به گزارش مسیر اقتصاد در نیمه دوم قرن بیستم سردمداران آمریکایی تصمیم گرفتند که از نقش دولت در اقتصاد خود بخصوص حوزه مسکن بکاهند و به اقتصاد آزاد روی بیاورند. طبق گزارش قبلی نبود مالیات زمین در اقتصاد آزاد منجر به افزایش قیمت زمین خواهد شد. در آمریکا ایالت‌ها و شهرها قوانین مخصوص به خود را دارند. بعضی از ایالت‌ها کاملا اقتصاد خود را آزاد گذاشته اند و بعضی با اعمال قوانین کنترل کننده مالیاتی مانند مالیات زمین به سمت کنترل بازارهای خود حرکت کرده اند. در این میان هریسبورگ[۱] به عنوان پایتخت ایالت پنسیلوانیا[۲] دارای تقریبا ۵۰ هزار نفر جمعیت است. این شهر با اعمال تغییرات مالیاتی در سال ۱۹۸۲ و اصلاحات اقتصادی به عنوان دومین شهر در تامین نیازهای خانواده در مجله فوربز[۳] رتبه بندی شده است.
افزایش نرخ مالیات بر زمین نسبت به ساختمان در هریسبورگ
در آمریکا سیستم مالیات را به صورت تفکیکی اجرا میکنند؛ یعنی از ساختمان(اعیان) و زمین(عرصه) جداگانه مالیات گرفته میشود. در این میان در برخی شهرها بیشترین مالیات روی زمین گذاشته میشود و در برخی روی ساختمان سهم بیشتری دارد. شواهد نشان داده است که هرچه مالیات عرصه نسبت به اعیان بیشتر باشد، بیشتر به نفع اقتصاد محلی خواهد بود. این ابزار که به عنوان مالیات بر ارزش زمین تعریف میگردد، هرچه مقدارش نسبت به ساختمان بیشتر باشد، انگیزه سرمایه گذاری در تولید مسکن را بیشتر خواهد کرد و سایر فعالیت‌های اقتصادی رشد بیشتری خواهد نمود. در شهر هریسبورگ برای بخش اعیان نیز با توجه به تعداد طبقات مالیات بیشتری وضع میگردد.
مالیات بر بخش ساختمان ابزاری برای کنترل توسعه عمودی یا عرضی شهرها
در مجموع اعتقاد سیاستگذاران بر این است که اعمال مالیات بر روی هر دو مولفه تشکیل دهنده مسکن یعنی عرصه و اعیان صاحبان زمین را نا امید میکند و مانع ساخت و ساز و سرمایه گذاری در مسکن خواهد شد. همچنین کارشناسان در هریسبورگ اعتقاد دارند که هرچه نسبت نرخ مالیات اعیان بیشتر باشد باعث گسترش شهر و استفاده عرضی از زمین‌ها میشود و از طرف دیگر هرچه نرخ مالیات بر اعیان با توجه به تعداد طبقات صعودی باشد استفاده حداکثری از زمین و توسعه عمودی را کاهش میدهد و در شرایطی که عرضه زمین محدود است نباید مالیات زیادی روی بخش ساختمان يا اعيان وضع نمود.
کاهش ۸۵ درصدی مکان‌های خالی نتيجه مالیات بر ارزش زمین
در سال ۱۹۸۲ هریسبورگ با جمعیتی نزدیک به ۵۲ هزار نفر به عنوان دومین شهر فرسوده در ایالات متحده ثبت شد. بدنبال آن اصلاحات مالیاتی از جمله افزایش نرخ مالیات بر ارزش زمین باعث تغییراتی در نظام اقتصادی این شهر شد. از آن زمان تا سال ۲۰۰۴ مکان‌ها و ساختمان‌های خالی دوباره توسعه یافت وتعداد مکان هاي خالی تا سال ۲۰۰۴ حدود ۸۵ درصد کاهش یافت. نزدیک به ۴ میلیارد دلار سرمایه گذاری در این شهر رخ داد و بیش از ۳۲ هزار پروانه ساخت و ساز صادر شد. بیش از ۵ هزار واحد مسکونی نیز نوسازی و احیا گردید. تعداد مشاغل از ۱۹۰۸ به ۸۸۶۴ افزایش و میزان جرم ۵۸ درصد و تعداد آتش سوزی‌ها و خرابکاری ها ۷۶ درصد کاهش یافت. این امر باعث شده بود که شهردار وقت این شهر یعنی استفن رید جونیور[۴] دارای محبوبیت سیاسی گردد و از سال ۱۹۸۲ تا ۲۰۱۰ به طور مداوم انتخاب شود.
افزایش فعالیت‌های اقتصادی با اعمال مالیات بر ارزش زمین
در همین زمان، در شهر دیگری در ایالت پنسیلوانیا، به نام پیتسبورگ[۵]، نرخ مالیات بر ساختمان بیشتر از زمین تصویب گردید. این امر باعث شد در دو سال اول، میزان ساخت و سازهای جدید ۲۱ درصد کاهش یابد و مشاغل به طور منظم از شهر خارج شوند. در حال حاضر در شهر هریسبورگ نسبت مالیات از زمین به ساختمان شش به یک است. افزایش فعالیت‌های اقتصادی باعث افزایش درآمدهای عمومی ناشی از افزایش خدمات عمومی شد و میزان درآمد مالياتي از ۴۰۰ میلیون دلار در سال ۱۹۸۲ به ۱.۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰ رسید. این موضوع کمک کرد نرخ مالیات بر ساختمان نیز مجدد کاهش يابد و به ساخت و ساز کمک بیشتری نماید.
پینوشت:
[۱] Harrisburg
[۲] Pennsylvania
[۳] Forbes
[۴] Stephen R. Reed
[۵] Pittsburgh
منبع: مقاله land value tax for benefit منتشر شده در سایت Labour Land Campaign
انتهای پیام/ راه و ساختمان
