به گزارش مسیر اقتصاد اخبار منتشر شده از سیاست های جدید ژاپن در حوزه انرژی، حاکی از عدم توجه به تعهدات توافق پاریس است که در آن کشور ها ملزم به محدود کردن انتشار گاز های گلخانه ای بر اساس سهم مصوب در این توافقنامه هستند.
ژاپن درحرکتی که کمتر کسی می توانست پیش بینی کند، اقدام به افتتاح ۸ نیروگاه جدید تولید برق از زغال سنگ در دوسال گذشته کرده است و بنا دارد تا ۱۰ سال آینده، ۳۶ نیروگاه جدید دیگر را نیز توسعه دهد. این حرکت دولت ژاپن در بازگشت به زغال سنگ از هر کشور توسعه یافته دیگری، فراتر رفته و در حال افزایش نیز می باشد.
تا سال ۲۰۳۰، ۲۶ درصد از برق ژاپن به وسیله زغال سنگ تامین می شود
دولت ژاپن در ماه گذشته، برنامه ملی انرژی خود را ارائه کرد که بر اساس آن ۲۶ درصد از کل برق مورد نیاز ژاپن تا سال ۲۰۳۰ از زغال سنگ تامین خواهد شد. این برنامه در تضاد با برنامه قبلی این کشور است که در آن قرار بود، استفاده از زغال سنگ کاهش یافته و به ۱۰ درصد از کل برق مورد نیاز ژاپن محدود گردد.
یکی از دلایل اصلی این چرخش شدید در سیاست تامین انرژی، بحران به وجود آمده در نیروگاه هسته ای فوکوشیما در سال ۲۰۱۱ است. پس از این سانحه، تمامی ۵۴ نیروگاه هسته ای ژاپن جهت بررسی استاندارد های جدید و سختگیرانه امنیتی خاموش شدند. تا به امروز، تنها ۷ نیروگاه از ۵۴ نیروگاه هسته ای ژاپن، مجوز فعالیت مجدد را گرفته اند.
در راستای تامین تقاضای انرژی مورد نیاز، ژاپن به استفاده از گاز طبیعی و به طور فزاینده ای از زغال سنگ، چرخش داشته است. بسیاری از منتقدان معتقدند که سیاست های ژاپن در زمینه استفاده از انرژی های تجدید پذیر، ضعیف بوده است و بازگشت به سوی زغال سنگ، افزایش شدیدی در آلودگی هوا ایجاد می کند.
ژاپن برخلاف روح توافق پاریس عمل می کند
این سیاست در تضاد با تعهدات ژاپن برای کاهش انتشار گاز های گلخانه ای (توافق پاریس) است؛ در حال حاضر، ژاپن مسئول انتشار بخش عظیمی از انتشار کل گاز های گلخانه جهان، معادل ۴ درصد است و این رقم، پیش از ساخت قریب الوقوع ۳۶ نیروگاه تولید برق از زغال سنگ در دهه آتی است.
البته ژاپن در این مسیر جهت جایگزین کردن ۲ نیروگاه قدیمی خود با نیروگاه جدید که تجهیزات با بهره وری بالاتری دارد، برنامه ریزی کرده است. با این وجود بعضی از نیروگاه های قدیمی این کشور با قدمت نزدیک به ۵۰ سال، هنوز در حال سوزاندن زغال سنگ هستند.
مصرف زغال سنگ در ژاپن، صرفا از منابع داخلی نیست و بخش قابل توجهی از آن از معدن زغال سنگ وایومینگ درآمریکا تامین می شود.
یکی دیگر از برنامه های تحقیقاتی ژاپن برای استفاده بهینه تر از زغال سنگ، پروژه واحد آزمایشی تبدیل زغال سنگ ارزان به هیدروژن است که موسسه صنایع سنگین کاوازاکی با همکاری یک موسسه استرالیایی و با سرمایه گذاری ۳۹۰ میلیون دلاری در ملبورن انجام می شود.
ژاپن به شدت به انرژی هسته ای متکی بود و مطابق با برنامه های پیشین قصد داشت تا وابستگی ۲۵ درصدی به زغال سنگ در سال ۲۰۱۰ را به نصف کاهش دهد و از طرفی میزان استفاده از انرژی اتمی را از ۲۹ درصد به ۵۰ درصد تا سال ۲۰۳۰ برساند. اکنون این روند به کلی تغییر کرده و درجهت عکس قرار گرفته است.
صرفه اقتصادی در تولید انرژی، مهمتر از جنبه های محیط زیستی
بر خلاف دیگر کشورهای توسعه یافته که در حال حاضر به شدت به گاز طبیعی ارزان قیمت وابسته هستند، برای ژاپن محاسبات اقتصادی به سود زغال سنگ است. از آنجایی که این کشور جزیره ای (محصور در دریا) بایستی گاز طبیعی خود را به صورت مایع (LNG) و با قیمت های نسبتا گران وارد کند، زغال سنگ گزینه مالی مقرون به صرفه تری است.
در برابر همه گزینه ها موجود در بازار انرژی، وابستگی به زغال سنگ همچنان بالاست. این گزینه در حال بازگشت مجدد به حداقل یک بازار بزرگ جهانی (ژاپن) است و چین و هند (دو مورد از بزرگترین بازارهای جهان) نیز همچنان به شدت وابسته به زغال سنگ هستند.
منبع: اویل پرایس
با سلام ، مقاله جالبی بود چرا که گرانی انرژی گاز برای ژاپنیها مطالعه بر روی ذغال سنگ و تبدیل آن به هیدروژن را در دستور کار قرار داده اند ، بعد ایران عزیزمان با این همه شرایط و امکانات مساعد دچار یک دولت جاهل لیبرال قرار گرفته وهر لحظه دجار خسران میشویم
واقعا ما چرا اینقدر واداده هستیم؟؟ چرا هرچیز کشورهای توسعه یافته به خوردمان می دهند را باور می کنیم؟