به گزارش مسیر اقتصاد بر خلاف برخی انقلاب های دیگر جهان، انقلاب اسلامی ایران صرفا با هدف رهایی دادن مردم ایران از چنگال رژیم پهلوی یا رفع تبعیضات طبقاتی میان مردم ایران انجام نشده است؛ انقلاب اسلامی آرمانی به وسعت جهان داشته و دارد.
از ابتدای ظهور جرقه های اولیه نهضت، انقلابیون گرچه در خیابان های تهران و با رژیم شاه مبارزه می کردند، اما سودای رهایی بخشی تمام مستضعفین عالم از دست ظالمان و تحقق عدالت جهانی را در سر می پروراندند.
نگاه جهانی در ابتدای انقلاب
نگاه جهانی نه تنها در نظر بنیان گذار کبیر انقلاب و هسته اصلی انقلابیون، بلکه حتی در میان کودکان و نوجوانان نیز تسری یافته بود. تا آنجا که حتی نام تیم های فوتبال کودکان در خیابان های تهران، رنگ و بوی جهانی داشت. بابی ساندز، لومومبا، آلنده، چه گوارا، جمیله بوپاشا، امام موسی صدر و … و از آن سو پینوشه، موسی چومبه، سوموزا، موشه دایان و … نام های آشنایی برای نوجوانان آن زمان بود.
آرمان های اصیل انقلاب، هرگز در حصار مرزهای جغرافیایی محدود نمی شدند و وسعت اندیشه ها، به اندازه وسعت جهان بود. در واقع جهانی فکر کردن، در کنار منطقه ای عمل کردن سرلوحه زندگی مردم انقلابی ایران قرار گرفته بود.
صداوسیما، سیمای انقلاب اسلامی
صداوسیما یکی از مهم ترین و شاید بتوان گفت مهمترین نهاد فرهنگی برآمده از دل انقلاب اسلامی بود که وظیفه تبیین و تبلیغ این نهضت جهانی را برعهده داشت. لذا انتظار می رفت همان طور که خود انقلاب یک راهبرد اساسی برای همه مردم جهان بوده و اختصاص به ایران نداشت، صداوسیمای جمهوری اسلامی که در واقع سیمای انقلاب بود نیز در مرزهای جغرافیایی محصور نشود.
نگاه جهانی که در ابتدای انقلاب میان مردم وجود داشت، تجلی عملکرد و اقوال و اعمال رهبران انقلاب در کنار شور انقلابی و فضای فرهنگی ابتدای انقلاب بود. اما لازم بود این نگاه توسط مهمترین رسانه انقلاب حفظ شود.
جای خالی نگاه جهانی در سیمای انقلاب اسلامی
جای خالی این نوع نگرش در صداوسیمای امروز به چشم می خورد. با کمی مبالغه می توان گفت پرداختن به مسائل جهان و خصوصا جهان اسلام، امروز تنها به اخبار محدود می شود. حتی پرداختن به دنیای اسلام در برهه کنونی در صداوسیما اگر هم انجام شود، بیشتر جنبه تراژدی و غم نامه دارد تا حماسه و راهبری فرهنگی سیاسی جهان.
تحولات مهمی امروز در جهان رخ می نماید که وقوع این تحولات بسیار سریع تر از حرکت صداوسیما به سمت این مسائل و پرداختن به آنهاست. رجوع به اتفاقاتی نظیر جنگ ۳۳ روزه لبنان، مقاومت مردم فلسطین در برابر مدعیان حکمرانی بر نیل تا فرات، کشتار وحشیانه مسلمانان یمن با دلارهای سعودی و توفیق انصار الله در برابر این هجمه ها، شکست تروریست های موسوم به داعش توسط عراقی ها و مواردی از این دست، می تواند تا مدت ها صداوسیما را از یافتن سوژه مناسب برای فیلم ها و سریال ها بی نیاز کند.
فرهنگ پایداری در فیلم و سریال های تلویزیون
فرهنگ پایداری و مقاومت تا حدی جای خود را در دنیای فیلم و سینما باز کرده اما هنوز تا ورود به صداوسیما فاصله دارد.
تاثیری که فیلم و سریال روی مخاطب و در نهایت روی فرهنگ جامعه می گذارد، اگر بیشتر از سایر محتواها نباشد، کمتر نیست. صرف نظر از نقد فیلم و سریال های کنونی و بررسی کاستی های آن ها در پارادایم فرهنگ ایرانی اسلامی، تقریبا نمونه ای از ورود درخور این برنامه ها به حوزه فرهنگ پایداری در جهان اسلام را نمی توان یافت.
تجربه موفق فیلم های دفاع مقدس
یکی از مهم ترین جلوه های فرهنگ پایداری و مقابله با ظلم در جهان، جنگ ایران و عراق و حماسه های رخ داده در جبهه های دفاع مقدس است. در فیلم ها و سریال های تلویزیونی به این مساله پرداخته شده و کم و بیش واقعیت های این حوزه به نمایش درآمده است. تا جایی که فرهنگ جبهه برای مخاطبان صداوسیما اگر کاملا ملموس و قابل درک نباشد، لااقل بیگانه نیست.
این مساله نشان می دهد که رسانه ملی با همین مقتضیات و ظرفیت های فعلی می تواند به خوبی در حوزه شبیخون فرهنگی در جهان نقش آفرینی کند.
عملکرد جهانی صداوسیما در گرو نگاه مدیریت این سازمان
همانطور که در جبهه های نظامی عملکرد جمهوری اسلامی ایران تا کنون قابل تحسین بوده، در جبهه فرهنگی نیز می توان انتظار داشت رسانه ملی جمهوری اسلامی خط شکن مبارزه و نبرد نرم باشد.
البته تحقق این هدف بستگی به نگاه مدیریت صداوسیما خواهد داشت. اگر تا کنون اثری درخور در حوزه جهان اسلام در صداوسیما دیده نشده، مسلما حاصل نگاه غلط مدیریتی مسئولین این سازمان بوده نه عدم توانایی و ظرفیت رسانه ملی. مهم این است که اساسا مدیریت صداوسیما برخلاف گذشته، اراده ای برای ورود به این حوزه دارد یا کماکان باید تنها به فیلمسازان مردمی در این حوزه امیدوار بود.
انتهای پیام/ فرهنگ و گفتمان
