به گزارش مسیر اقتصاد با بررسی پیشینه هسته‌ای کشور ترکیه می‌توان دریافت این کشور چندین پروژه پیشنهادی ناموفق انرژی هسته‌ای داشته است از جمله: مطالعه امکان‌سنجی یک نیروگاه ۳۰۰ مگاواتی در سال ۱۹۷۰، تصمیم اداره برق ترکیه برای ساخت یک نیروگاه مدل ۸۰ مگاواتی در سال ۱۹۷۳، مجوز تاسیس یک نیروگاه هسته‌ای در سایت Akkuyu در ساحل شرقی مدیترانه در نزدیکی بندر مرسین در سال ۱۹۷۶ و تلاش برای ساخت چندین نیروگاه هسته‌ای که به دلیل عدم تضمین مالی دولت در سال ۱۹۸۰ شکست خورد.
در آگوست سال ۲۰۰۹ دو قرارداد بین TAEK و Rosatom امضا شد. یکی توافقنامه همکاری هسته‌ای و دیگری یک توافق استاندارد در مورد اطلاع‌رسانی اولیه در مورد یک حادثه هسته‌ای و تبادل اطلاعات در مورد تأسیسات هسته‌ای بود. انتظار می‌رفت اولین راکتور در سال ۲۰۱۶ و سایر راکتورها در سال های ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ به شبکه متصل شوند. با این حال، به دنبال حکم نهاد عالی حقوقی کشور، در حالی‌که شرکت تجارت و قرارداد برق ترکیه (TETAS) قرار بود به صورت تضمینی برق تولیدی را بخرد، قرارداد Atomstroyexport لغو و اعلام شد که مناقصه جدیدی برگزار خواهد شد. در عوض، طرفین به یک توافق مستقیم در سطح بالا اقدام کردند.
قرارداد ساخت نیروگاه آق‌قویو توسط روسیه
در ماه می سال ۲۰۱۰، سران روسیه و ترکیه توافقنامه‌ای بین دولتی برای ساخت، مالکیت و بهره‌برداری نیروگاه هسته‌ای Akkuyu از چهار واحد ۱۲۰۰ مگاواتی AES-2006 به عنوان یک پروژه ۲۰ میلیارد دلاری امضا کردند. شرکت Rosatom، از طریق Atomstroyexport و Inter RAO UES، پروژه را تأمین مالی خواهد کرد و با ۱۰۰٪ سهام در شرکت پروژه Akkuyu ترکیه که برای ساخت، مالکیت، بهره برداری و دفع زباله‌های رادیواکتیو نیروگاه راه‌اندازی شده است، شروع به کار خواهد کرد. در درازمدت، نهادهای Rosatom قصد دارند حداقل ۵۱ درصد از شرکت را حفظ کنند.
تأمین مالی و مالکیت نیروگاه هسته‌ای با روسیه
اواخر سال ۲۰۱۲ شرکت JSC Akkuyu NPP هزینه ساخت پروژه آق‌قویو را ۱۸.۷ میلیارد دلار اعلام کرد و در دسامبر رئیس‌جمهور روسیه اعلام کرد که روسیه به طور کامل بیش از ۲۰ میلیارد دلار این پروژه را تأمین مالی خواهد کرد. نخست‌وزیر ترکیه گفت که سرمایه سهام شرکت JSC Akkuyu NPP به ۲.۴ میلیارد دلار افزایش یافته و کل سرمایه‌گذاری در این پروژه بالغ بر ۲۲ میلیارد دلار خواهد بود. شرکت Rosatom سوخت هسته‌ای را تأمین خواهد کرد.
برنامه‌ریزی ساخت دومین نیروگاه هسته‌ای در سینوپ
از فوریه ۲۰۰۸، کار مقدماتی در سینوپ در سواحل دریای سیاه برای ساخت دومین نیروگاه هسته‌ای همراه با یک مرکز فناوری هسته‌ای ۱.۷ میلیارد یورویی در حال انجام است. در ماه مه سال ۲۰۱۳، دولت ترکیه پیشنهاد کنسرسیومی به رهبری صنایع سنگین میتسوبیشی (MHI) و آروا و با مشارکت Itochu و Engie را پذیرفت که چهار راکتور Atmea1 با ظرفیت کل حدود ۴۶۰۰ مگاوات را پیشنهاد کردند. این واحدها، اولین واحدهای تجاری Atmea1 خواهند بود. در آن زمان هزینه حدود ۲۲ میلیارد دلار تخمین زده شد، هرچند که از آن زمان تاکنون دو برابر شده است.
پذیرش این پیشنهاد با توافق بین‌دولتی با ژاپن برای «حقوق مذاکره انحصاری برای ساخت نیروگاه هسته‌ای» دنبال شد و در اکتبر ۲۰۱۳ یک توافقنامه رسمی در سطح نخست وزیران دو کشور برای این پروژه به امضا رسید. این توافقنامه در مارس سال ۲۰۱۵ توسط مجلس ترکیه تصویب شد و ۷۰٪ تامین مالی از طریق وام، ۳۰٪ از طریق فروش سهام تعیین شد. هرچند در دسامبر سال ۲۰۱۸ گزارش شد که MHI و شرکا در حال مذاکره برای کنارگذاشتن این پروژه هستند.
مذاکره با چین و آمریکا برای ساخت نیروگاه جدید
برنامه‌هایی برای ایجاد ظرفیت هسته‌ای بیشتر در سایت دیگری، به عنوان بخشی از برنامه‌های تأمین ۱۰۰ گیگاوات مورد نیاز تا سال ۲۰۳۰ وجود دارد. سازمان انرژی اتمی ترکیه سایت جدید را به نام در استان Kirklareli در دریای سیاه، در ۱۲ کیلومتری مرز بلغارستان شناسایی کرده است و در اکتبر سال ۲۰۱۵ این محل تأیید شد. در نوامبر سال ۲۰۱۴ EUAS توافقنامه‌ای را با شرکت دولتی فناوری انرژی هسته‌ای (SNPTC) چین و وستینگهاوس برای آغاز مذاکرات انحصاری برای توسعه و ساخت نیروگاه هسته‌ای چهار واحدی در این محل امضا کرد.
در نهایت جدول زیر واحدهای در حال ساخت و برنامه‌ریزی شده توسط ترکیه را نشان می‌دهد.
با توجه به این که کشور ترکیه نزدیک به ۷۵ درصد از انرژی مورد نیاز خود را وارد می‌کند و از لحاظ استراتژیک و امنیت انرژی، مانعی اساسی برای توسعه محسوب می‌شود، با وجود مشکلات تأمین مالی درصدد توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای خود به هر نحوی است.
منبع: world-nuclear.org
انتهای پیام/ انرژی
