به گزارش مسیر اقتصاد مرکز تحقیقات و سیاستگذاری در امور دامداری پاکستان اخیرا با انتشار سند جدید سیاستی، چالش های کلیدی بخش دامداری این کشور را اعلام کرده است. این سند با عنوان توسعه بخش لبنیات و دامداری پاکستان هشت توصیه دقیق به منظور احیای مجدد این بخش ارائه می کند.
بخش دامداری پاکستان حدود یک پنجم تولید ناخالص داخلی پاکستان را شامل می شود و ۴۰ درصد از جمعیت روستایی این کشور در این بخش شاغل هستند.
اثرگذاری مهم بخش دامداری پاکستان در اقتصاد این کشور
ضرورت توجه به بخش دامداری در پاکستان زمانی مشخص می شود که بیش از ۷.۵ میلیون خانوار کشاورزی در این بخش مشغول به فعالیت هستند و دامداری سهم بزرگی در کشاورزی و اقتصاد پاکستان دارد.
پاکستان سومین تولیدکننده شیر در جهان به شمار می رود؛ تولید سالیانه شیر این کشور بیش از ۵۰ میلیارد لیتر است و تنها محصول پرارزش درآمدی در مقایسه با دیگر محصولات مصرفی این کشور است.
افزایش مشکلات تولید محصولات دامی در پاکستان از سال ۲۰۱۳
برنامه توسعه بخش دامداری و فرآورده های دامی از سال ۲۰۰۵ در پاکستان آغاز شده و بازرگانان و شرکت های بزرگ کشاورزی و دامداری در این بخش مشغول به فعالیت شدند. اما از سال ۲۰۱۳ میزان تولید محصولات دامی و لبنی در این کشور کاهش پیدا کرد و درپی آن معیشت میلیون ها دامدار و کشاورز پاکستانی به خطر افتاده است.
واردات شیر و تعرفه پائین این محصولات در پاکستان منجر به ایجاد مشکلات بزرگی در بخش تولیدی محصولات دامی در پاکستان شده است.
بررسی چالش های بخش دامداری توسط مرکز تحقیقات و سیاستگذاری
در سند سیاستی اخیر مرکز تحقیقات و سیاستگذاری در امور دامداری پاکستان، ۷ چالش بزرگ در حوزه دامداری به کارشناسان و دولت این کشور، جهت اصلاح سیاست ها معرفی شده است.
بر اساس این تحقیقات مواردی نظیر واردات شیر، مالیات بر فروش محصولات، بالا بودن هزینه تولید، محدودیت های قیمتی شیر و گوشت، عدم اگاهی مصرف کنندگان در مصرف محصولات و کاهش حمایت های دولتی از تولید این محصولات مهم ترین چالش های بخش دامداری پاکستان محسوب می شوند.
تعرفه واردات پایین، مانع مهم پیش روی تولیدکنندگان
در سند علمی مرکز تحقیقات و سیاستگذاری در امور دامداری پاکستان عنوان شده است که به دلیل عدم وجود عوارض و تعرفه های گمرکی مناسب، شیر و مواد اولیه تهیه پنیر به میزان قابل توجهی به این کشور وارد می شود و تاثیر منفی جدی بر تولید محصولات دامی و لبنی پاکستان دارد.
از آنجایی که قیمت مواد اولیه ی تهیه ی پنیر و شیر در بازارهای بین المللی بدون وجود تعرفه گذاری صحیح در پاکستان ارزان تر از محصولات داخلی این کشور است، این موضوع اثر منفی بر تولید و بازار داخلی پاکستان گذاشته است.
همچنین بازرگانان پاکستانی با مشاهده شرایط بازار جهانی و تفاوت قیمتی محصولات در دو بازار داخلی و جهانی، اقدام به واردات این محصولات از دیگر کشورها می نمایند.
طبق گزارش های سازمان های جهانی، واردات پودر شیرخشک پاکستان، طی سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ به لحاظ وزنی از ۲۷ هزار تن به ۴۳ هزار تن و از لحاظ ارزشی نیز از ۸۹ میلیون دلار به ۱۴۷ میلیون دلار افزایش یافته است.
همچنین میزان واردات مواد اولیه تهیه پنیر، طی سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ دو برابر شده و تنها در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۷۵ میلیون دلار برای واردات این محصول ارز مصرف شده است.
واردات این محصولات در شرایطی رخ می دهد که پاکستان جمعیت حیوانی قابل توجهی دارد و جز تولیدکنندگان برتر شیر در جهان محسوب می شود.
ضرورت حمایت و برنامه ریزی دولت از بخش دامداری طی سال های آینده
از دیگر مشکلات موجود در بخش دامداری پاکستان، وجود مالیات بر فروش محصولات است. با توجه به تاثیر منفی مالیات بر فروش محصولات از سال ۲۰۰۶ به بعد، دولت طی دو سال اخیر تصمیم به حذف این مالیات گرفته است.
از تفاوت های حمایت دولت از دامداری در مقایسه با سایر بخش های کشاورزی می توان به نبود یارانه های تولیدی، کاهش تعرفه های گمرکی، افزایش هزینه های تولیدی، مالیات بر درآمد و نبود ماشین آلات کشاورزی اشاره کرد.
همچنین دولت پاکستان در زمینه قیمت گذاری نیز سیاست های نادرستی را اتخاذ نموده است؛ به طوریکه این دولت اقدام به کنترل قیمت محصولات تولیدی در بازار مصرفی می نماید در حالیکه خبری از نظارت دولت بر قیمت محصولات خارجی در بازار نیست.
ارائه پیشنهاد های عملیاتی جهت حمایت از تولید داخلی پاکستان در حوزه دامداری
موارد زیر از جمله پیشنهادات سیاستی این سند علمی جهت اقدام دولت پاکستان است:
- تعرفه های گمرکی محصولات دارای مشابه داخلی افزایش یابد و استاندارهای لازم برای بررسی تامین سلامت محصولات وارداتی نیز به صورت دقیق تنظیم شود.
- مالیات بر فروش محصولات دامی و لبنی بنابر قانون مالیات های سال ۱۹۹۰ به صفر تغییر پیدا کند.
- حمایت های دولت از بخش کشاورزی مانند کاهش هزینه برق، معافیت مالیات بر درآمد، و تامین ماشین آلات، در بخش دامداری نیز در دستور کار قرار بگیرد.
- تعرفه محصولات و مواد اولیه و ماشین آلات مورد نیاز برای تولید محصولات خوراکی دام و طیور کاهش پیدا کند.
- قیمت گذاری گوشت و شیر در بازار داخلی به نحوی اصلاح شود که همواره انگیزه سرمایه گذاری در بخش دامداری را تقویت کند.
- هدف گذاری دولت باید به سمت مصرف محصولات با کیفیت توسط مصرف کنندگان داخلی از طریق افزایش اطلاعات آنان باشد.
- سیاست ملی و توسعه ای بلند مدت بخش دامداری و لبنیات در پاکستان هرچه سریعتر تدوین و تصویب شود تا همه ی فعالین اقتصادی حاضر در این بخش از آن پیروی کنند.
منبع: dawn
