به گزارش مسیر اقتصاد پس از چند دهه اجتناب از انعقاد توافقات تجاری، هند در ماه‌های گذشته همزمان با رشد اقتصادی خود، شروع به انعقاد توافق تجارت آزاد با دیگر کشورها کرده است و با سرعت زیادی در حال تبدیل شدن به یکی از کشورهای با تعداد بالای موافقتنامه‌های تجاری در دنیا است.
بدبینی هند به توافقات تجاری
در ابتدای قرن حاضر میلادی، هند چندین توافق تجارت آزاد با کشورهای سنگاپور، مالزی، ژاپن، کره و آسه‌آن انجام داد. این توافقات که با رویکرد شرق‌گرایانه هند منطبق بود، منجر به افزایش پیوندهای اقتصادی و تجاری دهلی نو با کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا شد. با این‌حال پیشی گرفتن واردات هند از صادرات به این کشورها، نگرانی‌هایی در میان مقامات سیاسی و اقتصادی این کشور به وجود آورد.
در چنین فضایی مقامات هندی با بدبینی به توافقات تجاری و مشارکت در طرح‌های اقتصادی نگریسته و همین مسأله منجر به توقف مذاکرات هند در روند انعقاد توافق تجاری با دیگر کشورها شد. خروج هند از توافق مشارکت جامع اقتصادی منطقه‌ای در سال ۲۰۱۹ که شامل کشورهای عضو آسه‌آن، استرالیا، ژاپن، کره جنوبی، چین، نیوزیلند و هند بود، نمونه‌ای از بدبینی و رویکرد منفی هند به همکاری‌های اقتصادی و توافقات تجاری است.
توسعه صادرات هند با انعقاد ۵ توافق تجاری دوجانبه در کمتر از یکسال
حرکت هند به سمت انعقاد توافق تجارت آزاد با دیگر کشورها، در ۱ آوریل ۲۰۲۱ با کشور جمهوری موریس در قاره آفریقا آغاز شد. به دنبال این توافق هند مذاکرات مداوم و سریع خود با کشورهای امارات متحده عربی، استرالیا، بریتانیا، کانادا و اتحادیه اروپا به منظور انعقاد توافق تجاری را ادامه داد. در ۱۸ فوریه سال جاری میلادی بود که مذاکرات هند با امارات به منظور عقد موافقتنامه جامع مشارکت اقتصادی آغاز شد و تنها ۹۰ روز بعد در اولین روز ماه آوریل این توافق از سوی هر دو کشور لازم‌الاجرا اعلام شد.
علاوه بر این، در ۲ آوریل موافقتنامه همکاری اقتصادی و تجاری هند با استرالیا منعقد شد. توافق تجاری بعدی که انتظار می‌رود تا اکتبر سال جاری میلادی منعقد شود، بین هند و بریتانیا است. توافق تجارت آزاد هند با کانادا و اتحادیه اروپا نیز در مسیر مذاکره قرار دارد و انتظار می‌رود ظرف چند ماه آینده، نهایی شود. توافق تجاری هند با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و رژیم صهیونیستی نیز قابل پیش‌بینی است.
ضرورت متنوع‌سازی شرکای تجاری
حفاظت از زنجیره تأمین و تنوع‌بخشی به مسیرهای واردات کالاهای اساسی و مورد نیاز اقتصاد (تراشه‌های الکترونیکی، مواد شیمیایی، روغن‌های خوراکی، دارو و سایر موارد) هدف اصلی هند از انعقاد توافقات تجاری با دیگر کشورها و تغییر رویکرد یک دهه گذشته بوده است. هند نیز مانند بسیاری دیگر از کشورها در دو سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا با اختلال در زنجیره تأمین خود روبرو شد. ضرورت آشکار تأمین بدون وقفه محصولات اساسی و مواد اولیه مورد نیاز اقتصاد و صنعت این کشور، هند را به سمت همگرایی اقتصادی با چندین اقتصاد بزرگ دنیا از طریق انعقاد توافق تجارت آزاد سوق داد.
افزایش صادرات از مسیر انعقاد توافقات تجاری
انعقاد توافقات تجاری با دیگر کشورها برای افزایش صادرات هند ضروری است. هند هدف بلندپروازانه صادرات سالانه ۴۰۰ میلیارد دلاری طی سال‌های آینده را برای خود تعیین کرده است و تحقق آن نیازمند انعقاد توافقات تجاری دوجانبه و چندجانبه با دیگر کشورها است. هدف صادرات ۴۰۰ میلیارد دلاری سالانه، اگرچه در سال ۲۰۲۱ برای هند محقق شد اما تداوم آن نیازمند داشتن دسترسی ترجیحی به بازارهای عمده دنیا می‌باشد که مسیر آن از انعقاد توافق تجارت آزاد می‌گذرد.
منبع:
انتهای پیام/ تجارت و دیپلماسی
