به گزارش مسیر اقتصاد خط لوله دنا انعشاب بلندی از خط لوله اتیلن غرب محسوب می شود که با هدف خوراک رسانی به ۴ پتروشیمی اعم از واحد تولید پلی اتیلن سبک و سنگین خطی کازرون، پلی اتیلن سنگین ممسنی، پلی اتیلن سنگین دهدشت و پلی اتیلن سنگین بروجن تعریف گردید.
این خط لوله قرار بود همراه با پروژه های زیرمجموعه اش در سال ۱۳۹۰ به بهره برداری برسد؛ اما امروز بعد از گذشت چندین سال این پروژه ها هیچگونه پیشرفتی نداشته است.
دلیل اصلی عدم اجرای خط لوله دنا و طرح های وابسته آن تعریف اشتباه این طرح است که به موجب آن، هیچ گاه عزم جدی برای عملی کردن پروژه وجود نداشته و در تمام این سال ها تنها در حد وعده های بی اساس باقی ماند.
تعریف اشتباه خط لوله دنا
بر اساس اصول محیط زیستی و اقتصادی مجتمع های پتروشیمی باید در کنار دریا به صورت متمرکز باشند؛ به همین دلیل، تعریف پروژه های خط لوله اتیلن غرب و دنا که سبب پخش شدن پتروشیمی ها در مناطق مختلف و مرکزی ایران می شود، از اساس اشتباه است.
پروژه خط لوله اتیلن غرب برخلاف نظر کارشناسان تا شمال غربی ایران کشیده شد؛ این اقدام غیر کارشناسانه سبب گردید این خط لوله با مشکلات مختلفی مواجه گردد.
به عنوان نمونه بسیاری از پتروشیمی های تصویب شده بعد از گذشت چندین سال از زمان مقرر بهره برداری، تنها چند درصد پیشرفت داشته اند و این روند کند پیشرفت، حاصل از تعریف اشتباه آنها از نظر اقتصادی و محیط زیستی است.
همچنین با توجه به پیش بینی کمبود اتان از پنج سال آینده، میزان کنونی تولید اتان در ایران صرفا کفاف واحدهای الفینی احداث شده را می دهد و این هشداری است که نه تنها تمام پتروشیمی های کنونی وابسته به این خط لوله را درگیر می کند، بلکه اتمام حجتی برای جلوگیری از ساخت واحدهای جدید بر سر راه این خط لوله است.
خط لوله دنا و فرصت پیش رو
خط لوله دنا به دلیل جانمایی اشتباه، آینده مبهمی پیش روی خود می بیند؛ این ابهام سبب شده خط لوله و پروژهای در طول آن برای سال ها در حد زمین خالی باقی بمانند.
اجرایی نشدن طرح پتروشیمی خط لوله دنا بر خلاف شاخه اصلی اتیلن غرب، هنوز راه جبران را باز گذاشته است و باید هرچه سریعتر مورد بازبینی قرار می گیرد.
آنچه که در خط لوله دنا باید انجام بگیرد، ایجاد یک نگاه ملی است؛ با این وجود می توان امیدوار بود که از پتانسیل پتروشیمی گچساران برای توسعه پایدار استفاده خواهد شد.
در صورت توقف طرح خط لوله دنا می توان از محصول پتروشیمی گچساران در پتروشیمی هایی که در نزدیکی دریا احداث می شوند، استفاده کرد. همچنین با توجه به کمبود اتیلن در خط لوله اصلی اتیلن غرب می توان بخشی از این کمبود را با استفاده از ظرفیت پتروشیمی گچساران جبران نمود.
