محمد صالح شکوهی عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت، در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: ارزیابی طرح نهضت ملی مسکن از دو جهت میسر است؛ یکی از جهت عرضه و یکی از جهت تقاضا. از جهت عرضه، قرار بر این بود که در طول ۴ سال، ۴ میلیون مسکن ساخته شود که به صورت میانگین ۱ میلیون مسکن در هر سال است. اما تقاضا به چه میزان است؟ طبق آن چیزی که رئیس سازمان ملی زمین و مسکن اعلام کرده، تقاضا حدود ۴.۵ میلیون مسکن است. برخی از پژوهشگران این مقدار را تا ۶ میلیون واحد نیز اعلام کرده‌اند.
وی افزود: حالا باید دید چند نفر از متقاضیان این طرح به مرحله واریز رسیده‌اند؟ که بر اساس آمارها، حدود ۶۰۰ هزار نفر است. البته این آمار صرفا مربوط به مرحله اول پرداخت بوده است و بسیاری از افراد هم در ادامه مراحل، توان پرداخت اقساط را نخواهند داشت. بنابراین طرف تقاضا فعلا حتی به اندازه وعده ۱ میلیون ساخت در سال هم وجود ندارد.
«نهضت ملی مسکن» برنامه‌ای برای دهک‌های پایین ندارد
وی افزود: چرا اینطور است؟ آیا ما واقعا کسانی را نداریم که نیاز مسکن داشته باشند؟ چرا، قطعا داریم. اما عمده این افراد اصلا نمی‌توانند در این طرح شرکت کنند؛ چرا که شرایط طرح مبهم و دشوار است؛ مبهم از این جهت که هنوز معلوم نیست قیمت تمام شده هر واحد چقدر خواهد بود؛ یعنی خیلی از افراد هنوز برایشان معلوم نیست که چه مقدار پول و بابت چه چیزی باید پرداخت کنند و همچنین ویژگی‌های معماری بنایی که قرار است ساخته شود اصلا روشن نیست؛ یعنی پیش فروش با قیمت نامشخص، مکان نامشخص و حتی شرایط نامشخص در حال انجام است.
شکوهی ادامه داد: دشواری طرح هم از این جهت است که اصلا شرایط طبقات پایین و دهک‌های اول تا سوم را در نظر نگرفته است و شرایط ورود این دهک‌ها با مبلغ اقساطی که اعلام می‌شود، میسر نیست و اگر این طبقات بتوانند در طرح نهضت ملی مسکن ثبت نام کنند، بسیاری از آن‌ها ناگزیرند که امتیاز خودشان را در ازای مبلغ کمی که دریافت می‌کنند بفروشند که در این صورت «فرم ج» آن‌ها قرمز می‌شود و از تسهیلات مسکن احتمالی دولت‌های بعدی محروم می‌شوند. بنابراین مسکنی که قرار است به نام اقشار کم‌درآمد و ضعیف ساخته شود، با این روند وارد کانال سوداگری و سرمایه‌گذاری خواهد شد.
انتهای پیام/ مسکن
