مسیر اقتصاد/ در مواد ۱۳، ۱۴ و ۱۵ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، مصادیق حوزه انرژی در اقتصاد مقاومتی بیان شده است که بهترین منبع در طراحی و برنامه ریزی اقدامات لازم در این حوزه می باشد.
در این سه ماده از سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، به پنج عامل مهم عبارت از افزایش ذخایر نفت و گاز به ویژه در میادین مشترک، افزایش ارزش افزوده با تکمیل زنجیره ارزش، افزایش بهره وری، ایجاد رژیم منسجم فروش انرژی و افزایش صادرات با تاکید بر برداشت صیانتی به عنوان مصادیق اصلی حوزه انرژی در اقتصاد مقاومتی اشاره شده است. در ادامه این پنج عامل مورد بررسی قرار گرفته است:
افزایش ذخایر نفت و گاز به ویژه در میادین مشترک:
در ماده ۱۴ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، به منظور حفظ و توسعه ظرفیت های تولید در نفت و گاز و همچنین اثرگذاری بر بازار جهانی این حوزه، بر افزایش ذخایر نفت و گاز کشور تاکید شده است. تنها قیدی که بر این افزایش گذاشته شده، اولویت میادین مشترک است که نشان می دهد برای ایجاد یک اقتصاد پایدار و استفاده حداکثری در استفاده از منابع، ابتدا باید از منابعی استفاده کرد که عدم استفاده از آنها منجر به از دست رفتن آنها می شود. در واقع باید سیاست های اکتشاف کشور نیز به این سمت حرکت نماید که ابتدا میادین مشترک در دستور اکتشاف، توسعه و بهره برداری قرار بگیرند.
در این ماده آمده است: افزایش ذخایر راهبردی نفت و گاز کشور به منظور اثرگذاری در بازار جهانی نفت و گاز و تأکید بر حفظ و توسعه ظرفیت های تولید نفت و گاز بویژه در میادین مشترک.
افزایش ارزش افزوده با تکمیل زنجیره ارزش:
یکی از مفاهیم مهم اقتصاد مقاومتی، جلوگیری از خام فروشی و افزایش ارزش افزوده در محصولات برای فروش است که موجب می شود درآمد افزایش یافته و اشتغال متناسب با ایجاد صنایع مرتبط نیز شکل بگیرد. از این رو در بندهای ماده ۱۳ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی به “افزایش صادرات پتروشیمی” و “افزایش صادرات فرآورده های نفتی” اشاره شده است. همچنین در ابتدای ماده ۱۵ این سیاست ها به “افزایش ارزش افزوده از طریق تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز” اشاره شده است.
افزایش بهره وری:
بهره وری انرژی و جلوگیری از اتلاف آن بارها در خصوص اقتصاد مقاومتی مورد اشاره قرار گرفته است. در این باره در بخشی از ماده ۱۵ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی به “توسعه تولید کالاهای دارای بازدی بهینه (براساس شاخص شدت مصرف انرژی)” اشاره شده است.
ایجاد رژیم منسجم فروش انرژی:
در سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و ماده ۱۳ آن، با بیان مصادیقی به ایجاد یک رژیم منسجم فروش انرژی در مقابل فروش بدون برنامه ریزی و آینده نگری اشاره شده است. در سه بند از این ماده به “انتخاب مشتریان راهبردی” ، “ایجاد تنوع در روش های فروش” و “مشارکت دادن بخش خصوصی در فروش” اشاره شده است که نشان می دهد ضروری است در خصوص فروش انرژی نیز سیاست ها و اقدامات هوشمندانه ای انجام گیرد.
افزایش صادرات با تاکید بر برداشت صیانتی:
در ماده ۱۳ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، به افزایش صادرات گاز، برق، پتروشیمی و فرآورده های نفتی اشاره شده است و در بخشی از ماده ۱۵ این سیاست ها، به افزایش صادرات این محصولات با تاکید بر برداشت صیانتی از منابع اشاره شده است که نشان می دهد افزایش صادرات نباید به گونه ای انجام گیرد که امکان استفاده از این منابع در آینده از بین برود.
استفاده از ظرفیت هدفمندی یارانه ها در کاهش شدت انرژی:
در ماده ۴ به استفاده از ظرفیت طرح هدفمندی یارانه ها در جهت کاهش شدت انرژی اشاره شده است. این ماده بیان می دارد: استفاده از ظرفیت اجرای هدفمندسازی یارانه ها در جهت افزایش تولید، اشتغال و بهره وری، کاهش شدت انرژی و ارتقاء شاخص های عدالت اجتماعی
