به گزارش مسیر اقتصاد یوسف قویدل استاد اقلیم شناسی دانشگاه تربیت مدرس مدل های تفسیری گرمایش زمین را بر پایه داده های غیرواقعی و فرضی عنوان کرد و گفت: با در نظر گرفتن اغراض سیاسی و عدم قطعیت بالای مدل ها نمی توان تصویرسازی اقلیمی کشورها را آینده پژوهی کرد.
یوسف قویدل با اشاره به گزارش پنجم IPCC گفت: چهار سناریوی مختلف هستند که از RCP 2.6 تا RCP 8.5 به ترتیب بر شدت واداشت تابشی و افزایش غلظت فرضی گازهای گلخانه ای افزوده می شود.
وی با تاکید بر محدودیت های این مدل ها مثل منطقه ای بودن آن ها گفت: دقت این مدل ها به کلی زیر سوال است و با دو سوال ساده می توان به تقابل چنین طرز فکری رفت.
دوره های گرمایش و سرمایش جهانی ارتباطی به گازهای گلخانه‌ای ندارد
اول این که اگر گازهای گلخانه ای عامل گرمایش جهانی است، چرا در اوج انقلاب صنعتی و تا دویست سال بعد از آن دنیا دچار چنین گرمایش یا تغییر اقلیم نشد بلکه هوا سردتر هم شد و کمینه مائوندر به وقوع پیوست که در آن حتی رودخانه تایمز لندن کاملا یخ زد و به دلیل یخبندان زندگی مختل شد؟
دوم اینکه چرا در اعصار تاریخی گذشته زمین که به احتمال قریب به یقین انسان بر روی کره زمین مستقر نشده بود، شاهد دوره های گرمایشی به مراتب شدیدتر از عصر کنونی بوده ایم؟
قویدل ادامه داد: حتی به فرض صحت ادعای گرمایش جهانی تحت تاثیر گازهای گلخانه ای، آیا عادلانه است که کشورهای پیشرفته که کل انرژی دنیا را برای توسعه خود موجب گرمایش جهانی و تغییر اقلیم موجود شده اند و کشورهای در حال توسعه که برای پیشرفت صنعتی مسلماً نیاز به مصرف انرژی و تولید گاز گلخانه ای دارند، برابر در نظر گرفته شوند و همپای آن ها برای احتراز از گرمایش جهانی دست از فعالیت های صنعتی خود بردارند؟
سلطه موافقان توافقنامه پاریس بر رسانه های جهانی
این استاد دانشگاه با تفکیک مخالفان و موافقان توافقنامه پاریس گفت: دسته اول مبدعین فرضیه هستند که با مبانی غیر علمی و مقاصد سیاسی فرضیه آگاه هستند و سر دیگران کلاه گذاشته اند و دسته دوم افرادی هستند که کلاه بر سرشان گذاشته شده و بدون دلیل و مطالعه و مقایسه علل مختلف تغییر اقلیم و پیشینه و قدمت چرخه های متوالی گرمایش و سرمایش جهانی، فرضیه گرمایش جهانی اقلیم به وسیله گازهای گلخانه ای را پذیرفته اند.
وی با اشاره به سلطه طرفداران فرضیه تغییر اقلیم از طریق گازهای گلخانه ای بر رسانه های ارتباط جمعی و مجلات و محافل علمی خاطرنشان کرد: نظریات مخالف گرمایش جهانی از طریق گازهای گلخانه ای بایکوت شده است و مجلات معتبر زیر بار چاپ چنین مقالاتی نمی روند.
عامل اصلی گرمایش جهانی دی اکسید کربن نیست
این اقلیم شناس ادامه داد: نمونه اش سال قبل مقاله ای چاپ شد که از چندین مجله رد شده بود و نهایتاً در یک نشریه فیزیک مجوز چاپ گرفته بود. یافته های مقاله مذکور نشان می داد که عامل اصلی گرمایش جهانی کلروفلوئور کربن ها هستند و نتیجه جالب دیگر این مقاله آن است که انباشت گازهای موسوم به کلروفلوئور کربن ها تا یک حد مشخص موجب گرمایش و بعد از عبور از آن حد موجب سرمایش اقلیم جهانی خواهد شد. بنابراین نمی توان این فرضیه که دی اکسید کربن موجود در هوا به گرمایش جهانی منجر می شود را به سادگی پذیرفت.
وی در پایان اظهار داشت: مساله تغییر اقلیم نه تنها مساله ای تخصصی که مساله ای فوق تخصصی است و حتی هر اقلیم شناسی هم نمی تواند در زمینه تغییر اقلیم رای و نظر دهد، چه برسد به افراد غیر متخصصی که با نظرات غیر کارشناسی و غیر علمی و ناصحیح آن ها کشور مبتلا به امضای توافقات بین المللی الزام آوری می شود که در آینده، ایران را متهم به ایفای نقش در مخاطره گرمایش جهانی خواهد نمود.
انتهای پیام/ نفت و انرژی
