به گزارش مسیر اقتصاد کشور بنگلادش با جمعیت ۱۶۱ میلیون نفری در همسایگی شبه قاره هند قرار دارد که به دلیل شرایط جغرافیایی خاص این منطقه، اقتصادی مبتنی بر کشاورزی دارد.
بر اساس آخرین آمارهای بانک جهانی بیش از ۷۰ درصد از مردم بنگلادش در بخش کشاورزی فعالیت دارند و بافت جمعیتی این کشور اغلب به صورت روستا نشینی است.
کشاورزی در بنگلادش به دلیل شرایط جغرافیایی این کشور به شدت تحت تاثیر باران های موسمی قرار دارد و هر ساله به دلیل بارش های موسمی، بسیاری از محصولات کشت شده کشاورزان بنگلادشی از بین می روند.
برنامه APSU وزارت کشاورزی بنگلادش برای بهبود وضعیت تولید برنج
به همین منظور دولت بنگلادش از طریق وزارت کشاورزی این کشور از سال ۲۰۱۲ با ایجاد پروژه های جدید همکاری با پژوهشگران بخش کشاورزی اقدام به کاهش مخاطرات و توسعه این بخش کردند.
از جمله پروژه هایی که در ۶ سال گذشته به منظور بازطراحی مجدد سیاست های کشاورزی در این کشور ایجاد شده است پروژه APSU است که در آن ۶ اقدام برای بهبود وضعیت کشاورزی این کشور تعریف شده بود.
۶ اقدام پروژه APSU انجام اقدامات کوتاه مدت آزمایشی و معرفی شده از سوی وزارت کشاورزی، انتخاب و اولویت بندی برنامه پنج ساله وزارت کشاورزی، استراتژی یکپارچه کشاورزی، مطالعه و پیش بینی وضعیت تولید برنج، ارزیابی وضعیت امنیت غذایی و بررسی قیمت برنج در این کشور بود.
برنامه CSISA وزارت کشاورزی بنگلادش در حمایت از تولید غلات
همچنین دولت بنگلادش در برنامه مشارکتی دیگری از سال ۲۰۱۰ اقدام به برنامه ریزی در جهت افزایش ضریب امنیت غذایی مردم این کشور تحت پروژه ای با نام PRSSP کرده است.
در این پروژه وضعیت کشاورزی منطقه ای بنگلادش بررسی شده و برای بازاریابی محصولات تولیدی بنگلادش سیاست گذاری می شود. همچنین پروژه های دیگری برای توسعه بخش های ماهیگیری و دامداری انجام می گیرد.
از سویی دیگر برنامه CSISA از سال ۲۰۱۹ به منظور توسعه تولید غلات در وزارت کشاورزی بنگلادش آغاز شده است که طبق آن مسئولیت تولید و عرضه این محصولات با کمک بخش خصوصی صورت می گیرد.
برنج و گندم غذای اساسی مردم بنگلادش
بررسی ها نشان می دهند، محصولاتی نظر برنج، چای و کنف عمده محصولات تولیدی این کشور هستند که اغلب به دیگر کشورها صادر شده و محل درآمد کشاورزان بنگلادشی است.
برنج و گندم غذای اساسی کشور بنگلادش را تشکیل می دهد، اما به دلیل ویژگی های جغرافیایی شرایط برای کشت گندم، بر خلاف برنج، مناسب نبوده و دولت بنگلادش به منظور تامین نیاز خود اقدام به واردات گندم می کند.
بررسی وضعیت تولید غلات علی الخصوص گندم در بنگلادش نشان از وابستگی کامل این کشور به واردات این محصولات دارد؛ به نحوی که بنگلادش پنجمین وارد کننده بزرگ گندم در جهان است.
برنامه ریزی بنگلادش برای افزایش تولید گندم در سال های آینده
در سال جاری بنگلادش حدود یک میلیون و ۲۸۰ هزار تن گندم تولید کرد و به اندازه ۵.۵ میلیون تن گندم نیز از کشورهای اروپایی و هند وارد کرده است.
اما افزایش هزینه های واردات گندم از دیگر کشورها و کاهش فروش گندم هند به بنگلادش، مسئولین این کشور را به برنامه ریزی برای افزایش سطح زیر کشت گندم، با وجود محدودیت های جغرافیایی وادار کرده است.
بر اساس اعلام مدیر گروه بازاریابی PRAN-RFL در بنگلادش، با توجه به وضعیت جغرافیایی این کشور باید مسئولین دولتی از طریق توسعه روش های کشت و استفاده از ارقام متناسب بذر گندم، سطح تولیدات را افزایش دهند.
هزینه ۲.۵ میلیارد دلاری بنگلادش برای واردات گندم در سال ۲۰۱۸
بررسی ها نشان می دهد بنگلادش برای واردات ۵.۵ میلیون تن گندم در سال ۲۰۱۸ حداقل و حداکثر ۲۶۰ و ۶۳۰ دلار برای هر تن گندم پرداخت کرده است و به در مجموع هزینه واردات گندم بنگلادش در سال گذشته، با توجه به قیمت تمام شده این محصول حدود ۲.۵ میلیارد دلار بوده است.
بر اساس محاسبات انجام شده قیمت هر کیلو گرم گندم در بنگلادش برای مردم این کشور، با توجه به هزینه های واردات این محصول و بر اساس نرخ ارز سامانه نیما (۸ هزار تومان) حدود ۳۶۰۰ تومان تمام می شود.
منابع:
بنگلادش ایف پرای yon.ir/kg50b
بانک جهانی yon.ir/0daFu
ایندکس موندی yon.ir/L2hqe
ترید yon.ir/t6vOn
صنعت روز yon.ir/Apx8m
پرتال امنیت غذایی yon.ir/XGOhs
تجارت عربی yon.ir/PufYb
انتهای پیام/ اقتصاد بین الملل
