نقل است زمانی حضرت عیسی ع از کنار مزرعه ای می‌گذشت که مردی در آن کار می‌کرد. برای مشاهده اثر امید در آدمی از خدا خواست که برای لحظاتی امید را از این مرد بگیرد. در این هنگام ناگهان مرد با خود گفت: من که سرانجام قرار است بمیرم پس برای چه تا این حد زحمت بکشم؟ سپس دست از کار کشید و در گوشه ای خوابید. پس از آن حضرت عیسی ع از خدا خواست که امید را به زندگی مرد بازگرداند. در این هنگام مرد از خواب بیدار شد و به یاد زن و فرزندان خود و امتداد نسل خود افتاد و دوباره کار را از سر گرفت.
این بدان معناست که عامل تحرک امید است. اما آیا هر امیدی عامل تحرک است؟ فرض کنید که در داستان مذکور، آب مورد نیاز کشاورزی مرد عموما از طریق باران و بصورت دیم تامین می‌شده است. اکنون مدتی است که باران نیامده ولی مرد امید دارد که باران ببارد. در چنین حالتی آیا ممکن است که مرد کشاورز به کار پر زحمت حفر چاه تن دهد؟ طبعا تا زمانی که وی به تامین آب از طرق ساده تر امید دارد نمی‌تواند به راحتی خود را متقاعد به تحمل زحمت حفر چاه کند.
بنابراین هر امیدی خوب نیست. در روایات اهل بیت ع به نا امیدی از غیر خدا و قطع طمع از بهره‌مند شدن از آنچه که در اختیار دیگران است تاکید فراوانی شده است. به عنوان نمونه امام على عليه السلام می فرماید : «رهايى از اسارتِ طمع، با بركندن اميد ميسّر شود.» همچنین در جای دیگر می‌فرمایند : «قطع اميد نيمى از دو موفقيت است.». طبعا هنگامی که داشتن امید به یک چیز نادرست یا مبهم، منجر به سستی در یک عمل درست می‌شود، نا امیدی از آن چیز، مانع بزرگ و اساسی پرداختن به آن عمل درست را از پیش روی انسان بر می‌دارد که خود نیمی از کار است.
امیرالمومنین ع درباره ی نگاه به داشته‌های خود و عدم طمع به امکانات دیگران می‌فرماید: «نگاهدارى چيزى كه در دست دارى بهتر از طلب چيزى است كه در دست ديگرى است و تلخى بركندن اميد، بهتر از خواهش از مردمان است.»
در این روزها که کشور ما ایران به شدت نیازمند اجرای درست سیاستهای اقتصاد مقاومتی است، متاسفانه امید به عادی شدن روابط اقتصادی با آمریکا و غرب، حرکت و تعیین مسیر برخی از مسئولین اجرایی کشور در جهت اقتصاد مقاومتی را کند و یا متوقف کرده است. ما این امید به غرب را بر اساس شواهد موجود در رفتار و گفتار مسئولین مشاهده می‌کنیم. به چند نمونه زیر توجه بفرمایید.
ماندن ایران در برجام پس از خروج آمریکا از آن
در حالی که علت تن دادن به برجام، تحریم‌ها بود و در تحریم‌ها طرف اصلی کشور آمریکا بود، پس از خروج آمریکا از برجام علی رغم شواهد گوناگون مبنی بر عدم توانایی اروپا در مقابله با تحریم‌های این کشور علیه ایران، دولت به تامین منافع از سوی اروپا امید دارد و هنوز حاضر به خروج از برجام نشده است.
امید به تغییر در حاکمیت آمریکا!
دکتر روحانی ریاست محترم جمهور چندی پیش در یک سخنرانی در جمعی از علما و روحانیون گفت: «توجه داشته باشید شرایطی که امروز در آمریکا وجود دارد نیز دائمی نیست و معلوم نیست که در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره و دیگر انتخابات پیش‌رو در کشور، چه اتفاقی بیفتد. در هر حال باید مسایل را با تدبیر پیگیری و حل و فصل کنیم.»
این نشان می‌دهد که متاسفانه ایشان هنوز هم چشم امیدی به چیزی دارد که در اختیار ما نیست که طبعا به هر اندازه که امید باشد، منجر به کندی و رخوت در حرکت در جهت استغنا از آمریکا و مقاوم کردن اقتصاد می‌شود.
پوشیدن لباس آمریکایی توسط ریاست محترم جمهور در انظار عمومی
متاسفانه چند روز پیش مشاهده شد که ریاست محترم جمهور، با لباسی به علامت یک شرکت پوشاک آمریکایی در توچال حاضر شد. این مسئله‌ی بسیار مهمی است که برخی افراد دقیق از آن به سادگی عبور نمی‌کنند.
در این رابطه می‌توان گفت دو حالت وجود دارد:
- پوشیدن لباس با علامت شرکت آمریکایی غیر عمد بوده است که در اینصورت عمق بی‌توجهی ایشان به مسئله حمایت از تولید داخلی اثبات می‌شود. مشاهده عدم صداقت برخی مسئولین در دعوت به مصرف تولیدات داخلی ضربه بزرگی به این فرهنگ در کشور خواهد بود.
- حالت دوم آن است که پوشیدن لباس‌ها عمدی بوده و پیام تمایل به تعامل با آمریکا را ارسال کرده است که در این صورت باید گفت، ایشان هنوز گرفتار امید به آمریکا و غرب هستند که اگر پیرو اهل بیت ع هستیم باید فورا آن را در خود درمان کنیم. با چنین امید نابجایی نباید انتظار داشت که کسی از مدیران میانی به اجرای ساز و کارهای تحقق اقتصاد مقاومتی تن دهد.
در نهایت باید توجه داشت که اجرای برخی از راهکارهای تحقق اقتصاد مقاومتی در ابتدا با زحماتی همراه است که در صورت امید به راههای ساده‌تر ( مانند پیوستن به نظام‌های اقتصادی تحت سلطه آمریکا)، کمتر کسی از عوامل اجرایی کشور با انگیزه بالا پیگیر اجرای آنان می‌شود.
منبع روایات: میزان الحکمه باب یاس
