به گزارش مسیر اقتصاد به نقل از راه دانا، «اقتصاد مقاومتی» واژه ای است که این روزها در مجالس خبری و سیاسی بدان پرداخته می شود و بسیاری آن را راهکار مناسبی برای مقابله با شرایط تحریم ها و گرانی های موجود می دانند.
«اقتصاد مقاومتی» یعنی تشخیص حوزه های فشار یا درشرایط کنونی تحریم و متعاقبا تلاش برای کنترل و بی اثر کردن و در شرایط آرمانی تبدیل چنین فشارهایی به فرصت، که قطعا باور و مشارکت همگانی و اعمال مدیریت های عقلایی و مدبرانه پیش شرط و الزام چنین موضوعی است. اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی ها و تاکید روی مزیت های تولید داخل و تلاش برای خوداتکایی است.
منظور از اقتصاد مقاومتی واقعی، یک اقتصاد مقاومتی فعال و پویاست نه یک اقتصاد منفعل و محدود، چنانکه مقاومت برای دفع موانع پیشرفت و کوشش در مسیر حرکت و پیشرفت تعریف می‌شود.
هدف در اقتصاد مقاومتی این است که بر فشارها و ضربه‌های اقتصادی از سوی نیروهای متخاصم یا موانع خارجی و داخلی، غلبه کرد و با وجود چالشها به حرکت اقتصادی ادامه داد.
امروزه کمتر به تشریح مفهوم اقتصاد مقاومتی و تفاوت آن با ریاضت اقتصادی غرب پرداخته می شود ، برخی از مردم این دو مفهوم را مکمل و یا مترادف یکدیگر دانسته اند،در حالیکه چنین تفسیری اشتباه است.
برخی از مردم اقتصاد مقاومتی و ریاضت اقتصادی را یکی می دانند و یا تصور می کنند اقتصاد ریاضتی یکی از شاخه های اقتصاد مقاومتی است در حالی که این دو اصطلاح کاملا متفاوت بوده و هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند .
ریاضت اقتصادی به طرحی گفته می‌شود که دولت‌ها برای کاهش هزینه‌ها و رفع کسری بودجه، به کاهش و یا حذف ارائه برخی خدمات و مزایای عمومی دست می‌زنند. این طرح که به منظور مقابله با کسری بودجه توسط برخی دولت‌ها انجام می‌شود گاهی اوقات به افزایش میزان مالیات و افزایش دریافت وام‌ها و کمک‌های مالی خارجی می‌انجامد.
در ریاضت اقتصادی در شرایط بحران زده و سخت محدودیتهایی بوجود می آید اما در اقتصاد مقاومتی فرصتهایی پیش می آید که از آنها به نحو مطلوب استفاده خواهد شد.
