به گزارش مسیر اقتصاد همزمان با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، نامزدها به ارائه برنامه‌ها و وعده‌های خود می‌پردازند. در این میان نقطه جالب توجه از بررسی چهار محور اساسی این برنامه‌ها در حوزه مالیات آن است که شعار مشترک مالیاتی این نامزدها مبتنی بر اخذ مالیات بیشتر از ثروتمندان است.
مالیات بر ثروت شعار مشترک مالیاتی نامزدها
در میان نامزدهای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، این فریاد بلند و نقطه پررنگ وجود دارد که باید به ثروتمندان پرداخت و از آنها مالیات گرفت. این ایده، محور فعالیت‌های سناتور الیزابت وارن و سناتور برنی سندرز است. نامزد سابق ریاست جمهوری، بیل دو بلاسیو ، شهردار نیویورک ، در مورد مالیات بر ثروتمندان تا آنجا پیش رفت که گفت دولت باید به شدت از ثروتمندان مالیات بگیرد.
نامزدها محل هزینه‌کرد درآمدهای مالیاتی اخذ شده از مالیات بر ثروتمندان را نیز از قبل مشخص کرده‌اند. حوزه هایی مثل سلامت، آموزش و توسعه زیرساخت ها از جمله موارد پیش‌بینی شده برای هزینه‌کرد مالیات هاست.
چهار محور اصلی شعارهای مالیاتی نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا
اگر چه در مقابل تصویب این گونه مالیات ها مخالفت های شدیدی وجود دارد اما این پیشنهادها بیانگر وسیع‌ترین تغییرات و بازنگری‌ها در سیاست مالیاتی آمریکا طی دهه‌های گذشته است.
در این رابطه اریک تودر ، مدیر مرکز سیاست های مالیاتی آمریکا گفت: به نظر می رسد بسته به اینکه چه کسی در قدرت باشد، بین دموکرات ها و جمهوری خواهان در پرداخت مالیات بر ثروتمندان تفاوت دیدگاه وجود داشته باشد، اما دموکرات ها اکنون دیدگاه های موافق و مثبت تری نسبت به گذشته در مورد مالیات‌ستانی از ثروتمندان دارند.
از میان وعده های نامزدهای دموکرات، چهار ایده بیشترین جذابیت و کشش را به دست آورده است: مالیات بر ثروت ، بالا بردن نرخ مالیات پلکانی افراد ، گسترش مالیات بر املاک و افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه .
۳.۵ درصد کل دارایی‌ها در آمریکا در اختیار ۴۰۰ نفر
در ماه ژانویه ، خانم وارن با پیشنهاد مالیات بر ثروت و نه فقط درآمد، رویکرد جدید جسورانه ای در پیش گرفت. پیشنهاد وی مالیات ۲ درصدی بر دارایی های بالاتر از ۵۰ میلیون دلار یا اعمال مالیات بر ثروت برای ۷۰،۰۰۰ خانواده ثروتمند برتر کشور ۳۳۰ میلیون نفری آمریکا است. به گفته وی کسی که ۱۰۰ میلیون دلار دارایی دارد سالانه ۱ میلیون دلار پرداخت می کند و ثروت بیش از ۱ میلیارد دلار مشمول اضافی ۱ درصد مالیات بیشتر خواهد بود.
این مالیات ، شبیه به نحوه کار مالیات بر املاک ، به گروهی اصابت می‌کند که بخش بزرگ و فزاینده‌ای از ثروت کشور را در اختیار دارند. به گفته امانوئل سائز و گابریل زوكمان ، اقتصاددانان دانشگاه برکلی كالیفرنیا که این مالیات را به خانم وارن توصیه کرده اند، اکنون تنها ۴۰۰ ثروتمند آمریکایی حدود ۳.۵ درصد از دارایی‌های کشور را به خود اختصاص داده‌اند. در صورتی که این مالیات اخذ شود سهم این افراد از دارایی کشور به ۲ درصد کاهش می‌یابد.
به گفته آقای سائز و آقای زوكمان ، پیشنهاد خانم وارن ۲.۶ تریلیون دلار در طی ۱۰ سال به ارمغان می آورد.
شعار مشترک مالیاتی مبتنی بر مالیات بر ثروت
نامزد مهم دیگر، یعنی برنی سندرز نیز بر مالیات بر ثروت تاکید دارد که نشانه شعار مشترک مالیاتی است. آقای سندرز نیز مالیات بر دارایی خود را پیشنهاد داده است. مالیاتی که حتی بیشتر از پیشنهاد خانم وارن به دنبال اصابت به ثروت های بزرگ است.
مالیات پلکانی وی برای دارایی های بیش از ۳۲ میلیون دلار از ۱ درصد شروع می شود و برای دارایی های بیش از ۱۰ میلیارد دلار به ۸ درصد می رسد. درآمد این مالیات طی یک دهه ۴.۳۵ تریلیون دلار تخمین زده می شود.
در نمودار زیر میزان ثروت ۱ و ۰.۱ درصد خانوارهایی که بیشترین ثروت را دارند، نمایش داده شده است:
افزایش نرخ مالیات پلکانی درآمد اشخاص تا ۷۰ درصد
بالا بردن نرخ مالیات پلکانی درآمد اشخاص پردرآمد یکی از صریح ترین و ابتدایی‌ترین راه های مالیات‌ستانی از ثروتمندان است. این راهکار توسط برخی از دموکرات های برجسته پذیرفته و مورد تاکید قرار گرفته است. به عنوان مثال، اوكاسیو كورتز نماینده نیویورك گفته است كه دولت باید نرخ مالیات پلکانی درآمد را به ۷۰ درصد برای افراد با درآمد بالاتر از ۱۰ میلیون دلار برساند.
اگرچه این سیاست ممکن است رادیکال به نظر برسد، اما در واقع بازگرداندن سیاست های مالیاتی است که برای ده ها سال در آمریکا حاکم بوده است. نرخ ۷۰ درصدی مالیات پلکانی درآمد در سال ۱۹۸۰ اجرا می‌شد و حتی قبل از آن نیز این نرخ بالاتر بود و در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ نرخ ۹۰ درصدی اعمال می‌شد.
جلوگیری از حقوق‌های نجومی و تجمع ثروت با افزایش نرخ مالیات پلکانی
این مالیات از نظر نابرابری، می تواند به طور مؤثری برخی از افراط‌هایی که در پرداخت های حقوق طی دهه‌های اخیر ایجاد شده است را کاهش دهد. ثروتهای گسترده‌ای که توسط عده‌ای میلیاردر معدود متراکم شده است ضرورت اعمال این مالیات را از نظر سیاسی قابل لمس‌تر کرده است.
به عنوان مثال، نرخ مالیات ۷۰ درصدی تنها به ۲۱،۰۰۰ نفر اصابت خواهد کرد. درآمد این مالیات طی ۱۰ سال تا ۳۸۲ میلیارد دلار افزایش می یابد که این رقم تقریباً نیمی از هزینه دولت برای وزارت دفاع در سال مالی جاری است.
مسلما ثروتمندان درصدد خواهند بود با كمك حسابداران و وكلا براي تبديل درآمد خود به عایدی سرمايه يا سایر درآمدهایی كه با نرخ هاي كمتری مشمول ماليات مي شوند، راهی پیدا کنند تا فرار مالیاتی انجام دهند.
لذا دو راهکار و شعار مالیاتی دیگر برای کاهش اجتناب و فرار مالیاتی به نام گسترش مالیات بر املاک و افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه باید در دستور کار قرار گیرد که در گزارش بعدی به آن پرداخته خواهد شد.
منبع: نیویورک تایمز
انتهای پیام/دولت و حاکمیت
