به گزارش مسیر اقتصاد دولت هند برای افزایش رشد تولید ناخالص داخلی خود نقش ویژه‌ای برای بخش حمل و نقل قائل است. این کشور پس از ۸ سال بررسی سیاست ملی لجستیک (NLP) خود را در سال ۲۰۲۰ منتشر کرد. هدف اصلی این سیاست‌ها کارآمدسازی و کاهش هزینه‌های لجستیک و در نتیجه افزایش تولید و قدرت رقابت محصولات هندی در بازارهای جهانی است.
بنابر داده‌های آژانس ملی توسعه سرمایه‌گذاری و تسهیلات هند، حجم اقتصاد حمل و نقل در هند برابر ۱۶۰ میلیارد دلار است و انتظار می‌رود که با اجرای سیاست ملی لجستیک این کشور به ۲۱۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۳۰ برسد. همچنین ۲۲ میلیون نفر در بخش حمل و نقل هند مشغول به کار هستند که قرار است تا ۵ سال آینده به میزان ۵ درصد افزایش یابند.
کاهش هزینه‌های لجستیک مهمترین هدف از سیاست ملی لجستیک هند
به طور خلاصه اهداف کلیدی دولت هند از سیاست ملی حمل و نقل عبارتند از:
- کاهش هزینه‌های حمل و نقل تا سطح کشورهای توسعه‌یافته
در حال حاضر هزینه‌های لجستیک در هند معادل ۱۶ درصد از تولید ناخالص داخلی است. هندی‌ها در تلاش هستند که این هزینهها را به رقم ۸ درصد برسانند. هزینه‌های حمل و نقل در بسیاری از کشورهای توسعه یافته در حدود ۸ تا ۹ درصد است.
این هزینهها ناشی از زنجیره تامین غیرقابل پیش‌بینی و اتصال ضعیف ابتدا و انتهای زنجیره‌های تامین به زیرساخت‌های حمل و نقل است که در هند بسیار پراکنده و نامنسجم هستند.
- بهبود شاخص عملکرد لجستیک هند به رتبه‌ای زیر ۲۵ تا سال ۲۰۳۰
هند در سال ۲۰۱۸ رتبه ۴۴ را در شاخص عملکرد لجستیک (LPI) در میان کشورهای جهان داشت. بنابر سیاست ملی لجستیک هند، این کشور باید تا سال ۲۰۳۰ به رتبه‌ای کمتر از ۲۵ در شاخص جهانی عملکرد لجستیک دست یابد.
- ایجاد سازوکار پشتیبان از تصمیم‌گیری مبتنی بر داده
هند دارای یک محیط نظارتی پیچیده با مقررات متعدد و همپوشانی بالا است که توسط سهامداران مختلف اداره می شود. به عنوان مثال در این کشور بیش از ۳۷ شورای توسعه صادرات وجود دارد و ۵۰۰ نوع گواهینامه تعریف شده است. در این فضا انبوهی از داده‌های پیچیده وجود دارد که تحلیل آن بسیار مشکل است. برای ساده‌سازی این داده‌ها با مدل‌های آماری و کمک به تصمیم‌گیری بهتر و دقیق‌تر مسئولین یک سازوکار ایجاد می‌شود که در قالب یک داشبورد مدیریتی پیاده‌سازی خواهد شد.
۴ گام اجرای سیاست ملی لجستیک هند
هندی‌ها بنا دارند سیاست ملی لجستیک خود را در چارچوب طرح جامع اقدامات لجستیک(CLAP) اجرا کنند. در اینخصوص ۴ گام اساسی تعریف شده است که در ادامه توضیح داده می‌شود.
- یکپارچه سازی سامانه‌های الکترونیکی:
در حال حاضر ۳۰ سامانه گوناگون متعلق به هفت سازمان در بخش‌های مختلف زنجیره تامین شامل حمل و نقل زمینی، دریایی، هوایی، راه‌آهن، وزارت بازرگانی و وزارت تجارت خارجی وجود دارد که باید به یکدیگر متصل شده و به صورت یک پنجره واحد خدمت رسانی کنند. بدین ترتیب یک پنجره واحد برای تجارت بدون کاغذ ایجاد می‌شود. همچنین تجارت بدون کاغذ (EXIM) از طریق پورتال e-sanchit و طرح ارزیاب مجازی در گمرک اجرایی خواهد شد. علاوه بر موارد مذکور عوارض جاده‌ها به صورت هوشمند محاسبه و پرداخت می‌شود و یک نظام مالیاتی یکپارچه در بخش حمل و نقل ایجاد خواهد شد.
- ایجاد سامانه نرم‌افزاری (پلتفرم) اتصال لجستیک:
بر این اساس بستری برای تجمیع و به اشتراک‌گذاری اطلاعات پدید می‌آید که می‌توان با استفاده از آن زمان حمل ترکیبی کالاها را کاهش و پیش‌بینی پذیری و قابلیت اطمینان نسبت به زمان تحویل کالا را افزایش داد. این پلتفرم به تکمیل بانک اطلاعاتی شرکت ملی توسعه راهگذر صنعتی هند (NICDC) کمک خواهد نمود.
- تسهیل فضای کسب و کار در بخش حمل و نقل با طرح (E-Log):
E-Log یک داشبورد دیجیتال است که توسط وزارت صنعت هند توسعه داده می‌شود. هدف از راه‌اندازی این داشبورد تسهیل ثبت شرکت و شروع به فعالیت در بخش لجستیک، ایجاد هماهنگی، نظارت بر فعالیت‌ها در جدول زمانبندی و تسهیل ارتباط انجمن‌ها با دولت است.
- ایجاد گروه بهبود سیستم (SIG):
گروه بهبود سیستم قرار است برای نظارت بر همه پروژه‌های حمل و نقل و تنظیم گری در این بخش ایجاد می‌شود. این گروه در کنار گروه برنامه ریزی شبکه (NPG) وظیفه بهبود هماهنگی بین وزارتخانه‌ها و همچنین هماهنگی میان ایالتها با دولت مرکزی ایجاد شده است.
ایجاد ۳۵ قطب لجستیک به منظور تسهیل حمل ترکیبی
بر اساس سیاست ملی توسعه لجستیک هند این کشور به منظور توسعه حمل ترکیبی کالا، اتصال زیرساخت‌های حمل و نقل را مورد توجه قرار خواهد داد. این سیاست در کنار دو ابرپروژه بهاراتمالا و ساگارمالا که در حوزه‌های حمل جاده‌ای و خطوط ساحلی تعریف شده‌اند، موجب ارتقاء حمل ترکیبی کالا در هند خواهد شد. هندی‌ها ۳۵ نقطه را برای ایجاد قطب حمل و نقل ترکیبی در نظر گرفته‌اند که بزودی به مرحله اجرا خواهد رسید.
افزایش سهم راه آهن از حمل بار
یکی دیگر از سیاست‌های هند برای کاهش هزینه‌های لجستیک در بخش زیرساخت‌ها، کاهش سهم جاده‌ها از حمل بار و افزایش سهم حمل و نقل ریلی است که با توسعه خطوط آهن میسر می‌شود. در حال حاضر ۶۰ درصد از حمل بار در هند از طریق جاده‌ها و ۳۰ درصد نیز از طریق خطوط آهن جابجا می‌شوند. هندی‌ها همچنین به دنبال کارآمدسازی حمل جاده‌ای هستند به گونه‌ای که نقاط ابتدایی و انتهایی زنجیره تامین به طور موثر به شبکه یکپارچه حمل و نقل متصل شوند.
منابع:
National Logistics Policy in India, invest india.gov.in
India’s National Logistics Policy: Key Targets and Implementation Plan, India Briefing,2022
انتهای پیام/حمل و نقل
