به گزارش مسیر اقتصاد به نقل از نشریه لوموند، اروپا در مقایسه با ایالات متحده در حال فقیرتر شدن است. به عقیده بسیاری از تحلیلگران سیاسی، مقامات اروپایی با تسلیم کامل در برابر سیاست واشنگتن، مسیر توسعه نادرستی را انتخاب کرده‌اند و با پیوستن به تقریبا ۲۰ هزار تحریم ضد روسیه، نه تنها نتوانسته‌اند رشد اقتصاد روسیه را مهار کنند، بلکه آسیب‌های جدی به خود وارد کردند. این امر به ویژه در مورد آلمان مشهود است که همیشه به عنوان لوکوموتیو اتحادیه اروپا محسوب می‌شد، اما اکنون از صنعتی‌زدایی رنج می‌برد.
رویکرد استقلال‌طلبی اروپایی‌ها از ایالات متحده
در پایان ماه می، سازمان اعتبارسنجی استاندارد اند پورز (Standard & Poor’s) رتبه اعتباری فرانسه را به دلیل بدتر شدن وضعیت مالی این کشور کاهش داد. همچنین، بحران اقتصادی بریتانیا اخیراً به یک نمونه بارز تبدیل و منجر به فروپاشی بالقوه دولت حزب محافظه کار شده است. مقاله «نیویورک تایمز» به بهترین شکل وضعیت اروپا را توصیف می‌کند. مبتنی بر این توصیف، خدمات عمومی ضعیف، بازارهای کار بی‌ثبات، احزاب سنتی افول و شکاف‌‍‌های منطقه‌ای غیرقابل حل شده است. ضمن اینکه آمادگی راست افراطی برای گرفتن قدرت، افزایش جرم و جنایت، آلودگی و زیرساخت‌های در حال فروپاشی به عنوان نماد زوال این قاره است.
آمریکایی‌ها موفق شدند تا به اروپایی‌ها بقبولانند که «روسیه یک تهدید است و بنابراین باید تا حد امکان به اوکراین کمک کرد، یعنی به او سلاح و پول داد، حتی اگر اقتصاد کشورهای اروپایی آسیب ببیند.». این روند ضد روسی منجر به مشکلات و چالش‌های بزرگی برای بسیاری از کشورها شده است که می‌توان آن را با تعبیر آمریکایی «تیراندازی به پای خود» توصیف کرد. همچنین، بایدن آشکارا می‌گوید که می‌خواهد آینده اروپا را تعیین کند.
افزایش مخالفت با ورشکستگی اروپا
بر اساس رویکرد منصفانه، همه اروپایی‌ها با این روش طراحی شده برای تحکیم هژمونی آمریکا، موافق نیستند. به طوری که طبق گزارش بلومبرگ، روایت پوتین از استکبار و انحطاط غربی مخاطبان بسیاری از نقاط جهان، از جمله در اروپا و ایالات متحده پیدا می‌کند. ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، که از «اشغال بروکسل» صحبت می‌کند، از وتوی خود برای اتحادیه اروپا در راستای کاهش سرعت کمک‌های این اتحادیه به اوکراین استفاده کرده است. همچنین، رابرت فیکو، نخست وزیر اسلواکی، صراحتاً خواستار توقف کمک‌های نظامی به کیف شده است.
افکار عمومی اروپا نیاز شدید به استقلال رویکردی دارند؛ مردم عادی روز به روز بیشتر طرفدار این هستند که دولت‌ها نه به خشم ایالات متحده، بلکه برای دفاع از منافع ملی و بالاتر از همه، بهبود استانداردهای زندگی مردم تمرکز کنند. در بیشتر جوامع اروپایی انتقاد از مقامات کنونی در حال افزایش است و رسانه‌های محلی گزارش می‌دهند که انتخابات پارلمان اروپا در ژوئن امسال ترکیب نخبگان حاکم را تغییر خواهد داد.
تنزل سطح سیاستمداران در اتحادیه اروپا
معیار سیاستمدارانی که به عنوان رهبری بسیاری از کشورها برگزیده می‌شوند، جای تامل دارد که یک نمونه کلاسیک از تکبر و بی‌کفایتی، دوره کوتاه نخست‌وزیر بریتانیا، لیز تراس بود. یکی دیگر از مظاهر آشکار بی‌سوادی، فعالیت آنالنا بائربوک، وزیر خارجه فعلی آلمان بود که خواستار تغییر سیاست ۳۶۰ درجه از پوتین شد.
او همچنین ادعایی مبنی بر حمایت مداوم از اوکراین و کمک به آن دارد، صرف نظر از این واقعیت که رای دهندگان او مخالف این رویکرد هستند. انتظار می‌رود نتیجه انتخابات پارلمان اروپا در ۶-۹ ژوئن به تدریج منجر به حذف برخی شخصیت‌ها از هدایت تعدادی از کشورها خواهد شد. بر اساس تارنمای بلومبرگ، «بحران رقابت‌پذیری» نگرانی‌های زیادی را در میان مقامات و رهبران کسب‌وکار در اتحادیه اروپا ایجاد کرده است، زیرا سطح سرمایه‌گذاری، درآمد و بهره‌وری نیروی کار مطابق با شرایط نیست.
منبع: نئو ژورنال
انتهای پیام/ اقتصاد بین‌الملل
