به گزارش مسیر اقتصاد با توجه به تاکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم واردات کالاهایی که مشابه آن در داخل کشور تولید می‌شود، لیستی از تولیدات ملی که در مقابل واردات باید حمایت شوند در ادامه آورده شده است.
۱. از توليدی لازم است حمايت شود كه در طي يک دوره و برنامه ريزي شده و زمان بندی شده ميان مدت (۳ تا ۵ ساله) و يا براي صنايع مادر و بزرگ حداكثر در يك دوره بلندمدت (۵ تا ۱۰ ساله)، بتواند نياز و تقاضاي داخلی را با قيمت، كيفيت و استاندارد قابل رقابت با توليد مشابه در بازارهاي جهاني تأمين نمايد. احصای فهرست اين صنايع و يا كالاها مستلزم تدوين استراتژی توسعه صنعتی، معدنی، كشاورزی، بهداشت و … و تهيه استراتژی تجاری كشور است.
در اين راستا ميتوان به تجربه سايركشورها از جمله كره جنوبی در مقايسه با كره شمالی توجه كرد. البته برخی از توليدكنندگان، مدعي هستند كه تقاضای داخلی به درستی نيازسنجی نميشود و در شرايط رقابتی، توليدات ملی می توانند نياز داخلی را تأمين كنند. اين صنايع از ورود بی رويه كالا، گلايه مند بوده و آن را عاملی براي لطمه به توليد داخلي قلمداد ميكنند. بنابراين سنجش صحيح ميزان توليد و مصرف داخلی امری ضروری در سياستگذاری برای حمايت از توليدات داخلی است.
۲. توليد كالاهای استراتژيک و ضروری به خصوص در بخشهای كشاورزی مرتبط با امنيت غذايی و يا بخشهای نظامی مرتبط با امنيت دفاعی كشور همواره بايد مورد حمايت قرار گيرند.
۳. حمايت از توليد كنندگان نوپا ضروری است. ورود كالاهای مربوط به صنايع نوپا، شكل گيری توليد را به خطر می اندازد.
۴. حمايت از صنايع دانش بنيان ضروري است. توليد اينگونه كالا متضمن توسعه علم و دانش و فناوري در كشور است و می تواند بسياري از صنايع قديمی را از بن بست تكنولوژيكی خارج كند.
۵. حمايت از توليد كنندگاني كه با تجارت غيرمنصفانه مانند دامپينگ (قيمت شكنی) مواجهند ضروری است.
۶. حمايت از توليدكنندگان و صنايعی كه با اقدام به توليد مشترک نسبت به انتقال تكنولوژی و هدايت منابع خارجی به سمت بخشهای توليدی مزيتدار و صادرات گرا اقدام می كنند.
۷. حمايت از توليداتی كه به دليل خارج از اختيار ايشان از جمله عوامل برونزا مانند تحريم و … دچار لطمه شده و يا نتوانسته اند به رشد لازم در برنامه زمانبندی دست يابند.
۸. همچنين با تمركز بر سياستهای كلي اقتصاد مقاومتی می توان عنوان كرد كه توليدات داخلی متمركز بر همكاريهای جمعی، توليد محصولات و خدمات دانش بنيان، توليد نهاده ها و كالاهای اساسي (به ويژه وارداتی)، توليد محصولات راهبردی، توليد محصولات مرتبط با امنيت غذا و درمان و تأمين ذخاير راهبردی، توليد كالاهای صادراتی با ارزش افزوده و ارزآوری مثبت و توليد كالاها دارای بازدهي بهينه (براساس شاخص شدت مصرف انرژی) به صورت مستقيم در اين سياستها مورد تأكيد قرار گرفته اند.
منبع: مرکز پژوهش های مجلس
