مصطفی سعیدی کارشناس انرژی در خصوص اجرای طرح‌های ارتقاء کیفیت پالایشگاهی در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: طرح‌های ارتقاء کمیت و کیفیت پالایشگاههای نفت خام کشور اهدافی از جمله پاسخگویی به تغییر الگوی مصرف از فرآورده‌های میان تقطیر به فرآورده‌ها سبک‌تر مانند بنزین، ارتقای کیفیت فرآورده‌های تولیدی بر اساس استانداردهای بین‌المللی، کاهش تولید نفت کوره، کاهش آلاینده‌های محیط زیستی، تولید بنزین و ارتقای کیفیت فرآورده‌های بنزین و گازوئیل به یورو ۴ و یورو ۵ را دنبال می‌کنند.
سعیدی ادامه داد: در سه ماهه تابستان امسال روزانه به طور متوسط ۱۰۵ میلیون لیتر بنزین و ۱۰۶ میلیون لیتر گازوئیل مصرف شده که نسبت به مدت مشابه سال قبل مصرف بنزین و گازوئیل به ترتیب با ۲۰ و ۹ درصد افزایش همراه بوده است. بنابراین با توجه به افزایش مصرف بنزین و گازوئیل در کشور حرکت به سمت اجرای طرح‌های ارتقای پالایشگاههای نفت خام به منظور تأمین امنیت سوخت کشور، استفاده از نفت کوره تولیدی در واحد‌های RFCC در جهت تولید بنزین، افزایش کیفیت فرآورده‌های نفتی و کاهش آلاینده‌های محیط زیستی ضروری است.
اولویت اجرای طرح‌های ارتقاء نسبت به احداث پالایشگاههای جدید در کشور
این کارشناس انرژی افزود: در واقع با توجه به میزان نفت کوره تولیدی کشور، طرح‌های ارتقاء (آپگریدینگ) اولویت بیش‌تری نسبت به احداث پالایشگاههای جدید دارند. زیرا محصول نفت کوره مصرفی، ارزش دلاری کمتری به نسبت نفت خام دارد و عملاً سبب کاهش ارزش در خام فروشی می‌گردد.
سعیدی با توجه به موافقت‌نامه‌های اصولی صادر شده و ظرفیت نفت خام صادراتی (حدود ۲ میلیون بشکه در روز) برای تخصیص خوراک به پالایشگاههای جدید افزود: این رویکرد از جهات مختلف قابل نقد است. به عنوان مثال، رشد بازار فرآورده‌های سوختی در ۱۰ سال آتی تقریباً متوقف خواهد شد و خودروهایی با سوخت جایگزین نظیر خودروهای الکتریکی و هیبریدی و برقی جایگزین خواهد شد. لذا احداث این ظرفیت پالایشگاهی با رویکرد تولید سوخت می‌تواند کشور را دچار مشکل کند. در حالی که اگر این طرح‌ها پتروپالایشی تعریف شوند (محصولات پتروشیمی حداقل ۴۰ درصد خروجی پتروپالایشگاه باشند)، بازار فروش محصولات پتروشیمی به مراتب جذاب‌تر خواهد بود. مطابق با برآوردهای موسسات پژوهشی حوزه انرژی، بازار محصولات پتروشیمی از ۲۸۰ میلیون تن در سال ۲۰۲۰ میلادی به ۴۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۳۰ میلادی خواهد رسید.
این کارشناس انرژی ادامه داد: بنابراین استفاده از ظرفیت ۵۰۰ هزار بشکه در روز نفت کوره، به منظور تبدیل آن به سوخت با اجرای طرح‌های ارتقاء، دارای اولویت بیش‌تری است.
وی همچنین بیان کرد: با توجه به این‌که میزان گوگرد موجود در نفت کوره تولیدی کشور بیش‌تر از استانداردهای سازمان بین‌المللی دریانوردی است گفت؛ یکی از راهکار‌ها برای افزایش سهم صنعت بانکرینگ ایران در دنیا اجرای طرح‌های ارتقاء کیفیت نفت کوره پالایشگاهی است چرا که ارتقاء کیفیت فرآورده‌های پالایشگاهی منجر به حذف گوگرد و شیرین‌سازی نفت کوره می‌شود و از طرف دیگر سبب افزایش حاشیه سود پالایشگاه‌ها نیز خواهد شد.
تقویت صنعت خودرو راهکار دیگر کنترل و مدیریت سوخت در کشور است
سعیدی در پایان خاطر نشان کرد: با توجه به روند افزایشی مصرف بنزین، راهکار دیگری که در کنار اجرای طرح‌های ارتقاء و بهینه‌سازی پالایشگاه می‌توان ارائه داد، بهینه‌سازی و مدیریت مصرف سوخت در کشور است که این هدف با تقویت صنعت خودرو به منظور کاهش مصرف سوخت دست‌یافتنی است. در هر صورت راه حل مدیریت افزایش تقاضا، در افزایش عرضه نبوده و در مدیریت و بهینه‌سازی تقاضا نهفته است. ایران به اندازه کافی در مقایسه با کشورهایی نظیر آلمان و فرانسه بنزین و گازوئیل تولید می‌کند و اگر ضعفی وجود دارد در مدیریت تقاضا است. در غیر این صورت باید ظرفیت صادراتی نفت خام را نیز به احداث پالایشگاه جهت تأمین نیاز داخلی سوخت تخصیص دهیم.
انتهای پیام/ انرژی
