معامله بدون «سپرده دلاری» با استفاده از ارزهای دیجیتالی جدید

به گزارش مسیر اقتصاد آخرین نوآوری که در جهانِ در حال رشد و پرسرعتِ ارزهای دیجیتالی، توجه ها را به خود جلب کرده است دسته ای از ارزهای دیجیتالی به نام «استیبل کوین ها» هستند.

این ارزها همانطور که از اسمشان بر می آید، ماهیت پایداری دارند و دلیل این پایداری، متکی بودن ارزش آن ها به دارایی های دنیای واقعی همچون طلا یا سایر ارزهای واقعی است که همین ویژگی آن ها را از دیگر ارزهای دیجیتالی متمایز می کند.

استقبال چشمگیر از ارزهای دیجیتالی باثبات

به تازگی گزارشی از سایت بلاک چین، توسعه دهنده کیف پول های دیجیتال برای ارزهای دیجیتالی منتشر شده است که بر اساس آن تعداد پروژه های استیبل کوین فعال به شکل چشمگیری در ۱۲ تا ۱۸ ماه گذشته بیشتر شده است. از طرف دیگر بیش از ۱۰ تیم پروژه نیز اعلام کرده اند برای راه اندازی و اجرای طرح خودشان طی ماه ها یا هفته های پیش رو برنامه دارند.

در حال حاضر بیش از ۵۰ مورد از پروژه های راه اندازی ارزهای دیجیتالی باثبات در سطح جهان در حال توسعه است. استیبل‌کوین ها به عنوان ارزهای رمزپایه تعریف می شوند که قیمتشان به دارایی های دنیای واقعی مرتبط شده است.

وجود پشتوانه در دنیای واقعی برای ارزهای دیجیتالی باثبات

در حالت تئوری، آن ها می توانند به هر چیزی در دنیای واقعی وابسته باشند، اما در عمل، بخش عمده این ارزها به پول هایی همچون دلار و یورو یا طلا وابسته هستند. استیبل کوین ها به دو دسته با ذخیره پشتوانه و الگوریتمی تقسیم بندی می شوند.

استیبل کوین های متکی به ذخیره پشتوانه از نظر وابستگی به استاندارد طلا، اندکی شبیه پول های معمولی هستند. به همان شکلی که تمام اسکناس های موجود از یک واحد پولی، باید دارای پشتوانه طلای موجود در بانک مرکزی باشند، استیبل کوین های مبتنی به ذخیره پشتوانه هم یک به یک با پشتوانه ارزی پول های متناظر با خودشان حمایت می شوند.

منتشر کننده ارزهایی مانند تتر، دلارها را با یک استیبل کوین تبادل کرده اند و آن دلارها را در یک بانک به امانت می گذارند. از این کار گاهی با تعبیر توکنیزه کردن دلارها یاد می شود. دلارهای امانت گذاشته شده در بانک در همانجا حفظ می شود تا زمانی که کسی تصمیم به بازخرید کردن استیبل کوین ها در برابر دلار بگیرد.

این روند باعث به وجود آمدن یک اطمینان از قابل بازخرید بودن استیبل کوین هایی می شود که ارزش خودشان را هم بسته به ارزش یک ارز در دنیای واقعی حفظ کرده اند.

امکان کنترل ارزش ارزهای دیجیتالی به وسیله الگوریتم های ریاضی

نوع دوم استیبل کوین ها به‌جای اینکه مانند دسته اول با پشتوانه های ذخیره ای پشتیبانی شوند، توسط یک الگوریتم کنترل می شوند.

گریک هیلمن، مسئول بخش پژوهش های بلاک چین بیان می کند که این دسته از ارزهای دیجیتالی باثبات، واقعاً از قواعد نرم افزاری برای آزمودن و تطبیق دادن میزان عرضه و تقاضا به منظور حفظ وابستگی ارزش آن ارز به موردی همچون دلار آمریکا استفاده می کنند.

هنگامی که تقاضا برای یک استیبل کوین الگوریتمی افزایش می یابد، عرضه نیز باید افزایش یابد تا اطمینان حاصل شود که ارزش پایه آن ارز افزایش نمی یابد. در عین حال، با کاهش ارزش، باید سازوکاری اتخاذ شود که بتواند عرضه را دوباره کاهش دهد و قیمت استیبل کوین را به قیمت پایه برساند.

معامله بدون سپرده دلاری با استفاده از ارزهای دیجیتالی جدید

این نوع از استیبل کوین ها دارای طراحی بسیار پیچیده ای هستند و در زمان فعلی هنوز به روند باثبات و مشخصی نرسیده‌ اند. در حال حاضر ارزهای دیجیتالی بدون پشتوانه با نوسان قیمت مواجه شده اند. این ناپایداری منتقدان را به این نتیجه رسانده است که ارزهای دیجیتالی در مقایسه با ارزهای معمولی یا سایر دارایی ها، موارد سوداگرانه تری برای سرمایه گذاری محسوب می شوند.

در همین راستا استیبل کوین ها تلاشی برای استفاده از مزایای ارزهای دیجیتالی هستند. یکی از مزیت های اصلی این است که می توان ارزش را از طریق سازوکارهای دیجیتالی منتقل کرد. استیبل‌کوین ها باعث می شوند تا ارزهای دیجیتالی هم مانند ارزهای دنیای واقعی، دارای ثبات و قابلیت اعتماد کلی باشند و افراد بیشتری به آن ها جذب شوند.

یکی از استیبل کوین های شناخته شده «تتر» است. از این ارز دیجیتالی باثبات سال گذشته در مبادلاتی استفاده شد و نشان داده شد که تقاضای واقعی برایش وجود دارد. این مبادلات به سپرده های دلاری دسترسی نداشتند و همین امر به تسهیل ظهور مبادلاتی کمک کرد که توسط سیستم بانکی قطع شده‌ بودند یا اینکه ترجیح می دادند با سیستم بانکی موجود ادغام نشوند.

منبع: بیزینس اینسایدر yon.ir/WtA1g

انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل