به گزارش مسیر اقتصاد سیستم پولی بین المللی در حال حاضر با تغییراتی مواجه شده است. روند دائمی تاریخ نشان داده است ارزهای جهانروا بعد از اینکه به جایگاه ارز اصلی بین المللی رسیده اند، بعد از مدتی این جایگاه را به ارز دیگری داده اند. پوند استرلینگ از سال ۱۹۲۰ به بعد جایگاه خود را به دلار آمریکا داده است. دلار تا مدت ها تنها ارز جهانروا بوده است تا اینکه یورو ظهور نموده و این جهانروایی تا حدودی میان آن ها تقسیم شده است.
چین به دنبال کسب جایگاه در سیستم پولی بین المللی
در دهه اخیر این تحولات سیستم پولی بین المللی گسترده تر شده و دلایلی از قبیل بحران اقتصادی موجب تلاش کشورها برای کاهش وابستگی خود به دلار و جایگزین نمودن ارزهای دیگر با آن شده است. اکنون این تحولات در مرحله ای است که چین درصدد حذف دلار از سیستم پولی بین المللی و جهانروا کردن یوآن خود برآمده است.
چین برای نیل به اهداف متعدد خود و تغییر شکل سیستم پولی بین المللی تلاش می کند تا سهمی از این سیستم که دراختیار دلار است را کسب نماید. این کشور به طور مشخص درصدد ایجاد یک محیط مالی بین المللی مختص یوآن است و در سال های اخیر نیز به موفقیت های چشمگیری در این زمینه دست یافته است.
ایجاد محیط یوآنی خارجی، عامل حیاتی در موفقیت چین
یک عامل حیاتی در سرعت بخشی به بین المللی شدن یوآن چین جهت کاهش وابستگی به دلار، ایجاد یک محیط بین المللی است که به یوآن کمک می کند تا به طور گسترده ای پذیرفته و استفاده شود. به عبارت دیگر دولت چین در عین اصلاحات مهم داخلی از قبیل ایجاد نرخ ارز منعطف، توسعه بازار مالی و باز کردن بازار سرمایه، باید بتواند شبکه ارزی خارجی خود را نیز توسعه دهد.
چنین فضای ارزی بین المللی این امکان را فراهم کرده است که در آن تجارت و سرمایه گذاری های بین المللی، با استفاده از یوآن انجام شود. این خود شتاب بخشی بیشتر به روند بین المللی شدن یوآن را موجب می شود.
۳ استراتژی چین برای ایجاد زیرساخت معاملات بین المللی یوآنی
استراتژی چین برای ایجاد یک زیرساخت و شبکه مالی بین المللی یوآنی سه بخش کلیدی مهم را در بر می گیرد.
استراتژی اول چین، تلاش برای ایجاد انواع سازوکارهای دوجانبه و بین المللی برای استفاده گسترده از یوآن است. این سازوکار ها شامل ایجاد یک شبکه جهانی از مراکز معامله و تسویه یوآنی، آغاز معاملات مستقیم یوآنی، انعقاد پیمان های پولی دوجانبه و راه اندازی سیستم پرداخت بین المللی CIPS به عنوان رقیب سیستم سوئیفت است.
استراتژی دوم چین برای شکل دهی یک محیط و شبکه مالی بین المللی جهت استفاده از یوآن، گسترش شبکه توافقنامه های تجارت آزاد خود است. چین در قالب این استراتژی شروع به انعقاد توافقنامه تجاری دوجانبه با کشورهای مختلف کرده است تا با تخفیفات تعرفه ای و رفع موانع تجاری، تجارت کالا میان خود را رونق دهند.
استراتژی سوم چین، ابتکار ایجاد طرح یک کمربند یک جاده یا جاده ابریشم است. این ابتکار در مقیاس وسیع، ۶۰ کشور از چهار قاره را شامل می شود. ابتکار یک کمربند یک جاده می تواند به طور بالقوه تقاضای فزاینده ای برای استفاده از یوآن ایجاد کند.
ایجاد زیرساخت فرامرزی رمز موفقیت کشورها در معاملات غیردلاری
از سال ۲۰۰۹ بانک مرکزی چین تعدادی اقدام سیاستی برای تسهیل استفاده از یوآن در تجارت و سرمایه گذاری فرامرزی و پذیرش بین المللی این ارز اتخاذ کرده است. همچنین بانک های عامل یوآنی و بانک های تسویه یوآنی برای حمایت از پرداخت های یوآنی در عرصه بین المللی طراحی و تعیین شده اند.
باتوجه به اینکه یوآن تبدیل به دومین ارز اصلی پرداخت های بین المللی در چین و چهارمین ارز مورد استفاده در سراسر جهان شده است، لذا دولت چین بیش از پیش این ضرورت را دریافته است که زیرساخت های لازم برای حمایت از توسعه تجارت و پرداخت با استفاده از یوآن را ایجاد کند. این تجربه نشان می دهد که هر کشوری که به دنبال کاهش وابستگی به سیستم پولی دلاری است، باید زیرساخت های لازم جهت معاملات بین المللی مختص خود را توسعه دهد.
منبع: هاروارد کندی اسکول yon.ir/xc2T1
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
