به گزارش مسیر اقتصاد نقدینگی از مجموع پول و شبه پول تشکیل شده است. منظور از پول، مجموع اسکناس و مسکوک و سپرده های دیداری است. شبه پول نیز مجموع سپرده های غیر دیداری را نشان می دهد.
سپرده های دیداری به سپرده هایی گفته می شود که نقدشوندگی بالایی دارند و صاحبان آن بلافاصله می توانند از آن در امور مختلف استفاده کنند. در مقابل سپرده های غیر دیداری، نقدشوندگی پایین تری دارند و صاحبان آن تا مدتی از مصرف آن صرف نظر کرده اند.
تقریبا در همه کشورهای جهان، به سپرده های دیداری سودی تعلق نمی گیرد و سپرده های غیردیداری در قالب کوتاه مدت و بلندمدت، از سود بانکی برخوردار می شوند. در مقابل استفاده پیش از موعد از سپرده های دیداری، برای صاحبان آن هزینه دارد.
تفاوتی میان پول و شبه پول در اقتصاد ایران وجود ندارد
در اقتصاد ایران اما تفاوتی میان پول و شبه پول وجود ندارد. در واقع صاحبان سپرده های کوتاه مدت و بلندمدت عموما می توانند همزمان که از سود بانکی بهره می برند، به سپرده های خود نیز دسترسی داشته باشند.
این مسئله به ویژه در زمانی که شرایط اقتصاد نامطلوب می شود، زیان آور بوده و به نوسانات اقتصادی دامن می زند. در واقع افراد با نگهداری سپرده های خود در بانک و دریافت سود، بلافاصله با پیدا کردن موقعیت بهتر، منابع خود را انتقال داده تا سود بیشتری کسب کنند.
به همین ترتیب، سرعت گردش پول نیز در اقتصاد افزایش پیدا می کند و بانک ها نیز قادر به برنامه ریزی میان مدت و بلندمدت نخواهند بود. علاوه بر این، نمی توان از تفاوت میان پول و شبه پول و تغییر درصد آن، تحلیل مبتنی بر واقعیت داشت.
انتهای پیام/ نظام مالی
