مسیر اقتصاد/ رویکردهای متفاوتی در دنیا برای رشد و توسعه شهرها وجود دارد. رویکرد توسعه عمودی که تراکم بیشتر جمعیتی و ساختمانی را به همراه داشته و تصور می‌شود که برخی صاحب نظران بر این باورند اینگونه توسعه شهرها در جهت رشد اقتصادی ثمربخش است. رویکرد دیگر توسعه افقی شهرها است که تراکم جمعیتی پایین نسبت به شهرهای عمودی دارد، البته در برخی از این شهرها مراکز اداری با تراکم بیشتر ساختمانی شکل می‌گیرد. در آمریکا بخش عمده‌ای از شهرها با رویکرد افقی شکل گرفته یا صرفا یک مرکز شهر متراکم دارد. در این گزارش تاثیر رویکردهای توسعه شهر بر اقتصاد و اشتغال بررسی شده است.
تصوری غلط از تمرکز قدرت اقتصادی در شهرهای بزرگ
در نگاه رسانه‌های بزرگ، این باور رایج بوده است که شکوفایی اقتصادی عمدتا در تعدادی از کلانشهرهای بسیار پرجمعیت خلاصه می‌شود و سکونتگاه‌های دیگر به عنوان محل زندگی افراد کم‌تحصیل، صنایع قدیمی آنالوگ و کمتر پیشرفته در نظر گرفته می‌شد.
اما برخلاف تصور، اقتصاد برای چندین دهه در حال پراکنده شدن است. این امر به ویژه در مورد صنعت فناوری، برای مثال در سواحل کالیفرنیا، حومه شهر سیاتل یا بوستون، صادق است. مارگارت پو اوومارا[۱] از دانشگاه استنفورد اشاره می‌کند که فناوری، یک واقعیت جدید ایجاد کرد و شهرها را به «تعریف کلاسیکی از آنها با تنوع اقتصادی و خودکفا» نزدیک‌تر کرد. این جوامع ممکن است با مراکز خرید حاشیه‌ای، مناطق مسکونی و دسترسی با اتومبیل تعریف شوند، اما دیگر «امتداد بی‌شکلی از هسته اصلی» نیستند، بلکه آنها «شهرهای دانش»[۲] هستند.
۸۰ درصد رشد اشتغال در حومه شهرهای آمریکا از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷
بسیاری از محققان این انتقال رشد اقتصادی به حاشیه شهرها را به عنوان «پراکندگی مشاغل» مورد انتقاد قرار داده‌اند. با این حال، واقعیت بلندمدت این است که بر اساس یک مطالعه اخیر دانشگاه هاروارد، حومه شهرها و مناطق دورافتاده در طول ۴۰ سال گذشته همچنان به سهم فزاینده‌ای از ثروت ملی دست یافته‌اند.
در آمریکا از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷، بیش از ۸۰ درصد از کل رشد شغل در حومه شهرها و مناطق دورافتاده بوده است. همانطور که در نمودار زیر مشخص است، حومه ۵۰ ایالت با بالاترین رشد اشتغال، در سال ۲۰۱۹، نرخ افزایش اشتغال بیش از ۲.۵ برابر سایر ایالت‌ها را داشته‌اند. در این نمودار میانگین رشد اشتغال کل آمریکا ۶.۲ درصد و سایر ایالت‌های آمریکا غیر از ۵۰ ایالت ذکر شده ۵.۹ درصد بوده است.
پیش‌بینی رشد مشاغل آینده آمریکا در شهرهای بی‌حاشیه
از دهه ۱۹۶۰، بخش زیادی از این رشد در مناطقی رخ داده است که روزنامه‌نگار جول گارائو[۳] آنها را «شهرهای حومه‌ای» با غلبه برج‌های اداری توصیف می‌کند. این نوع شهرها هنوز هم در بسیاری از نقاط آمریکا، از جمله مناطقی مانند اروین[۴] و وودلندز[۵] رونق دارند.
اما در حال حاضر، بیشتر رشد مشاغل در مناطقی به نام «شهرهای بدون حاشیه»[۶] که نویسنده رابرت لانگ[۷] آنها را تعریف کرده، اتفاق می‌افتد. منظور از شهرهای بی‌حاشیه شهرهایی یکنواخت و مسطح است که مرکز شهری قدرتمندی نداشته که حاشیه با اقتصاد یا اشتغال ضعیف‌تر و امکانات کمتر اطراف آن قرار بگیرد. این گزارش عواملی مانند همه‌گیری کرونا، پیشرفت ارتباطات و فناوری را در شکل‌گیری شهرهای بی‌حاشیه‌ای موثر می‌داند.
پی‌نوشت:
[۱] Margaret Pugh Omara
[۲] Cities Of Knowledge
[۳] Joel Garreau
[۴] Irvine
[۵] Woodlands
[۶] Edgeless Cities
[۷] Robert Lang
منبع:
انتهای پیام/ مسکن
