به گزارش مسیر اقتصاد استفاده صلح‌آمیز از فناوری هسته‌ای یکی از محورهای اصلی برنامه هسته‌ای غیرنظامی پاکستان است. اولین نیروگاه هسته‌ای پاکستان (NPP)، KANOPP-۱، در سال ۱۹۷۱ راه اندازی شد و انرژی هسته‌ای پاک، قابل اعتماد و مقرون به صرفه را برای پنج دهه با ایمنی قابل توجه ارائه کرد. از آن زمان، شش نیروگاه برق دیگر – که آخرین آنها در ۱ فوریه ۲۰۲۳ افتتاح شد- میزان استفاده از انرژی هسته‌ای را در شبکه ملی پاکستان افزایش داده است. رافائل گروسی، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (DG IAEA) طی سفر خود به پاکستان در فوریه ۲۰۲۳ تأکید کرد که پاکستان دارای ظرفیت فنی و مهندسی بالایی برای افزودن نیروگاه‌های اتمی اضافی به شبکه ملی خود است.
مزایای متعدد انرژی هسته‌ای نسبت به سوخت‌های فسیلی
تقاضای جهانی برای منابع انرژی مقرون به صرفه، قابل اعتماد و پاک افزایش یافته است. جهان در حال تجربه تغییرات سریع آب و هوایی است. علاوه بر این، جنگ روسیه و اوکراین نوساناتی را در عرضه جهانی انرژی ایجاد کرده است. انرژی هسته‌ای یک منبع انرژی پاک و مقرون به صرفه است که مزایای متعددی نسبت به سوخت‌های فسیلی سنتی و منابع تجدیدپذیر دارد.
برخلاف زغال سنگ و گاز طبیعی، انرژی هسته‌ای آلاینده‌های مضری مانند دی اکسید کربن و گازهای گلخانه‌ای منتشر نمی‌کند و از نظر زیست محیطی پایدار است. علاوه بر این، نیروگاه‌های هسته‌ای به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به طور مداوم برای دوره‌های طولانی کار کنند تا منبعی پایدار و مقرون به صرفه برای تولید برق فراهم و نوسانات عرضه انرژی را محدود کنند.
افزایش ظرفیت انرژی هسته‌ای پاکستان برای کاهش واردات انرژی
انرژی هسته‌ای که در حال حاضر با ارائه انرژی مقرون به صرفه و پاک به طور قابل توجهی به شبکه ملی انرژی پاکستان کمک می‌کند، می‌تواند برای حفظ ذخایر ارزی رو به اتمام این کشور در اولویت قرار گیرد. بحران اقتصادی کنونی در پاکستان، ارزش پول ملی این کشور را به پایین‌ترین حد در هشت سال گذشته رسانده است.
نفت خام، فرآورده‌های نفتی و گاز طبیعی تقریباً یک سوم هزینه واردات پاکستان را در دسامبر ۲۰۲۲ تشکیل می‌دادند. اگرچه بخش انرژی پاکستان عمدتاً متکی به واردات انرژی از خارج است، اما این بخش پاکستان هنوز به دنبال پاسخگویی به تقاضای رو به رشد انرژی جمعیت است. کاهش ارزش روپیه پاکستان و افزایش جهانی قیمت نفت، فشار بر ذخایر ارزی این کشور را با افزایش هزینه‌های واردات انرژی افزایش داده و اگر به بحران کنونی انرژی توجه نشود، تأثیر مخربی بر اقتصاد فلج شده پاکستان خواهد داشت. برای غلبه بر این ناامنی انرژی، پاکستان باید به دنبال راه حل‌های جایگزین برای رفع نیازهای انرژی داخلی خود باشد و اطمینان حاصل کند که صنعت انرژی آن در بلندمدت پایدار است.
هدف دستیابی به ظرفیت ۸۰۰۰ مگاواتی تا سال ۲۰۳۰
از ژوئیه ۲۰۲۰ تا مارس ۲۰۲۱، نیروگاه‌های برق ۲۵۳۰ مگاوات انرژی تولید کردند. در سال بعد، از ژوئیه ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲، نیروگاه‌های برق ۳۹ درصد ظرفیت خود را به ۳۵۳۰ مگاوات افزایش دادند. در طول این مدت، نیروگاه‌های برق ۱۲.۵ درصد از تولید انباشته انرژی در پاکستان را تولید کردند که به طور کارآمد عمل و تامین برق پایدار و پایدار در سطوح ظرفیت بهینه را فراهم می‌کردند.
در همین راستا، پاکستان هدف دستیابی به ظرفیت ۸۰۰۰ مگاوات انرژی هسته‌ای را تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرده است. بر اساس گزارش سازمان تنظیم انرژی برق پاکستان (NEPRA)، در سال ۲۰۲۲، تولید انرژی هسته‌ای داخلی به صرفه جویی قابل توجهی در مقایسه با واردات انرژی غیرهسته‌ای منجر شد. پس از محاسبه اقساط وام در نیروگاه‌های برق، پاکستان ۳ میلیارد دلار در مقایسه با واردات نفت، ۲.۲ میلیارد دلار در واردات گاز طبیعی و ۱.۶ میلیارد دلار در واردات زغال سنگ صرفه جویی کرد. افزایش ظرفیت انرژی هسته‌ای با کاهش وابستگی این کشور به سوخت وارداتی و ارائه انرژی ارزان‌تر به شبکه ملی، به صرفه جویی ارزی برای پاکستان کمک می‌کند.
موفقیت پاکستان در امنیت و پیشگیری از حوادث هسته‌ای با وجود خطرات اقلیمی
پاکستان در زمینه ایمنی، امنیت و پیشگیری از حوادث هسته‌ای سابقه خوبی دارد و این کشور را به عنوان بهبود یافته‌ترین کشور در شاخص امنیت هسته‌ای رتبه‌بندی کرده است. به طوری که رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در جریان سفر اخیر خود، از پاکستان به خاطر تدابیر ایمنی و امنیت هسته‌ای قوی و مؤثر آن قدردانی کرد.
پذیرش انرژی هسته‌ای با چالش‌هایی به ویژه خطرات مربوط به آب و هوا همراه است که باید در نظر گرفته شوند. این کشور به طور پیوسته در میان ده کشورِ اول آسیب‌پذیر در شاخص خطر آب و هوا قرار گرفته است. همچنین در معرض مناطق زلزله‌خیز و فجایع اقلیمی قرار دارد که نیاز به یک واکنش سیاسی موثر دارد.
با این وجود پاکستان اهمیت امنیت هسته‌ای را به عنوان یک مسئولیت ملی مهم می‌شناسد. بر این اساس، یک رژیم امنیتی هسته‌ای کامل و کارآمد ایجاد کرده است که تمام مواد هسته‌ای، رادیواکتیو و همچنین تاسیسات و فعالیت‌های مرتبط با آنها را در طول چرخه آنها پوشش می‌دهد.
در مورد انرژی هسته‌ای، خطرات بالقوه در طراحی نیروگاه‌های هسته‌ای لحاظ می‌شود. اگرچه حوادثی مانند فوکوشیما و جزیره تری‌مایل رخ داده، اما به تلفات انسانی نسبتاً کمی منجر شده است. علاوه بر این، طرح‌های نیروگاه هسته‌ای برای اطمینان از ایمنی دائماً در حال بهبود و نوسازی هستند و برای مقاومت در برابر زلزله، سونامی و سایر خطرات احتمالی ساخته می‌شوند.
لازم به یادآوری است که در هنگام زلزله ژاپن در سال‌های ۱۹۹۵، ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۷، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱، و همچنین زلزله‌ای ویرانگر در تایوان در سال ۱۹۹۹، نیروگاه‌های هسته‌ای به طور خودکار تعطیل شدند و ایمنی را تضمین کردند. با این حال، فرهنگ بومی درمورد امنیت هسته‌ای در طول زمان، پرورش یافته و رژیم امنیت هسته‌ای پاکستان را تقویت و حفظ کرده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی برای همگامی با چالش‌های نوظهور، رژیم امنیت ملی هسته‌ای پاکستان را مطابق با تعهدات بین المللی این کشور به طور مستمر ارزیابی می‌کند.
صرفه‌جویی ارزی، بهبود تراز پرداخت‌ها و ثبات اقتصادی رهاورد توسعه انرژی هسته‌ای
در مجموع، انرژی هسته‌ای گزینه مناسبی برای پاکستان است تا آن را با گام‌های استوار دنبال کند. افزایش ظرفیت انرژی هسته‌ای و استفاده از آن می‌تواند میلیاردها دلار در ذخایر ارزی پاکستان صرفه جویی کند و افت بار برق را کاهش دهد.
علاوه بر این، پاکستان با کاهش وابستگی خود به سوخت‌های وارداتی، می‌تواند تراز پرداخت‌های خود را بهبود بخشد و به ثبات کلی اقتصادی خود کمک کند. سرمایه گذاری در انرژی هسته‌ای داخلی، پتانسیل صرفه‌جویی در هزینه‌های واردات را دارد که می‌تواند ذخایر ارزی کشور را حفظ کرده و رشد اقتصادی را در بلندمدت افزایش دهد.
منبع: صدای جنوب آسیا
انتهای پیام/ انرژی
