مالیات بر عایدی سرمایه به افزایش سرمایه‌گذاری منجر می‌شود

به گزارش مسیر اقتصاد شناسایی اثرات مالیات بر عایدی سرمایه بر اقتصاد، به خصوص میزان سرمایه گذاری و رشد اقتصادی اهمیت بالایی دارد. جاز بومپا یک کارشناس اقتصادی است که به بررسی اثر نرخ مالیات بر عایدی سرمایه بر میزان سرمایه گذاری خصوصی می پردازد.

رابطه مستقیم نرخ رشد مالیات بر عایدی سرمایه و سرمایه گذاری

در نمودار زیر نرخ مالیات بر عایدی سرمایه آمریکا با رنگ قرمز و رشد سالانه سرمایه گذاری خصوصی داخلی(GPDI) این کشور با رنگ سبز بر حسب درصد نمایش داده شده است. بر اساس نظر مخالفان مالیات بر عایدی سرمایه، باید بین میزان مالیات و رشد سرمایه گذاری رابطه منفی وجود داشته باشد. چرا که مالیات های بالاتر، مانع سرمایه گذاری می شود.

در صورتی که آن چه قابل مشاهده است آن است که با گذشت زمان در مقاطعی که نرخ مالیات بر عایدی سرمایه افت کرده است، سرمایه گذاری خصوصی داخلی نیز افت داشته است.

این امر با رسم بهترین خطوط مستقیم از طریق مجموعه داده های در هر قسمت مشخص می‌شود. خط مستقیم قرمز بهترین خط مستقیم برای مالیات بر عایدی سرمایه و خط مستقیم سبز بهترین خط مستقیم برای سرمایه گذاری خصوصی داخلی است.

اثر کاهش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه بر رشد سرمایه گذاری

یک راه دیگر برای بررسی داده ها، قرار دادن میانگین متحرک است. خط مشکی نشانگر میانگین متحرک است. در سال ۱۹۷۸ میانگین متحرک ۸ ساله سرمایه گذاری به بالاترین سطح خود می رسد. این در حالی است که در سال قبلش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه به میزان ۴۰ درصد قرار داده شده بود. خط مستقیم بنفش نیز که متوسط سرمایه گذاری در دوره ۱۹۵۴-۲۰۱۱ را نمایش می دهد، تا سال ۱۹۸۶ عمدتا متوسط سرمایه گذاری(خط مستقیم سبز) بالاتر از میانگین کلی قرار داد و سپس کمتر از میانگین کلی دوره شده است. دلیل این موضوع وجود پایین ترین سطح داده در سال ۲۰۰۹ نیست بلکه تا قبل از سال ۱۹۸۶ قله ها و سطوح بالاتری از سرمایه گذاری نسبت به بعد از سال ۱۹۸۶ مشاهده می شود.

در جدول زیر تعداد دوره ها با نرخ های متفاوت سرمایه گذاری قبل و بعد از سال ۱۹۸۲ که نرخ مالیات بر عایدی سرمایه به ۲۰ درصد کاهش یافت نمایش داده شده است.

با بررسی جزئی تر می توان به این نتیجه رسید که نرخ مالیات بر عایدی سرمایه بالاتر موجب رشد بیشتر سرمایه گذاری می شود. این اتفاق در سال ۱۹۷۸ با بالاترین نرخ مالیات و بالاترین رشد سرمایه گذاری قابل مشاهده است.

از بین رفتن رکود اقتصادی سال های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱ آمریکا در نتیجه رشد CGT

هنگامی که نرخ مالیات بر عایدی سرمایه در سال ۱۹۸۷ از ۲۰ تا ۲۸ درصد افزایش یافت، نرخ رشد سرمایه گذاری از ۱.۴ به ۵.۲ درصد افزایش یافت و در حدود آن باقی ماند، به نحوی که رکود اقتصادی در سال های ۱۹۹۰-۱۹۹۱ از بین رفت. همچنین از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۰، ۸ سال از ۹ سال رشد GPDI بالاتر از میانگین کلی (خط بنفش) قرار داشت که یک رویداد بی سابقه بود.

با توجه به کاهش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه  به ۲۱.۱۹ درصد در سال های منتهی به ۲۰۱۱، مشاهده می شود که این کاهش نرخ مالیات موجب افزایش سرمایه گذاری نشده است.

بررسی رابطه علی-معلولی بین نرخ CGT و نرخ سرمایه گذاری

نمودار زیر یک نمودار پراکنده از نرخ مالیات بر عایدی سرمایه و رشد GPDI را نشان می دهد که هر یک به صورت میانگین ۸ ساله ارائه می شود. این نمودار پراکندگی رشد GPDI در مقابل نرخ مالیات بر عایدی سرمایه نمایش می دهد.

با وجود ترسیم خط مستقیم، پراکندگی زیادی دیده می شود. این پراکندی طبیعی است و جای تعجب ندارد چراکه بسیاری از عوامل دیگر مانند چرخه کسب و کار، شوک قیمت کالاها، جنگ ها و غیره می توانند بر سرمایه گذاری تأثیر بگذارند.

با اینحال بر اساس نمودار فوق می توان این فرضیه را مطرح کرد که ارتباط آشکار این است که افزایش نرخ مالیات بر عایدی سرمایه منجر به سرمایه گذاری بیشتر می شود؛ هرچند رابطه محکم و علی بین داده ها وجود ندارد. اما با قاطعیت می توان گفت این ادعا که کاهش مالیات بر عایدی سرمایه منجر به افزایش سرمایه گذاری می شود و به همین دلیل رشد اقتصادی افزایش می یابد نه تنها از طریق داده ها پشتیبانی نمی شود، بلکه توسط داده ها رد می شود و بنابراین بر خلاف واقع است.

منبع: Angry Bear