به گزارش مسیر اقتصاد چنانکه در دو مطلب قبل عنوان شد، در شرایطی که ریال ایران در کشوری همچون عراق قابل پذیرش است، این امکان وجود دارد که با توسعه «تجارت ریالی»، بخشی از تأمین مالی چرخه صادرات کشور، بدون نیاز به دلار و با استفاده از ریال انجام شود.
همچنین می توان با سازوکارهایی از فرار سرمایه در قالب تجارت ریالی جلوگیری کرد و از مزیت های آن بهره مند شد.
۴ مزیت اساسی «تجارت ریالی» در تعاملات اقتصادی
یکی از اهداف اساسی که برای انعقاد پیمان پولی با کشورهای دیگر مطرح است، امکان حذف دلار و استفاده از ارزهای ملی در تجارت دوجانبه است که در نهایت، بی اثر شدن تحریم های دلاری آمریکا را در پی دارد.
توسعه تجارت ریالی، نه تنها این هدف را محقق می کند، بلکه مزیت های گسترده دیگری نیز در مقایسه با حالت پیمان پولی برای ایران به همراه دارد که در ادامه به آن ها اشاره می شود.
عدم نیاز به هماهنگی با بانک مرکزی کشور مقابل: یکی از مهم ترین مزیت های تجارت ریالی در مقایسه با پیمان پولی دوجانبه، عدم نیاز به هماهنگی با مقامات بانکی کشور مقابل است. در سازوکار تجارت ریالی تنها لازم است که امکان استفاده از نظام ریالی برای بازرگانان خارجی فراهم گردد و آن ها نیز بتوانند افتتاح حساب و انتقال وجه ریالی انجام دهند. بنابراین فراهم کردن شرایط تجارت ریالی در مقایسه با پیمان پولی به مراتب سریعتر و بدون دغدغه تر امکان پذیر است.
عدم ریسک تغییر نوسانی نرخ برابری ارزهای خارجی: در شرایطی که بازرگانان کشورهای مقابل تجارت ریالی را بپذیرند و در قالب آن با صادرکنندگان ایرانی به تجارت بپردازند، قراردادها نیز در عمل به ریال منعقد می شود و برخلاف پیمان های پولی مسئله ریسک نوسان نرخ های ارز دو کشور مطرح نخواهد بود.
اثرگذاری مثبت بر افزایش تقاضای پول و کاهش نرخ تورم: یکی از دلایلی که افزایش میزان نقدینگی در کشور را به نتیجه نامطلوب تورم منجر می کند، عدم افزایش تقاضای پول متناسب با افزایش عرضه آن است. در حالیکه اگر ایران بتواند تجارت خارجی خود را با سازوکار تجارت ریالی انجام دهد، به میزان قابل توجهی بر تقاضای پول افزوده می شود و می توان بدون نگرانی از ایجاد تورم داخلی، متناسب با افزایش تقاضا، از ظرفیت های عرضه پول در رونق بخش های تولیدی داخلی استفاده کرد.
افزایش قدرت مانور ایران برای سرمایه گذاری در کشورهای همسایه: یکی از مهم ترین مزیت های توسعه تجارت ریالی، اقبال بیشتر به ریال در کشورهای همسایه از سوی مردم و همچنین دولت ها است. در این صورت ایران می تواند با استفاده از اعتبارات ریالی خود در این کشورها سرمایه گذاری نماید و پروژه های زیرساختی متعددی را با خطوط اعتباری ریالی به سرانجام برساند. انجام پروژه های سرمایه گذاری در کشورهای همسایه با استفاده ریال، علاوه بر اینکه شرایط را برای افزایش صادرات کالا و خدمات ایرانی به این کشورها فراهم می کند، به افزایش عمق روابط تجاری و اقتصادی دوجانبه منجر می شود.
با توجه به مزیت های فوق لازم است تجارت ریالی به عنوان یکی از راهکارهای ایران در خصوص بی اثر نمودن تحریم های نقل و انتقال پول در شبکه بانکی جهانی، مورد استفاده قرار بگیرد و بخشی از تبادلات خارجی ایران از این طریق ساماندهی گردد.
انتهای پیام/ تجارت و ارز
