به گزارش مسیر اقتصاد بسیاری معتقدند در طول دهه های اخیر اجرای سیاست های نظام سرمایه داری در بسیاری از کشورهای جهان، با تشویق مردم به رقابت و تلاش بیشتر برای به دست آوردن منابع مالی بیشتر، موجب افزایش ثروت کل جامعه و همچنین افزایش طول عمر در بین مردم شده است.
با اینحال حتی اگر این موارد به عنوان دستاوردهای اجرای سیاست های نظام سرمایه داری پذیرفته شود، بازهم مشکلات دیگری وجود دارد که به طور مستقیم حاصل اجرای این سیاست ها است.
افزایش افسردگی نتیجه گسترش تفکر «اولویت با من است» در نظام سرمایه داری
به طور خاص اجرای سیاست های نظام سرمایه داری به طور گسترده ای تفکر «اولویت با من است» را در بین مردم رواج داده است. کارشناسان معتقدند گسترش این ایده یکی از دلایل اصلی افزایش میزان افسردگی در بین جوامع بوده است.
وقتی تنها ملاک برتری افراد درآمد بیشتر آن ها باشد، به طور طبیعی افرادی که نمی توانند درآمدهای کلان بدست بیاورند در زندگی دچار افسردگی می شوند.
کارگران در جامعه برای کسب درآمد بیشتر، که تنها هدف از زندگی عنوان شده است، تلاش خود را بیشتر می کنند و وقت کمتری برای خانواده و یا در کنار دوستان بودن می گذارند.
حسادت و ناامیدی نتایج بعدی نظام های سرمایه داری
در چنین جوامعی وقتی فردی ارتقاء شغلی و یا ارتقاء درآمدی کسب می کند، افرادی که در کنار او هستند با مشکلات روحی مواجه می شوند، چراکه این افزایش درآمد نصیب آن ها نشده است.
از طرف دیگر حسادت موجب گسترش ناامیدی می شود و این مسئله موجب کاهش بهره وری و ضعف در عملکرد افراد جامعه می شود و به افزایش افسردگی منجر می شود.
رفاه یک جامعه تنها با درآمد اندازه گیری نمی شود
سطح درآمدی افراد یک جامعه تنها ملاک تعیین رفاه نیست؛ بلکه حس رضایت از زندگی نیز بخش مهمی از رفاه مردم محسوب می شود. به همین دلیل می توان گفت پیروی از اصول نظام سرمایه داری به طور مستقیم بر کاهش رفاه یک جامعه اثرگذار است.
در جامعه ای که بر اساس اصول سرمایه داری پایه ریزی شده است، افرادی که درآمد کمتری دارند به طور طبیعی بیشتر دچار افسردگی می شوند. علاوه بر این افرادی که از معلولیت رنج می برند نیز به هیچ طریقی نمی توانند زندگی خود را یک زندگی مطلوب ارزیابی کنند و با مشکلات روحی و روانی مواجه می شوند.
راه اندازی وزارت تنهایی در بریتانیا نشان دهنده اهمیت مسئله افسردگی
به تازگی دولت بریتانیا اقدام به راه اندازی یک وزارتخانه مستقل با عنوان «وزارت تنهایی» نموده است. این مسئله به خوبی نشان می دهد ابعاد مسئله افسردگی مردم در این کشور به چه میزان بزرگ شده است.
تنهایی به معنی قطع روابط اجتماعی و خانوادگی است. نتایج تحقیقات نشان داده است که تنهایی می تواند مرگ بار باشد؛ به طوریکه تنهایی بیش از سیگار کشیدن به مردم صدمه وارد کرده است.
در حال حاضر این مشکل بزرگ در کشورهای با نظام سرمایه داری در حال گسترش است. در این کشورها هر روز بر میزان افرادی که به عنوان تنها شناخته می شوند افزوده می شود و رکوردی جدید در این زمینه به ثبت میرسد.
مدل اقتصادی نظام سرمایه داری باید اصلاح شود
مدل اقتصادی نظام سرمایه داری بر پایه تفکر «همه خودخواه هستند و به نفع شخصی اهمیت می دهند» بنا شده است. این تفکر تنها بخشی از ابعاد انسان ها را شامل می شود و از این رو برای اینکه مشکلات افسردگی و تنهایی مردم کاهش یابد لازم است این مدل اقتصادی اصلاح شود.
برقراری ارتباط با دیگر افراد جامعه و تلاش برای بهبود وضعیت آن ها نیز بخشی از وجود انسان هاست و لازم است این بخش نیز در سطح جامعه مورد حمایت قرار بگیرد.
منبع: گاردین
