به گزارش مسیر اقتصاد مشارکت عمومی-خصوصی به عنوان مناسب ترین روش برای واگذاری پروژه‌های عمرانی شناخته می شود. باید توجه داشت که یک مشارکت عمومی-خصوصی دامنه ای از فعالیت ها و قراردادها را در بر می گیرد. همچنین هیچ توافقی در قراردادهای PPP یکسان نیست و تامین مالی آن هم در هر پروژه بهتر است به صورت جداگانه تعریف شود.
اما در زمان انعقاد قرارداد PPP یکی از نگرانی های اصلی دولت و بخش خصوصی بحث تامین مالی پروژه است. از یک طرف دولت نگران کمبود منابع مالی خود در سال های آتی است و از طرف دیگر بخش خصوصی نسبت به نوسانات سیاست‌های مالی دولت ابراز نگرانی می کند.
اختصاص منابع حاصل از عوارض هر منطقه به پروژه‌های عمرانی
در پروژه های که سوداوری مناسب و یا حتی بازگشت سرمایه ای وجود ندارد برخی کشورها از محل دریافت عوارض و مالیات ها یا هزینه های کاربری در منطقه ای که پروژه در حال انجام است منابع مالی و سود بخش خصوصی را پرداخت می کنند.
این روش مدل مناسبی برای تامین مالی قراردادهای مشارکت عمومی-خصوصی است که مورد استفاده کشورهایی همچون آمریکا قرار می گیرد. در واقع با کانال‌بندی بودجه و منابع درآمدی همچون عوارض، مالیات و از این دست منابع به سمت پروژه های عمرانی همان منطقه، می توان زمینه عمران و آبادانی کشور را فراهم آورد.
از این مدل تامین مالی می توان به تونل بندر میامی که از محل درآمدهای مالیات و عوارض ایالتی و محلی تامین مالی شده بود و به صورت سالانه به پیمانکار پرداخت میشد، نام برد.
منبع : مرکز سیاست گذاری آمریکایی yon.ir/eTks0 /bipartisan
انتهای پیام/ دولت و حاکمیت
