نصرت الله سیفی، مدیر عامل سابق شرکت بهینه سازی مصرف سوخت در گفتگو با مسیر اقتصاد با اشاره به اینکه در مدیریت انرژی، نسخه ای که برای هر کشوری بسته می شود قابل استفاده برای سایر کشورها نیست، عنوان کرد: اگر دانمارک یا کشورهای دیگر نیاز دارند انرژی های تجدیدپذیر یا اتمی را استفاده کنند، به این دلیل است که به آن دسترسی دارند. برای مثال اگر معماری در منطقه جنگلی برای ساخت خانه از چوب استفاده می کند، این نسخه را نمی توان در یک محیط بیابانی استفاده کرد و در آنجا باید از کاهگل استفاده شود.
وی افزود: برای کشور ما اینگونه رفتن به سمت انرژی های تجدید شونده صلاح نیست. باید ببینیم هدف چیست، اگر هدف کاهش تولید کربن است، گاز طبیعی جزو سوخت های پاک است و کمترین کربن ممکن، در گاز طبیعی وجود دارد. یعنی یک کربن در متان وجود دارد.
اصلاح نظام تعرفه‌گذاری انرژی با جریمه پرمصرف و تشویق کم‌مصرف
سیفی ادامه داد: برای کاهش و مدیریت مصرف گاز، دو دسته اقدامات قیمتی و غیر قیمتی وجود دارد. هنوز در کشور از اقدامات غیر قیمتی به مقدار کافی استفاده نکرده ایم که خود به دو بخش سیاستی و تکنولوژیکی تقسیم می شود.
وی به عنوان نمونه، نوعی تعرفه‌گذاری را مثال زد و بیان کرد: برای مثال در اقدامات سیاستی می توان بدون اینکه به قیمت پایه گاز دست زد، برای مصارف بیش از حد استاندارد و کسانی که بد مصرف می کنند به صورت پلکانی بیشتر پول بگیریم و به کسانی که کمتر مصرف می کنند جایزه بدهیم. در این صورت درآمد ثابت خواهد بود اما این روش، شدت انرژی را کم می کند و مصرف را از حالت اسراف گونه خارج می کند.
وی درباره اقدامات تکنولوژیکی ابراز کرد: همچنین باید از تجهیزات کم مصرف تر با درجه انرژی بالاتر استفاده شود. در ساختمان سازی مبحث ۱۹ که مثلا گفته است از پنجره های دو جداره استفاده کنیم، باید رعایت شود.
اصلاح قیمت‌ها بدون آسیب به اقشار ضعیف جامعه
مدیر عامل سابق شرکت بهینه سازی مصرف سوخت، ادامه داد: می توان همزمان با اقدامات غیر قیمتی ، اقدامات قیمتی نیز انجام داد. بعضی می گویند الان نمی توان به قیمت های پایه دست زد. اتفاقا می توان روش هایی را به کار برد که طبق آن روش ها، بدون صدمه به اقشار ضعیف جامعه قیمت ها نیز بالا برود. پیشنهاد کارت انرژی و سهمیه انرژی از این دست است.
وی افزود: در این روش به اندازه الگوی مصرف به هر کسی سهمیه داده می شود. سهمیه سوخت شامل گاز، بنزین، گازوئیل و برق است که می تواند آن را مصرف کند یا به دیگران منتقل کند. بر این اساس اگر خارج از آن الگو مصرف کرد باید به قیمت بالاتری خریداری کند. منظور از قیمت بالاتر نیز لزوما قیمت بین المللی نیست، بلکه قیمتی است که فرصت اقتصادی داشته باشد. به طور مثال به قیمت فروش دولت به یک کشتی که وارد تنگه هرمز می‌شود.
اولویت استفاده از کارت سوخت نسبت به افزایش تک نرخی قیمت ها
سیفی اضافه کرد: در این صورت اقتصاد برق از وضعیت ناپایداری که دارد خارج خواهد شد. این روش های قیمتی و غیر قیمتی در همین شرایط اقتصادی به شکل عاقلانه قابل اجرا خواهد بود. نه تنها ممکن است، بلکه باید انجام بدهیم تا یک نشاط اقتصادی به جامعه بدهیم.
وی زمان لازم برای اجرایی شدن طرح کارت انرژی را کمتر از شش ماه دانست و در پایان درباره کارت سوخت بنزین خاطر نشان کرد: در طرح کارت سوخت که از مشتقات کارت انرژی است، به جای روش قبلی باید سهمیه به نفر داده شود. در این صورت اگر فردی خودرو نداشت می تواند سهم خود را به کس دیگری انتقال دهد و یا در یک بازار تعریف شده مانند بورس انرژی، آن را بفروشد. در حال حاضر به عنوان یک تصمیم سریع برای دولت، استفاده از کارت سوخت بهتر از افزایش تک نرخی قیمت حامل ها است.
انتهای پیام/ تعرفه‌گذاری انرژی
