مجتبی توانگر نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در گفتگو با مسیر اقتصاد درباره تعداد مشمولان طرح برق امید گفت: مقامات دولتی اعلام کردند که برق برای ۳۰ میلیون نفر رایگان می‌شود. این تصور با فرض حدود ۸.۵ میلیون مشترک که مصرف کمتر از ۱۰۰ کیلووات ساعت در ماه دارند ایجاد شده است. این در حالی است که بیشتر از نصف صورتحساب‌های زیر ۱۰۰ کیلووات ساعت، متوسط مصرفشان تنها ۱۲ کیلووات ساعت است که باید مربوط به خانه‌های خالی باشد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس افزود: همچنین بخش دیگری از صورتحساب‌های این محدوده را سکونتگاه‌های غیردائم تشکیل می‌دهند. لذا تعداد مشترکینی که مصرف‌کننده دائم باشند و مصارف بسیار کمی داشته باشند در حالت خوشبینانه کمتر از ۱۰ میلیون نفر خواهد بود. اولین وظیفه دولت، پیش از اجرای طرح برق امید، شناسایی سکونتگاه‌های خالی از سکنه، فصلی و غیردائم است.
ساختار تعرفه‌ها به نفع محرومین اصلاح شود
نماینده مجلس یازدهم در ادامه گفت: ساختار تعرفه‌های برق باید به نفع محرومین اصلاح شود. اما روش رسیدن به این هدف نیز مهم است. رایگان کردن هر کالایی، تنظیم‌گری و اصلاح قیمت‌ها را در آینده با مشکل روبر خواهد کرد. بهتر است به جای تخفیف صددرصدی، با شناسایی خانوارهای نیازمندی که عمدتا سهم کمی هم از مصارف انرژی دارند، تخفیف مناسبی در هزینه‌های برق و انرژی آن‌ها اعمال شود؛ در این حالت با تمرکز بر مشترکین پرمصرف، باید قیمت برق به ازای مصارف بالاتر از یک الگوی مشخص، به صورت پلکانی افزایش یابد. این افزایش باید حالت بازدارنده در نوع مصرف داشته باشد، چراکه در حال حاضر ۴.۵ میلیون مشترک پرمصرف ۴۳ درصد مصرف بخش خانگی را به خود اختصاص داده‌اند.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس ادامه داد: به عبارت دیگر جامعه هدف اصلی در یارانه انرژی باید نیازمندان باشند و طرح‌های تشویقی وزارت نیرو هم باید به مشترکین دائمی که با مدیریت صحیح توانسته‌اند مصرف خود را کاهش دهند، اختصاص یابد. در حال حاضر متاسفانه اقشاری که دسترسی بیشتری به امکانات انرژی‌بر دارند، یارانه انرژی بیشتری هم دریافت می‌کنند.
آیا طرح برق امید انگیزه‌ای برای مدیریت مصرف ایجاد می‌کند؟
رئیس کمیته اقتصاد انرژی کمیسیون اقتصادی در این رابطه که آیا اجرای طرح برق امید، انگیزه مدیریت مصرف را ایجاد می‌کند یا خیر، بیان کرد: بر اساس اعلام مسئولین توانیر، هدف اصلی این طرح، افزوده شدن سایر مصرف‌کنندگان به گروه کم مصرفان است. باید دید مشترکینی که طبق الگوی تعیین شده در این طرح، کم مصرف هستند، با مدیریت مصرف و از روی اختیار به این حالت دست پیدا کرده‌اند یا از روی ناچاری و به دلیل کم برخورداری از امکانات زندگی، کم مصرف شده‌اند.
ایشان در ادامه توضیح داد: توجه به این موضوع بسیار مهم است زیرا نحوه مواجهه مردم و حتی اعتماد آن‌ها به طرح‌های دولتی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگر اکثریت مردم نتوانند با یک زندگی حداقلی به آستانه تعیین شده توسط دولت دست یابند، دیگر انگیزه‌ای برای مدیریت مصرف وجود نخواهد داشت.
انتهای پیام/ نفت و انرژی
