به گزارش مسیر اقتصاد در هفته پایانی بهمن ماه و در پی نشستی با مدیران عامل بانک ها، بانک مرکزی با اعطای خط اعتباری ۲۰ هزار میلیارد تومانی به بانک‌ها جهت تامین سرمایه در گردش تولید، موافقت کرده است. دلیل اصلی این موافقت، افزایش بهای ارز و رشد هزینه تولید و نیاز بنگاه های تولیدی به سرمایه در گردش عنوان شده است.
رکود در تولید و نیاز اساسی به خلق پول
این اقدام را باید یکی از بهترین اقدامات بانک مرکزی در چند وقت اخیر به حساب آورد. بر اساس شرایطی که کشور در چند سال گذشته پشت سر گذاشته و رکودی که در بخش تولید حکم فرما بوده است، یکی از فوری ترین کارهایی که باید برای تحریک تولید صورت می گرفت همین اقدام اساسی بود.
دولت و بانک مرکزی در چند سال اخیر، با توجیه اینکه می خواهند تورم را کم کنند و از رشد قیمت ها جلوگیری کنند، بر اساس سیاست پولی انقباضی، خط اعتباری را کاهش داده بودند و نتیجه آن، دشواری در تامین مالی بنگاه های تولیدی شد و در نهایت رکود و بیکاری را بر اقتصاد کشور حاکم کرد.
اینک بانک مرکزی به جا و به موقع تصمیم گرفته است که خط اعتباری ۲۰ هزار میلیارد تومانی تخصیص دهد؛ این خط اعتباری اگر با ترتیبات مناسب و به جا صورت گیرد، می تواند موجبات رونق اقتصادی را فراهم آورد.
هدایت خط اعتباری ۲۰ هزار میلیارد تومانی به سمت تولید
یکی از نگرانی هایی که برای این خط اعتباری عنوان می شود، مسئله افزایش نقدینگی است؛ ولی در پاسخ به این نگرانی باید گفت که با توجه به تخلیه نقدینگی در سال گذشته و التهاباتی که رخ داد، دیگر از ناحیه نقدینگی نباید نگران بود و آنچه که برای سال آینده مسئله و معضل اساسی به شمار می آید، بیکاری و اشتغال است.
لذا به اذعان کارشناسان این حوزه، در سال آینده دولت به جای هدف گیری تورم، باید بر مسئله بهبود وضعیت تولید و اشتغال تمرکز نماید. از این رو سیاست بانک مرکزی مبنی بر اختصاص خط اعتباری ۲۰ هزار میلیارد تومانی برای بخش تولید، جای امیدواری دارد.
در واقع یکی از نیازهای اساسی بخش تولید در حال حاضر کمبود نقدینگی است و با خلق اعتبار ولو از طریق پایه پولی، اگر هدایت اعتبار صحیح شکل بگیرد و این خلق پول به محل اصلی و نیازمند اصابت کند، موجبات رشد تولید و اشتغال را فراهم می آورد.
از وجوه امتیاز این خط اعتباری این است که اگر این سیاست را بانک مرکزی دنبال نمی کرد و از طرفی بنگاه ها نیاز اساسی به تامین مالی داشتند، آنگاه بانک ها برای تامین مالی بنگاه ها مجبور به اضافه برداشت می شدند و با توجه به نرخ بالایی که اضافه برداشت دارد، می توانست معضلات اساسی به وجود آورد.
شناسایی بانک های خوش حساب
تنها نکته ای که در این سیاست بانک مرکزی مبنی بر تخصیص خط اعتباری ۲۰ هزار میلیاردی مغفول مانده است، نوع این تخصیص است؛ اینکه آیا همه بانک های کشور باید در روند اختصاص خط اعتباری به بنگاه ها مشارکت داده شوند؟ یا فقط بانک هایی که خوش حساب بوده اند؟ ارزیابی و شناسایی بانک های خوش حساب مسئله ای است که هنوز نیاز به تامل دارد.
انتهای پیام/ نظام مالی
