه گزارش‌های تحقیقاتی و پیشنهادات مرتبط با معاملات سهام را نیز به متقاضیان آن ارائه می‌دهند.
امروزه بانک‌های مذکور با محیط به شدت رقابتی مواجه شده‌اند که توسط تغییرات مقرراتی، روند جهانی شدن و پیشرفت‌های فناوری ارتقا یافته است. بدین سبب، این نهادهای مالی به گونه‌ای گسترش یافتند که عمده فعالیت‌های بازار سرمایه را پوشش دهند.
به همین منظور، اغلب این موسسات، دارای یک ساختار عمودی متشکل از سازمان‌ها مختلف هستند تا انواع خدمات مشاوره‌ای اعم از ادغام و تملک، خدمات افزایش سرمایه، تجارت اوراق بهادار و تدوین گزارش تحقیقاتی (پیش‌بینی‌ها و توصیه‌ها) در چارچوب ساختار موسسه بگیرد.
منابع:
Jay R.ritter, investment banking and securities issuance
Yixi Wang, Analysis of the Impact of Investment Banks on US Economic Growth (2022)
انتهای پیام/ پول و بانک
