حسین راغفر اقتصاددان، با تاکید بر ضرورت اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور، در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: راه حل اصلی در رابطه با بحران صندوق‌های بازنشستگی، کارکرد صحیح اقتصاد کشور است؛ به نحوی که در اقتصاد کشور خلق شغل محقق شود و این شغل‌ها، پایدار بمانند. در حال حاضر، بالغ بر ۶۰ درصد اقتصاد ایران، متشکل از اقتصاد غیر‌رسمی است و مشاغل موجود نیز، مشاغل نا‌پایداری هستند. این اقتصاد اصلا امکان خلق شغل مناسب و جدید را ندارد. به همین دلیل، بحران این صندوق‌ها تنها با اصلاحات پارامتریک و ساختاری در صندوق‌ها، حل نمی‌شود. ایجاد اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور، می‌تواند به خلق شغل مناسب و پایدار و در نتیجه، رشد اقتصادی و بهبود منابع ورودی به صندوق‌های بازنشستگی منجر شود.
مولد بودن اقتصاد پیش‌نیاز بهبود بحران صندوق‌های بازنشستگی
راغفر گفت: علاوه بر این‌ها یک نگرانی جدی دیگر نیز وجود دارد و آن، مسئله تحولات فناوری‌های نو‌ظهور مانند هوش مصنوعی است که در سراسر دنیا، حتی در کشور‌های پیشرفته، بحران اشتغال را به وجود خواهد آورد. بخش قابل توجهی از مشاغل به دلیل جایگزینی این فناوری‌ها با انسان، از بین خواهند رفت که این باعث افزایش بیکاری بخش قابل توجهی از جمعیت می‌شود. این جمعیت از چرخه اقتصاد خارج می‌شود و این مسئله نابرابری را افزایش می‌دهد. این پدیده در کشور‌های در حال توسعه و فاقد چنین فناوری‌هایی به طرز بزرگتری خودش را نشان خواهد داد.
وی ادامه داد: اقتصادی که قادر به خلق ثروت و ارزش افزوده نیست با مشکلات به مراتب بیشتری مواجه می‌شود؛ چراکه از طرفی قادر به خلق شغل نیست و از سوی دیگر با نیاز‌های فزاینده دسترسی به چنین فناوری‌هایی مواجه می‌شود. بنابراین تراز پرداخت‌هایش به نحو بی‌سابقه‌ای بدتر خواهد شد. درنتیجه، اقتصاد ما که عملا از صندوق‌های بازنشستگی متعدد ورشکسته و یا در حال ورشکستگی برخوردار است، از مرحله بحران به فاجعه فرو خواهد افتاد.
افزایش سن بازنشستگی نباید در اولویت رفع مشکلات صندوق‌ها باشد
این اقتصاددان ضمن تاکید بر اینکه هیچ توصیه اقتصادی برای حل مسئله صندوق‌ها مستقل از حل مسئله اقتصاد کشور وجود ندارد، افزود: اقداماتی که بخش‌هایی از آن به صورت اقدامات پارامتریک مطرح می‌شود، مانند افزایش سن بازنشستگی، در شرایطی می‌تواند موثر باشد که اقتصاد قادر به زایش مشاغل جدید و ارزش افزوده باشد. اقتصادی که وابسته به فروش منابع طبیعی است و از سرمایه‌های موجود خود ارتزاق می‌کند، سر‌انجامی جز فروپاشی نخواهد داشت و راه درمانی برای این اقتصاد وجود ندارد.
این استاد دانشگاه در پایان گفت: سالمند شدن جمعیت، مشکل صندوق‌های بازنشستگی را تشدید خواهد کرد. از قضا ما امروز در درون پنجره جمعیتی خود فرصت‌های بسیار مناسبی برای رشد اقتصادی و خلق شغل داریم. اما سیاست‌های اقتصادی سه دهه گذشته در اقتصاد ما مسئول اصلی بحران کنونی اقتصاد کشور و به تبع آن بحران صندوق‌های بازنشستگی است. در حال حاضر هیچ نشانه‌ای برای بهبود این سیاست‌ها به چشم نمی‌خورد. تغییر ساختار‌های اقتصادی، یک ضرورت تام برای اصلاح وضعیت صندوق‌های بازنشستگی و خروج آرام و تدریجی آن‌ها از لبه پرتگاه و برطرف شدن مشکلات صندوق‌هایی است که هنوز به مرحله ورشکستگی نرسیده‌اند. اما نه تنها نشانه‌هایی از اصلاحات در این رابطه نمی‌بینیم، بلکه آنچه در قالب برنامه هفتم شاهد هستیم، اوضاع را بدتر خواهد کرد.
انتهای پیام/ دولت و حکمرانی
