به گزارش مسیر اقتصاد حامیان قرارداد IPC در هنگام انعقاد این قرارداد با شرکت نفتی توتال، در پاسخ به نظر منتقدان مبنی بر عاقلانه نبودن اعتماد به شرکتی که پیش از این بارها بدعهدی کرده و ممکن است مجددا بدون اجرای کامل قرارداد از ایران خارج شود، این انتقاد را وارد ندانسته و مفاد قرارداد را مانع آن بیان کردند.
با این وجود، شرکت توتال فرانسه بدون قطعنامه شورای امنیت و تنها با تحریم های یکجانبه آمریکا، ایران را ترک کرد و بر نظر منتقدان صحه گذاشت.
«تاوان بدعهدی توتال» را چه کسی می‌دهد؟
طی این مدت، ایران می توانست از مسیرهای دیگر میادین مدنظر خود را توسعه دهد؛ اما با اعتماد وزارت نفت به شرکت توتال، فرصتی یکساله و بیشتر از دست رفت و بابت خروج این شرکت هم تاکنون غرامتی دریافت نشده است. این درحالیست که حامیان قرارداد معتقد بودند طبق مفاد موجود IPC چنین اقدامی بدون پرداخت غرامت امکانپذیر نخواهد بود.
اکنون این سوال وجود دارد که چه کسی باید «تاوان بدعهدی توتال» را بدهد؟ در صورتی که حامیان قرارداد IPC به این سوال مهم پاسخ ندهند، هزینه این فرصت سوزی را مردم ایران خواهند داد.
در کلیپ زیر با عنوان «تاوان بدعهدی توتال» این مسئله واکاوی شده است:
انتهای پیام/ نفت و انرژی
