به گزارش مسیر اقتصاد نشست «بازآفرینی بافت‌های فرسوده؛ موانع و راهکارها» روز دوشنبه ۲۹ آذر ماه، با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران و فعالان این حوزه در شرکت بازآفرینی شهری ایران برگزار شد. این نشست، چهارمین پیش نشست تخصصی از هشتمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در تاریخ ۱ اسفند سال جاری با موضوع «مسکن؛ پیشران تولید» برگزار خواهد شد. در این نشست ابعاد، الزامات و مهمترین مسائل مربوط به بازآفرینی بافت های فرسوده در کشور مورد بررسی قرار گرفت.
توزیع نامطلوب اشتغال نیاز کلان شهرها به مسکن را افزایش داده است
اردشیر گراوند مدیرعامل شرکت نقش کلیک در این نشست گفت: آسیب مسکن بیش از آنکه یک پدیده کالبدی باشد، یک پدیده اجتماعی است و موضوعی است که با زندگی و معیشت مردم به طور مستقیم درگیر است و معیشت و سبک زندگی مردم را به طور جدی تحت تأثیر قرار می‌دهد. باید روشن شود که این بافت فرسوده محصول تحولات سریع اجتماعی ایران بود یا مورد دیگری در این زمینه دلیل اصلی بوده است.
وی افزود: کشور ما دچار عدم تعادل جدی در بخش اشتغال است که باعث حجم عظیمی از مهاجرت به تهران و اصفهان به دلیل تجمع مشاغل در این شهرها شده است. در طول ۸۵ تا ۹۵ حدود ۳۵۰ هزار خالص مهاجرت به تهران داریم و در چند سال اخیر هم حتما ۲۰۰ هزار نفر جمعیت به این مهاجرین اضافه شده که ضرورتا به همین مقدار مسکن احتیاج داریم و با سیل ورود مهاجران به تهران و دیگر کلان شهرها، نیاز این شهرها به مسکن روز به روز در حال افزایش است.
نقدینگی سرگردان ریشه خالی ماندن واحدهای مسکونی در کلان شهرها
مدیرعامل شرکت نقش کلیک ادامه داد: معضل بعدی ناتوانی پول ملی در حفظ ارزش دارایی ملت بوده است که موجب شده این پول را تبدیل به یک دارایی دیگر کنند. یکی از مهمترین دارایی ها هم پس انداز کردن مسکن آن هم در تهران است. بنابراین مسکن تهران تبدیل به مقصد جمعیت و پول کشور شده است و این معضل را برای ما ایجاد کرده است. از سال ۷۵ تا الان نرخ باسوادی، تحصیلکردگی و برخورداری در تهران به ۹۵ درصد رسیده است، که این باعث شده انسانها از کنترل اجتماعی در قالب محلات بافت قدیمی شهری گریزان شوند. مثلا در تهران، تبریز و سمنان در این شرایط نسل جدید از بافت سنتی تخلیه شده و والدین در این محیط باقی می‌مانند. از طرفی دیگر یک گشاده دستی در تمام شهرها در باز کردن محدوده و حریم شهرها نشان دادیم که منجر به تخلیه بافت فرسوده شده است. نکته دیگر اینکه بعد خانوار در بیست سال پیش ۶.۲ بود و بخشی از این خانوار مجبور به خروج از بافت خود بودند. در شهرهایی مثل تهران، این بافت فرسوده تبدیل به یک بافت کارگاهی شده که بازگرداندن این بافت به مسکونی و تجاری دشوار است.
وی با اشاره به اینکه نقدینگی سرگردان دلیل اصلی خالی ماندن واحدهای مسکونی در شهرهای بزرگ کشور است، گفت: همانطور که نبود اشتغال در شهرهای کوچک موجب مهاجرت مردم به شهرهای بزرگ می‌شود، نقدینگی سرگردان مردم نیز موجب خرید مسکن و خالی نگهداشتن آن شده است و این مسئله هم به نوبه خود در برهم خوردن تعادل بازار مسکن در شهرهای بزرگ اثرگذار است.
همراه کردن مردم چالش اصلی بازآفرینی بافت‌های فرسوده است
گراوند ضمن اشاره به کاهش سرمایه اجتماعی فعلی دولت نزد مردم، گفت: به این دلیل همراه کردن مردم چالش اصلی حرکت به سمت بازآفرینی و نوسازی بافت‌های فرسوده در مناطق شهری است. این مسئله ضرورت صحبت با مردم از سوی مسئولین و افزایش اعتماد آن‌ها به نهادهای مسئول و دفاتر تسهیلگری در احیای بافت فرسوده را بیشتر کرده است.
وی افزود: در عین حال وجود بافت فرسوده در شهرها معضلاتی در پی دارد که این مسئله را به یک مسئله عمومی در حقوق عامه تبدیل کرده است و دولت باید مردم را در این زمینه قانع کند که نوسازی و احیای بافت فرسوده یک ضرورت برای شهرهای کشور است و صاحبان مسکن در این بافت‌ها باید ملزم شوند که با دولت در این زمینه همکاری کنند.
نیمی از ساخت واحدهای مسکونی جدید باید در قالب بازآفرینی بافت فرسوده هدفگذاری شود
گراوند در پایان ضمن تاکید بر ظرفیت بالای بازآفرینی بافت‌های فرسوده شهری در کشور گفت: بافت های فرسوده این قابلیت را دارند که دست کم نیمی از ساخت واحدهای مسکونی جدید در طرح جهش ملی مسکن، در قالب بازآفرینی این بافت‌های فرسوده هدفگذاری شود.
انتهای پیام/ مسکن
