به گزارش مسیر اقتصاد روند جهانی توسعه صنعت پتروشیمی نشانمیدهد تا سال ۲۰۳۰ سه محصول پلیاتیلن، پلیپروپیلن و آمونیاک بیشترین سهم را از پروژههای جدید پتروشیمی در جهان خواهند داشت. رشد اقتصادی کشورها و افزایش نیاز صنایع پاییندستی در حوزههایی نظیر بستهبندی، خودروسازی، پزشکی، ساختوساز و کشاورزی، مهمترین دلایل این روند محسوبمیشود. کشورهایی همچون چین، هند و ایران در این مسیر سهم قابلتوجهی دارند. رشد اقتصادی پایدار در کشورهای آسیایی، بهویژه چین و هند، عامل اصلی این روند است. کشورهای چین و هند با ، نهتنها ظرفیت تولید را گسترش دادهاند بلکه مسیرهای صادراتی خود را نیز در بازارهای نوظهور تثبیت کردهاند.
پیشتازی پلیاتیلن با ۱۲۷ پروژه در پروژههای پتروشیمی جهان تا سال ۲۰۳۰
پلیاتیلن بیشترین پروژههای جدید پتروشیمی را تا سال ۲۰۳۰ به خود اختصاص خواهد داد. در مجموع ۱۲۷ پروژه جدید در این حوزه برنامهریزی شده که بخش عمده آنها طرحهای احداث واحدهای جدید هستند.
چین با در اختیار داشتن نزدیک به یکسوم پروژههای جهانی پلیاتیلن، در جایگاه نخست قرار دارد و تمامی پروژههای آن در حال احداث هستند. پس از چین، ایران و روسیه بهترتیب با ۲۰ و ۱۷ پروژه در جایگاههای بعدی قرار گرفتهاند. این آمار نشانمیدهد که ایران یکی از بازیگران اصلی آینده بازار پلیاتیلن جهان است، اما تحقق این جایگاه نیازمند سیاستگذاری هدفمند در تأمین خوراک و توسعه زنجیره ارزش بر مبنای توسعه صنایع پاییندستی بر اساس بازار آینده است.
رشد همزمان در بازار پلیپروپیلن با ۱۲۱ پروژه جهانی
در حوزه پلیپروپیلن نیز تحولات مشابهی در جریان است. تا سال ۲۰۳۰، انتظار میرود ۱۲۱ پروژه جدید در جهان آغاز به کار کند که ۱۱۸ پروژه احداث واحدهای جدید و تنها سه پروژه توسعهای هستند. در این بخش نیز چین با سهمی بیش از ۴۰ درصد پیشتاز است و تاکنون ۳۵ پروژه در مرحله ساخت قرار دارد. این روند نشانمیدهد رقابت در بخش پلیپروپیلن بهسرعت در حال افزایش است و کشورها، برای حفظ سهم خود، باید سیاستهای توسعه زنجیره پاییندستی را جدیتر دنبال کنند.
پلیپروپیلن بهدلیل کاربرد گسترده در صنایع بستهبندی، خودرو و کالاهای مصرفی، یکی از بازارهای پویای زنجیره پلیمر محسوبمیشود. توسعه این بخش میتواند گامی مؤثر در ایجاد اشتغال صنعتی پایدار باشد.
افزایش ظرفیت جهانی آمونیاک، محور جدید برای صنایع پایه
در جایگاه سوم، آمونیاک قرار دارد که نقشی کلیدی در زنجیره تأمین کودهای شیمیایی و سوختهای پاک ایفا میکند. تا سال ۲۰۳۰، پیشبینی میشود ۸۳ پروژه جدید و ۹ طرح توسعهای در این حوزه آغاز شوند.
از نظر تعداد پروژهها، آمریکا با ۱۶ طرح پیشتاز است و پس از آن استرالیا و چین هر یک با ۸ پروژه در رتبههای بعدی قرار دارند. در حال حاضر، ۳ پروژه در آمریکا، ۴ پروژه در چین و یک پروژه در استرالیا در مرحله ساخت قرار دارند.
این دادهها نشانمیدهد که بازار جهانی پتروشیمی در حال تجربه موجی تازه از توسعه است؛ موجی که تمرکز آن بر محصولات پایه و پلیمرها گسترده شده است. کشورهایی مانند چین با سرمایهگذاری در فناوری و سیاستهای تشویقی توانستهاند علاوه بر افزایش ظرفیت تولید، در صادرات محصولات میاندستی و پاییندستی نیز جایگاه راهبردی بهدستآورد.
برای ایران، با توجه به مزیتهای دسترسی به خوراک و موقعیت جغرافیایی ممتاز، این روند میتواند فرصتی طلایی باشد تا جایگاه خود را در بازار جهانی تثبیت کند. برای استفاده از فرصتهای پیشرو، لازم است سیاست صنعتی کشور در حوزه پتروشیمی از صرف افزایش ظرفیت مواد پایه بهسمت تکمیل زنجیره ارزش با تمرکز بر محصولات مود نیاز صنایع پاییندستی، تنوع محصولات و جذب سرمایه خارجی بازتعریف شود. در غیر این صورت، ایران از موج جهانی توسعه پتروشیمی تنها سهمی محدود از صادرات مواد پایه خواهد داشت.
منبع: GlobalData
انتهای پیام/ انرژی
