مسیر اقتصاد/ در ۱۱ مارس سال ۲۰۱۱، حادثه هسته‌ای فوکوشیما به دلیل زلزله و سونامی رخ داد و بسیاری از کشورهای هسته‌ای را ترغیب کرد که استراتژی خود را در حوزه انرژی هسته‌ای بازنویسی کنند. دولت چین راستی‌آزمایی تمام نیروگاه‌های هسته‌ای جدید را به حالت تعلیق درآورد و شروع به تأمل در مورد صنعت انرژی هسته‌ای خود کرد. با توجه به وضعیت انرژی در چین، انرژی هسته‌ای انتخاب اجتناب ناپذیری برای توسعه پایدار محسوب می‌شد. در نهایت پس از یک دوره تعدیل گذرا، صنعت انرژی هسته‌ای چین وارد مرحله توسعه منطقی، سالم و پایدار شد.
ایمنی، اولویت توسعه انرژی هسته‌ای چین
طبق برنامه پنج ساله دوازدهم چین، ایمنی، اولویت توسعه صنعت انرژی هسته‌ای تبیین شد. بر اساس این برنامه که در می سال ۲۰۱۲ توسط شورای دولتی تصویب شد، ایمنی هسته‌ای و پیشگیری از آلودگی رادیواکتیو و تعیین چشم انداز هسته‌ای برای سال ۲۰۲۰ تبیین شد و مرحله جدیدی از توسعه ایمن، کارآمد و پایدار برای قدرت هسته‌ای چین مشاهده شد.
همچنین نشست اجرایی شورای دولتی، گزارش بازرسی یکپارچه امنیتی از تأسیسات هسته‌ای غیرنظامی در سراسر کشور را منتشر کرد که در آن آمده بود: در محل‌یابی تأسیسات هسته‌ای غیرنظامی مواردی از جمله زلزله‌ها، سیل‌ها و سایر رویدادهای خارجی به اندازه کافی در نظر گرفته شده است. در تمام مراحل طراحی، ساخت، راه اندازی و بهره‌برداری با کیفیت کلی کنترل و مدیریت می‌شود. بر اساس این گزارش، دولت چین به طور فعال اقداماتی را برای اطمینان از ایمنی نیروگاه‌های هسته‌ای انجام داده است.
از سرگیری ساخت و ساز نیروگاه‌های هسته‌ای
در اکتبر سال ۲۰۱۲، طرح ایمنی هسته‌ای (۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰) و برنامه میان مدت توسعه انرژی هسته‌ای (۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰) در جلسه اجرایی شورای دولتی مورد بحث و بررسی قرار گرفت و سپس تصویب شد. این دو سند، اصل از سرگیری ساختوساز نیروگاه هسته‌ای را به طور پیوسته در دوره «پنج ساله دوازدهم» پیشنهاد کردند. در این نشست تأکید شد که ایمنی برای پروژه‌های انرژی هسته‌ای حیاتی است. به طور خاص، توسعه صنعت هسته‌ای باید الزامات عمومی تضمین ایمنی محیط‌زیست، سلامت عمومی و هماهنگی اجتماعی را برآورده کند. مهم‌تر از آن، اصل امنیت باید در تمام مراحل انرژی هسته‌ای و همچنین تمام صنایع مربوطه به اجرا گذاشته شود. در طول این جلسه، روند ساختوساز نیروگاه هسته‌ای چین به شرح زیر ترتیب داده می‌شود:
نخست، از سرگیری ساختوساز عادی به طور پیوسته و ارتقای پیشرفت ساختوساز با سرعت مناسب.
دوم، ترسیم پروژه‌ها به روش علمی: تکمیل فقط چند سایت پروژه انرژی هسته‌ای که به طور کامل در دوره پنج ساله دوازدهم تبیین شده‌اند، به استثنای پروژه‌های انرژی هسته‌ای داخلی.
سوم، بهبود موانع دسترسی به نیروگاه در شرایط اضطراری. توسعه پروژه‌های جدید انرژی هسته‌ای مطابق با بالاترین الزامات ایمنی در جهان، و رعایت استانداردهای ایمنی سه نسل برای پروژه‌ها.
حضور هسته‌ای چین در بازارهای بین‌المللی
دولت چین در این مرحله به دلیل نفوذ حادثه اتمی فوکوشیما بر اذهان عمومی بر موضوع امنیت توسعه صنعت انرژی هسته‌ای تاکید می‌کند. در گام اول، شرکت‌های انرژی هسته‌ای تکنیک‌های خود را مطابق با الزامات اداره امنیت ملی هسته‌ای (NNSA) پیشنهاد شده در برنامه ایمنی هسته‌ای (۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰) بهبود دادند. گروه انرژی هسته‌ای چین (GCN) بر پایه راکتور CPR1000+، راکتورهای ایمن‌تر ACPR1000 و ACPR1000+ را توسعه داد. همچنین شرکت ملی هسته‌ای چین (CNNC) راکتور ACP1000 را بهبود بخشید و در آزمون ملی قبول شد. شرکت SNPTC راکتور CAP1400 را بر اساس AP1000 توسعه داد.
در آگوست سال ۲۰۱۴، شرکت CGN و CNNC تکنولوژی راکتورهای ACPR1000+ و ACP1000 خود را ادغام کرده و راکتور Hualong1 را معرفی کردند که پیشرفته‌ترین فناوری انرژی هسته‌ای چین محسوب می‌شد. در گام دوم، ساخت نیروگاه هسته‌ای داخلی منظم شد. در اکتبر سال ۲۰۱۲، نشست اجرایی شورای دولتی، ساخت نیروگاه هسته‌ای برای آن زمان و آینده را تبیین کرد و رسیدن به برنامه پنج ساله دوازدهم را هدف اصلی برشمرد.
طی مرحله سوم، تلاش برای رسیدن مسیر فنی انرژی هسته‌ای به سطح پیشرفته جهانی انجام شد. یک مسیر فنی پیشرفته یکپارچه برای توسعه ایمن و مؤثر انرژی هسته‌ای مهم و همچنین برای استراتژی صادرات این فناوری مفید است. همانطور که چین به طور مستقل نسل سوم فناوری PWR را توسعه داد، طرح Hualong1 باعث شد سطح فنی چین به سطح برتر جهانی برسد، این فناوری موجب شد تا سهمی از بازارهای جهانی در این حوزه در اختیار چین قرار بگیرد.
نیروگاه هسته‌ای که ساخت آن در اوت سال ۲۰۱۵ در پاکستان آغاز شد، قرارداد ساخت نیروگاه Bradwell-B در اکتبر ۲۰۱۵ که در بریتانیا امضا شد و قرارداد ساخت نیروگاه هسته‌ای که در نوامبر ۲۰۱۵ در آرژانتین امضا شد، همگی از فناوری Hualong1 استفاده کردند.
انرژی هسته‌ای در برنامه پنج‌ساله سیزدهم توسعه چین
پس از آن در برنامه پنج ساله سیزدهم موارد زیر برای توسعه هسته‌ای تبیین شد:
- تکمیل چهار واحد AP1000 در Sanmen و Haiyang.
- ساخت راکتورهای مدل Hualong One در Fuqing و Fangchenggang.
- شروع ساخت راکتور CAP1400 در Rongcheng (Shidaowan).
- تسریع در ساخت فاز سوم تیانوان (واحدهای ۵ و ۶).
- شروع ساخت یک نیروگاه جدید ساحلی.
- کار آماده‌سازی فعال برای نیروگاه‌های هسته‌ای داخلی.
- رسیدن به هدف عملیاتی ۵۸ گیگاوات هسته‌ای تا پایان سال ۲۰۲۰، به علاوه ۳۰ گیگاوات در حال ساخت در آن زمان.
- تسریع ساخت نیروگاه‌های مدل و بزرگ تجاری بازفرآوری.
- تقویت سیستم ایمنی سوخت
چین برای رسیدن به جایگاه کنونی، بیش از ۶۰ سال زمان و هزینه مالی زیادی صرف کرده است. بررسی روند توسعه و سیاست‌گذاری درست این کشور در بومی‌سازی فرایند ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای و برنامه آینده این کشور، می‌تواند راهگشای توسعه در این مسیر باشد.
منبع:
Review of nuclear power development in China: Environment analysis, historical stages, development status, problems and countermeasures.
انتهای پیام/ انرژی
