به گزارش مسیر اقتصاد توتال در ماه جولای (تیر) قراردادی را برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با ایران منعقد کرد؛ در این قرارداد برای شرکت چینی CNPC این امتیاز در نظر گرفته شده است که در صورت خروج توتال، سهام این شرکت در کنسرسیوم به CNPC واگذار گردد.
پس از توافق برجام در سال ۲۰۱۵ این قرارداد اولین سرمایه گذاری کلان توسط شرکت های بزرگ غربی در جمهوری اسلامی ایران بوده است.
تحریم های جدید آمریکا زمینه ساز خروج توتال
بنا بر اظهارات منابع آگاه در صورتی که هرگونه تحریم جدید از طرف آمریکا وضع گردد، توتال از قرارداد خروج کرده و سهام آن به شرکت چینی (China National Petroleum Corporation) تعلق می گیرد.
پس از آنکه دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از تایید پایبندی ایران به توافق برجام سر باز زد، کنگره بایستی نسبت به این مسئله تصمیم بگیرد که آیا تحریم ها مجددا علیه ایران اعمال خواهد شد یا نه.
شرکت توتال پروژه های به مراتب بزرگتری را در آمریکا نسبت به ایران دارد و در همین زمینه، پاتریک پویانه رئیس این شرکت گفته است: در صورتی که هیچ راهی برای فعالیت در ایران برایمان باقی نماند، ممکن است که از ایران خارج شویم.
در کنسرسیوم تشکیل شده برای توسعه فاز ۱ پارس جنوبی، بزرگترین میدان گازی جهان، شرکت توتال صاحب ۵۰.۱ درصد، شرکت CNPC صاحب ۳۰ درصد و شرکت ایرانی پتروپارس ۱۹.۹ درصد سهم دارد.
احتمال جایگزینی CNPC به جای توتال
به گفته سه منبع مختلف، مقامات CNPC در هفته های اخیر مذاکرات داخلی را در مورد به کنترل گرفتن سهام شرکت توتال برگزار کرده اند.
سخنگویان CNPC، توتال و شرکت ملی نفت ایران (NIOC) از اظهارنظر در این باره خودداری کردند.
یک مقام ارشد در توتال گفته است که این شرکت دارای مکانیزم هایی است که به آن ها اجازه می دهد به صورت نرم از این قرارداد خارج گردند در صورتی که به وسیله تحریم های بین المللی مجبور شوند.
تجربه کم CNPC در حوزه دریایی
تغییر در سهامداران پروژه موجب می شود که CNPC، حدود ۸۰ درصد منابع مالی پروژه را به دوش کشد که برای بخش اول پروژه، ۲ میلیارد دلار پیش بینی می شود.
همچنین به نظر می رسد که بایستی تیم های فنی جدیدی را برای مدیریت و اجرای پروژه در بخش دریایی به خدمت بگیرد. این تیم فنی می تواند رقیب این شرکت چینی یعنی CNOOC، بزرگترین شرکت دریایی چین باشد.
یکی دیگر از مقامات ارشد صنعت چینی گفت: «در مورد خروج کامل، CNPC ممکن است نیاز به وارد کردن CNOOC را داشته باشد چراکه CNPC تجربه کمی در حوزه دریایی (offshore) دارد.»
قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی در بیم و امید
پویانه در ماه اکتبر (مهر) گفت که توتال ممکن است هنوز هم بتواند در ایران فعالیت کند که این مسئله بستگی به این دارد که تحریم های ایالات متحده، چگونه وضع می شود. همچنین انتظار می رود که اتحادیه اروپا، چین و روسیه پایبند به توافق هسته ای باشند.
او در سخنرانی در کنفرانس نفت و پول، گفت: «اگر ما بتوانیم قرارداد را قانونی اجرا کنیم، قرارداد را اجرا خواهیم کرد.»
هزینه های خروج توتال از قرارداد با ایران ناچیز است
مقامات توتال گفته اند که این شرکت با هزینه های چند ده میلیون میلیارد دلاری مواجه است در صورتی که از قرارداد خارج شود؛ اما این مبلغ نسبت به درآمدهای ۱۲۰ میلیارد یورویی این شرکت ناچیز است.
این شرکت فرانسوی در ماه گذشته دفتر خود را در واشنگتن در تلاش برای تقویت روابط با دولت ایالات متحده افتتاح کرد. این در شرایطی است که توتال خود را برای سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری در ایران مهیا می کند.
شرکت توتال گفته است که پروژه پارس جنوبی با ظرفیت تولید ۲ میلیارد فوت مکعب در روز و یا ۴۰۰ هزار بشکه معادل نفت در روز که شامل میعانات گازی خواهد بود. این پروژه در سال ۲۰۲۱ (۱۴۰۰) شروع به عرضه محصولات به بازار داخلی ایران خواهد کرد.
ایران سومین تولید کننده در سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک) است و قرارداد با توتال یک پیشرفت در تلاش برای احیای اقتصاد خود پس از حذف تحریم های بین المللی بود.
منبع: رویترز
