به گزارش مسیر اقتصاد اقتصاد اقیانوسی و دریاچه‌های بزرگ[۱] مورد توجه سیاست‌گذاران دولت آمریکا برای انتشار آمارهای سالیانه و برنامه‌ریزی ۵ ساله قرار گرفته است. در این گزارش به تعاریف و آمارهای اقتصاد آبی[۲] یا اقتصاد دریا آمریکا براساس گزارش سازمان ملی اقیانوسی و جوی[۳] ایالات متحده پرداخته خواهد شد.
تعریف اقتصاد دریا ایالات متحده
اقتصاد آبی آمریکا به ۲ بخش اقتصاد ساحل[۴] و اقتصاد دریا[۵] تقسیم‌بندی شده است. اقتصاد ساحل شامل تمام فعالیت‌های اقتصادی است که در شهرستان‌های ساحلی به استثنای سرزمین‌های داخلی انجام می‌شود. همچنین اقتصاد دریا نشان دهنده کسب‌و‌کارها و مشاغلی که به طور مستقیم و عمدتاً وابسته به منابع اقیانوس و دریاچه‌های بزرگ است. اقتصاد ساحل در سال ۲۰۱۹، ۱۰ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی[۶]، ۵۹.۱ میلیون نفر اشتغال[۷] و ۴ میلیارد دلار دستمزد[۸] ایجاد کرده است و همچنین اقتصاد دریا تولید ناخالص داخلی ۳۵۱ میلیارد دلار، ۳.۵ میلیون نفر اشتغال و ۱۴۹ میلیارد دلار دستمزد ایجاد کرده است.
شهرستان‌های ساحلی و دریاچه‌های بزرگ آمریکا
شهرستان‌های ساحلی ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۲۸ میلیون نفر یا تقریباً ۴۰ درصد از کل جمعیت این کشور را در خود جای داده است. با این حال ساحل کمتر از ۱۰ درصد از خشکی کشور -به استثنای آلاسکا- را تشکیل می‌دهد. از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰، جمعیت در شهرستان های ساحلی ۳۴.۸ میلیون نفر یا تقریباً ۴۰ درصد افزایش یافته است. سالیانه شهرستان های ساحلی آمریکا بیش از ۹.۵ میلیارد دلار کالا و خدمات تولید می کنند، ۵۸.۳ میلیون نفر اشتغال دارند و ۳.۸ میلیارد دلار دستمزد می پردازند. اگر شهرستان‌های ساحلی این کشور یک کشور منفرد بودند، از نظر تولید ناخالص داخلی در رتبه سوم جهان قرار می‌گرفتند و تنها از ایالات متحده و چین پیشی می‌گرفتند. تقریباً ۴۶۱ نفر در هر مایل مربع در شهرستان‌های ساحلی (به استثنای آلاسکا) زندگی می‌کنند، در حالی که تراکم جمعیت کشور تقریباً ۸۷ نفر در هر مایل مربع است.
اقتصاد دریا دریاچه های بزرگ ایالات متحده از ۳۱۱.۰۰۰ شغل در هر بخش، از گردشگری و تفریح گرفته تا حمل و نقل دریایی پشتیبانی می‌کند. از طریق برنامه حفاظت از زمین ساحلی و دهانه رودخانه، برنامه های ایالتی و فدرال تقریباً ۱۱.۵۰۰ هکتار از زمین های دریاچه های بزرگ را محافظت کرده‌اند. مناطق ساحلی نشان دهنده موتورهای اقتصادی و زیست محیطی قوی در دریاچه‌های بزرگ است. به ازای هر دلار هزینه شده در بودجه طرح بازسازی دریاچه های بزرگ، حدود ۳.۳۵ دلار در فعالیت اقتصادی تولید می‌شود. کل اقتصاد دریاچه های بزرگ ایالات متحده ۳.۱ میلیارد دلار در تولید ناخالص داخلی ایجاد کرد در حالی که ۲۵.۸ میلیون نفر را استخدام کرد و ۱.۳ میلیارد دلار دستمزد را پشتیبانی کرد. اقتصاد دریاچه‌های بزرگ تا حد زیادی به خاطر پنج بندر اصلی شیکاگو، کلیولند، دیترویت، دولوث و میلواکی در منطقه است.
تولید ناخالص داخلی اقتصاد دریا ایالات متحده
اقتصاد دریا آمریکا سالانه ۲.۲ میلیون شغل ایجاد می‌کند. همچنین سالانه، اقتصاد دریا ۳۶۴.۷ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی کمک می‌کند و در سال ۲۰۲۰، اقتصاد دریایی ۶۱۷.۶ میلیارد دلار فروش داشته است که به طور قابل توجهی بیشتر از کشاورزی، پردازش داده‌ها و انتشار اینترنتی یا خدمات رفاهی است. فروش در اقتصاد دریای در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال قبل ۸.۵ درصد کاهش یافته است. در مقایسه، اقتصاد ملی ۳.۵ درصد کاهش یافت. در همین حال، بخش دفاع ملی و مدیریت دولتی با افزایش ۹.۷ میلیارد دلاری، بزرگترین جبران کاهش فروش اقتصاد دریایی بود.
تولید ناخالص داخلی و اشتغال رشته فعالیت‌های اقتصاد آمریکا
ایالات متحده در سال ۲۰۱۷ به ارزش ۱.۵ میلیارد دلار غذای دریایی از آبزی‌پروری تولید کرده است. صنعت آبزی پروری ایالات متحده ۶۲۶ میلیون پوند غذای دریایی در سال ۲۰۱۷ تولید کرد. در سال ۲۰۱۷، صنعت غذاهای دریایی این کشور از ۱.۷ میلیون شغل حمایت کرد و ۲۱۲ میلیارد دلار به فروش رساند. ایالات متحده رتبه هفدهم در کل تولید آبزی پروری جهان را دارد. می توان یک مورد قانع کننده برای رشد بیشتر غذاهای دریایی در داخل کشور ایجاد کرد. ایالات متحده ۹۰ درصد (از نظر ارزش) غذاهای دریایی خود را وارد می کند که بیش از نیمی از آن از طریق آبزی‌پروری در سایر کشورها کشت می شود و آمریکایی‌ها سومین مصرف کننده بزرگ این صنعت در جهان هستند. در سال ۲۰۱۸، یک آمریکایی به طور متوسط ۱۶.۱ پوند غذای دریایی مصرف می‌کرد. ایالات متحده بعد از چین دومین مصرف کننده غذاهای دریایی در جهان است.
۷۶ درصد از کل تجارت شامل نوعی حمل و نقل دریایی است. این رقم به ۹۰ درصد تجارت بین‌المللی می‌رسد. کشتی‌ها سالانه ۱.۵ تریلیون دلار به بنادر ایالات متحده وارد و خارج می‌شوند و بنادر بیش از ۱۳ میلیون شغل را پشتیبانی می‌کنند. ۱۵.۰۰۰ مایل آبراه، بنادر دریایی و دیگر آب‌های تجاری قابل کشتیرانی در ایالات متحده وجود دارد. کشتی‌های بزرگ‌تر محدودیت‌های عمق کانال ناوبری و ارتفاعات پل را در بنادر کشور آمریکا تحت فشار قرار می‌دهند. برای مثال، داشتن ۱ اینچ آب اضافی برای عبور می‌تواند به کشتی اجازه بارگیری و حمل ۵۸.۰۰۰ جفت کفش ورزشی به ارزش بیش از ۵ میلیون دلار را بدهد. انتظار می رود حجم ترافیک بنادر دریایی تا سال ۲۰۲۱ دو برابر شود و اندکی پس از سال ۲۰۳۰ مجددا دو برابر شود.
تقریباً ۲.۵ میلیون نفر در زمینه گردشگری دریایی مشغول به کار هستند. کارگران بخش گردشگری و تفریحی مبتنی بر اقیانوس حدود ۶۵.۶ میلیارد دلار دستمزد سالانه داشتند. گردشگری و تفریحات مبتنی بر اقیانوس تقریباً ۱۴۳ میلیارد دلار در تولید ناخالص داخلی هر سال به اقتصاد ملی کمک می‌کند. بخش گردشگری و تفریحی دریایی، آمریکایی‌های بیشتری را نسبت به کل صنعت املاک و مستغلات و همچنین تعداد افراد بیشتری نسبت به ساخت و ساز ساختمان و ارتباطات راه دور استخدام می‌کند. از نظر اشتغال، کالیفرنیا، فلوریدا، نیویورک، هاوایی و نیوجرسی ۵ شرکت کننده بزرگ در گردشگری و تفریحات دریایی هستند که بیش از نیمی از کل اشتغال این بخش در سال ۲۰۱۸ را به خود اختصاص داده‌اند. از نظر تولید ناخالص داخلی، نیویورک، کالیفرنیا، فلوریدا، هاوایی و ایالت واشنگتن ۵ شرکت کننده بزرگ بودند که بیش از نیمی از تولید ناخالص ملی این بخش در سال ۲۰۱۸ را به خود اختصاص دادند. در بخش اقتصادی بزرگ‌تر اوقات فراغت و مهمان‌نوازی، که شامل تمام هتل‌ها و رستوران‌های واقع در شهرستان‌های همجوار ساحلی می‌شود، کمک‌های اقتصادی نیز قابل توجه است. آمار سالانه اوقات فراغت و پذیرایی در شهرستان‌های ساحلی شامل تقریباً ۶.۹ میلیون نفر را استخدام، بیش از ۱۹۶ میلیارد دلار درآمد و ۴۲۷ میلیارد دلار به تولید ناخالص داخلی کمک می‌کند.
ارزش فروش در رشته فعالیت‌های اقتصاد دریا آمریکا در سال ۲۰۱۸ شامل گردشگری و تفریح با ۲۲۷ میلیارد دلار، دفاع و مدیریت عمومی با ۱۹۰ میلیارد دلار، نفت و گاز فراساحلی با ۸۰ میلیارد دلار، حمل و نقل دریایی با ۵۹ میلیارد دلار، شیلات و سایر محصولات زیستی با ۲۶ میلیارد دلار، کشتی‌سازی با ۱۹ میلیارد دلار، تولید برق با ۶.۸ میلیارد دلار، ساخت و ساز با ۴.۴ میلیارد دلار، تحقیق و آموزش با ۴.۲ میلیارد دلار و خدمات حرفه‌ای و تجاری با ۵۱ میلیون دلار هستند. همچنین صنایع اقیانوسی که در حال رشد هستند شامل آبزی‌پروری، داروسازی، اکتشافات اقیانوسی، انرژی‌های تجدیدپذیر ساحلی و وسایل نقلیه دریایی اتوماتیک می‌شوند.
آمار تولید ناخالص داخلی سالانه ۱۰ بخش اقتصاد دریا آمریکا در سال ۲۰۲۰ به صورت دفاع ملی و مدیریت عمومی[۹] 115 میلیارد دلار، گردشگری و تفریح[۱۰] 112 میلیارد دلار، مواد معدنی فراساحلی[۱۱] 67 میلیارد دلار، حمل و نقل و انبارداری[۱۲] 22 میلیارد دلار، منابع حیات[۱۳] 13 میلیارد دلار، خدمات رفاهی[۱۴] 9 میلیارد دلار، قایق و کشتی‌سازی[۱۵] 8 میلیارد دلار، تحقیق و آموزش[۱۶] 7 میلیارد دلار، ساخت و ساز[۱۷] 4 میلیارد دلار، خدمات حرفه‌ای و تجاری[۱۸] 3 میلیارد دلار است.
منبع:
- سایت دفتر مدیریت ساحلی، سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا
- گزارش خلاصه داده های اجتماعی و اقتصادی، سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، ۲۰۲۲
پینوشت:
[۱] Ocean and Great Lakes Economic
[۲] Blue Economy
[۳] NOAA یا National Oceanic and Atmospheric administration
[۴] Coastal Economy
[۵] Marine Economy
[۶] GDP یا Gross Domestic Product
[۷] اشتغال پاره وقت و فصلی مدنظر است و خوداشتغالی در نظر گرفته نشده است.
[۸] دستمزد پرداختی به کارکنان است.
[۹] National defense and public administration
[۱۰] Tourism and recreation
[۱۱] Offshore minerals
[۱۲] Transportation and warehousing
[۱۳] Living resources
[۱۴] Utilities
[۱۵] Ship and boat building
[۱۶] Research and education
[۱۷] Construction
[۱۸] Professional and business services
انتهای پیام/ تولید
