۰۱ آذر ۱۴۰۳

رهبر معظّم انقلاب: علاج برون رفت از مشکلات کشور «اقتصاد مقاومتی» است.

شناسه: ۱۷۲۷۵ ۰۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۱۴:۱۸ دسته: دولت و حکمرانی کارشناس: فرامرز قراگزلو
۰

هر وقت مسئولان ما انقلابی و جهادی عمل کرده اند، مشکلات کشور حل شده است و هر زمان که مدیرانی نالایق و غیر انقلابی بر سر کار بودند، به کشور ضربه وارد شده است. برای حل مشکلات و تحقق اقتصاد مقاومتی، کشور نیاز به مدیران انقلابی دارد.

به گزارش مسیر اقتصاد بر خلاف تصور کسانی که شرایط انقلاب را محدود به زمان خاص می‌دانند، «روحیه انقلابی» و «مدیریت انقلابی» و در مجموع «انقلابی بودن» و «انقلابی عمل کردن»، تاریخ انقضاء ندارد و حداقل تا زمانی که انقلاب اسلامی به هدف غایی خود یعنی ایجاد «تمدن نوین اسلامی» و استقرار عدالت کامل، به دست مبارک حضرت ولی عصر(عج) دست پیدا نکند، پایانی برای آن متصور نیست.

«انقلابی بودن» و با «روحیه و مدیریت انقلابی» عمل‌کردن که گاهی رهبر معظم انقلاب با تعابیری مانند «عملکرد جهادی» یا «رویکرد نهادی» از آن نام می‌برند، اگرچه نافی ضرورت حفظ آمادگی دفاعی برای مقابله با توطئه دشمنان نیست، اما لزوماً به معنای خشونت‌طلبی و هرج و مرج یا جنگ‌طلبی و درگیری هم نیست؛ بلکه عمدتاً بر کار و تلاش مضاعف، توأم با شور و نشاط انقلابی و در جهت کسب رضایت الهی تأکید دارد.

رهبر انقلای در فرازی از سخنرانی حرم رضوی در سال جاری فرمودند: «اگر مدیریت متدین، انقلابی و کارآمد باشد، همه مشکلات حل می‌شود.»

ایشان در بخش دیگری از این سخنرانی ضمن اشاره به ضعف‌های متعدد موجود در نظام اداره کشور، متذکر شدند که «این مشکلات عمدتاً مربوط به مدیریت‌های ماست نه حرکت نظام اسلامی» و در ادامه افزودند: «ما هر جا یک مدیریت انقلابی فعال و پرتحرک داشتیم (مانند صنایع دفاعی)، کار پیش رفته و هرجا مدیریت‌های ضعیف، بی‌حال، ناامید، غیرانقلابی و بی‌تحرک داشتیم، کارها متوقف مانده یا به انحراف رفته است.»

استفاده از کلمه «اگر» در این جمله می‌تواند گویای این واقعیت باشد که در حال‌حاضر، یا «مدیریت انقلابی» مطلقاً وجود ندارد و یا از جایگاه شایسته و بایسته خود برخوردار نیست و لذا برای حل مشکلات، باید تمرکز مدیران و مسئولین محترم بر ایجاد و گسترش این روحیه و این نوع از مدیریت یعنی «مدیریت انقلابی» باشد.

همچنان که در طول سال‌های اولیه انقلاب و به‌ویژه در دوران دفاع مقدس، این رویکرد در اوج شکوفایی و کارآمدی قرار داشت. دورانی که اکثر مدیران و قاطبه مردم انقلابی، برای تأمین نیازهای کشور و حفظ دستاوردهای انقلاب، به‌طور شبانه‌روزی و بدون هیچ چشمداشت نامتعارفی و صرفاً در جهت کسب رضای الهی تلاش و فعالیت می‌کردند.

طبیعی است وقتی چنین روحیه‌ای بر فضای کشور حاکم شود، دیگر هیچ تحریم و تهدیدی نمی‌تواند مانع از دستیابی انقلاب اسلامی به اهداف والای خود شود. لذا با اتکا به منابع و امکانات درونی می توانند به اهداف کشور دست یابند.

بدیهی است در چنین شرایطی نه‌تنها مدیرانی که خود را حتی از تهیه آبگوشت بزباش عاجز می‌دانند در نظام مدیریتی کشور جایگاهی نخواهند داشت، بلکه دیگر مدیران نیز، موفقیت بخش تولید را لزوماً مشروط به ورود و به‌کارگیری کارشناس خارجی نخواهند دانست و به‌جای آن، تلاش خود را بیش از هر چیز و در اولویت اول بر استفاده از دانش موجود و بهره‌بردن از منابع و نیروهای درونزا متمرکز خواهند نمود.

در چنین شرایطی مطالبات مردم و رهبر معظم انقلاب در مورد ضرورت پیشرفت علمی، رونق تولید داخلی، جلوگیری جدی از واردات بی‌رویه، مبارزه با تهاجم فرهنگی، شکوفایی استعدادها و ابتکارات جوانان، به‌کار افتادن پس‌اندازهای پراکنده، از بین رفتن یا کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی، ایجاد نشاط ملی و به‌کار افتادن ظرفیت‌های کشور به دغدغه اصلی تبدیل خواهند شد.

در زیر به شاخصه های اصلی شیوه مدیریت انقلابی در نظام جمهوری اسلامی به منظور حل مشکلات اشاره می‌کنیم:

اولویت منافع ملی بر منافع شخصی

طبیعتا برای آحاد ملت ایران بسیار مهم بوده که سیاستمداران و مدیران کشور نه به خاطر مقاصد شخصی بلکه به منظور حفظ منافع ملی نظام جمهوری اسلامی قدم بردارند. وقتی منافع شخصی بر هر مقوله‌ای اولویت پیدا کرده دیگران قربانی مدیران رده بالای کشور می شوند.

دوری از هرگونه اشرافی گری

یکی از اصلی‌ترین مبانی که سبک مدیریت انقلابی را از هرگونه مدیریت دیگری در دنیا به خصوص مدیریت لیبرال مآبانه متمایز ساخته، دوری از اشرافی گری و زرق و برق دنیاست.

همواره یکی از چالش های اساسی بر سر راه چینش مدیران اداری در نظام جمهوری اسلامی این بوده که گرفتار حب دنیا نشوند و خدمت به خلق را بر هرچیزی ارجح بدانند.

پیشروی جایگزین محافظه کاری

امروزه مدیران غیرانقلابی یا همان کاسبان قدرت به دلیل ترس و واهمه از کاهش منافع خود، کشور را در لاک دفاعی فرو برده و همین امر موجب کاهش بهره وری در کشور می گردد. این مدیران همان هایی هستند که طوری به میز ریاست می‌نگرند که گویی یک نحو مایملک است.

پرتلاش و جهادگر

در شرایطی که کشور درآن قرار دارد به مدیرانی نیاز هست که پر انرژی و دارای روحیه جهادی باشند تا بتوانند یا تلاش و کوشش شبانه روزی مشکلات کشور را حل کنند. در نتیجه این مدیران می توانند این روحیه تلاشگری را به مدیران رده های پایین تر هم منتقل کنند. تجربه هم نشان داده که استفاده از مدیران کم انرژی و پیر که توانایی کار جهادی را ندارند به ضرر کشور می باشد.

آنچه گفته شد صرفا بخشی از شاخصه های مدیران انقلابی است.

امید است با اِعمال «مدیریت انقلابی» و روی کار آمدت مدیران انقلابی، شاهد تحول اقتصادی و تسریع در تحقق «اقتصاد مقاومتی» باشیم.



جهت احترام به مخاطبان فرهیخته، نظرات بدون بازبینی منتشر می شود. لطفا نظرات خود را جهت تعميق و گسترش بحث ارائه نمایید. نظرات حاوی توهين، افترا و تهمت به ديگران پاک می شود.