به گزارش مسیر اقتصاد از اقدامات مهمی که می تواند موجب رونق صنایع خودرو در سراسر جهان شود، «داخلی سازی» قطعات خودرو است.
در همین راستا آفریقا جنوبی همانند سایر کشورهای توسعه یافته به ویژه آمریکای لاتین به منظور بهره وری بیشتر صنعت خودرو، استراتژی های مختلفی جهت کاهش واردات قطعات و افزایش عمق ساخت داخل خودروها را در دستور کار قرار داده است.
کاهش رقابت پذیری در صنعت خودرو آفریقا جنوبی با رویه مونتاژکاری
در ابتدای امر دولت آفریقا جنوبی تعرفه های سنگین برای واردات خودرو سی.بی.یو (محصول نهایی) وضع کرد. در نتیجه این سیاست، شرکت های مونتاژکار متعددی در آفریقا جنوبی تاسیس شدند تا با واردات قطعات به تولید محصول نهایی در این کشور بپردازند.
این اقدام اگر چه در بسیاری از موارد سودآور بود، اما هزینه های تولید خودرو در کشور را بسیار بالا برد و در نهایت منفعتی نصیب صنعت خودرو این کشور نشد. چراکه شبکه های تولید جهانی کارخانه های مونتاژکار آفریقا جنوبی را منزوی کردند و تنها امکان واردات سی.کی.دی (مواد اولیه و قطعات خودرو) برای این کارخانه ها فراهم بود.
منفی شدن تراز تجاری صنعت خودرو آفریقا جنوبی در سال ۱۹۶۰
فورد و جنرال موتورز به عنوان اولین تولید کننده خودرو در آفریقا جنوبی بودند. این خودروسازان در سال ۱۹۲۰ اولین کارخانه مونتاژ خود را در منطقه الیزابت تاسیس نمودند. اما تولید خودروهای داخلی در سال ۱۹۶۰ پس از جنگ جهانی به طور قابل توجهی گسترش یافت؛ بطوریکه در این سال میزان تولید وسایل نقلیه به ۱۲۰ هزار عدد افزایش یافت و تعداد بیشتری از کارخانه های مونتاژکار تاسیس شدند.
میزان «داخلی سازی» خودروها در این سال ها تنها ۲۰ درصد بود. تراز تجاری نامطلوب و به شدت منفی صنایع خودرو در این سال ها سبب شد تا حمایت های دولت برای افزایش میزان داخلی سازی خودروها در آفریقا جنوبی به طور قابل توجهی افزایش یابد.
تامین منابع داخلی سازی ۱۱ قطعه خودرو توسط دولت آفریقا جنوبی
در نتیجه اولین اقدامات برای افزایش میزان داخلی سازی خودروها در سال ۱۹۶۱ برنامه ریزی شد. در این سال تامین منابع مالی یازده جز و محصول جانبی خودرو من جمله تایرها و باتری ها فراهم شد.
راهکار دولت برای تشویق افزایش میزان «داخلی سازی» تولیدکنندگان این اجزاء خودرو، در نظر گرفتن امتیاز واردات برای این تولیدکنندگان بود. با این اقدام دولت آفریقا جنوبی، میزان «داخلی سازی» خودروها تا سال ۱۹۷۱ افزایش چشمگیری داشت و به ۵۲ درصد رسید.
داخلی سازی قطعات با ارزش افزوده آغاز شد
پس از سال ۱۹۷۱ میلادی نیز صنعت خودرو آفریقا جنوبی روند افزایش میزان داخلی سازی را ادامه داد. با این تفاوت که روند داخلی سازی از قطعات کم حجم و با ارزش افزوده پایین به سمت قطعات با ارزش افزوده بالا و حجیم حرکت کرد. این اقدام سبب شد تا میزان داخلی سازی خودروها نمودی بیشتری پیدا کند و قطعه سازان بیشتری منتفع شوند.
در فاز سوم توسعه صنعت خودرو آفریقا جنوبی که از سال ۱۹۷۷ آغاز می شود، «داخلی سازی» خودروها تا میزان ۶۶ درصد افزایش یافت. فاز چهارم دوره تثبیت میزان داخلی سازی خودروها بود و تغییر چندانی در عمق ساخت داخل محصولات اتفاق نیفتاد. در فاز پنجم نیز که از سال ۱۹۸۰ آغاز می شود، الزامات داخلی سازی برای خودروهای تجاری سبک از ۵۰ درصد به ۶۶ درصد ارتقا یافت.
منبع: تیپس
