بعد از عبور موفق چین از بحران مالی سال ۲۰۰۸ و همزمان با افزایش حجم تجارت چین با کشورهای مختلف دنیا و تبدیل شدن این کشور به اولین صادرکننده و دومین اقتصاد بزرگ جهان، بانک مرکزی چین تصمیم گرفت از این حرکت پرشتاب چین عقب نمانده و متناسب با حجم تجارت این کشور، پول ملی خود را نیز بین المللی نماید.
به گزارش مسیر اقتصاد (مسیر اقتصاد)، هر کشوری که پولش بعنوان پول معتبر بین المللی مورد پذیرش قرار گیرد، منافع عظیمی را کسب می کند که تاکنون این مزیت قابل توجه را در مورد پوند انگلیس، دلار آمریکا و یورو شاهد بوده ایم.
طبق گفته مجله اکونومیک واچ چین، مسیر چین جهت بین المللی کردن یوآن تجربه منحصر به فردی است که با تجارب پیشین در مورد ارزهایی که بین المللی شده اند (مانند دلار، پوند و ین) بعضاً متضاد است. در حال حاضر، یوآن بدون آزادسازی دارایی ها و سرمایه و تبدیل پذیری آنها، به یک ارز بین المللی تبدیل شده است.
منظور از بین المللی شدن کامل یوآن، اینست که هم بعنوان مبنای قیمت گذاری و پرداخت در تجارت و تامین مالی بین المللی مورد استفاده قرار گیرد و هم بعنوان یک گزینه جدی در سبد ذخیره ارزی مد نظر باشد.
البته سیاست بین المللی کردن یوآن، از سال ۲۰۰۰ شروع شده بود که بر اساس آن، ساکنان هنگ کنگ می توانستند تا سقف روزانه ۲۰ هزار یوآن بدون پیش شرط خرید کنند. اوایل سال ۲۰۰۹ و با مشاهده آثار منفی درهم تنیدگی اقتصادی با غرب، چین تصمیم گرفت که این سیاست را شتاب دهد.
یکی از مهمترین و اولین اقدامات برای بین المللی کردن یوآن، این بود که به واردکنندگان و صادرکنندگان خارجی اجازه داده شد تا تجارت خود با چین را – به جای دلار – از طریق یوآن تسویه نمایند. این اقدام به اجرای یک طرح در سال ۲۰۰۹ منجر شد که به موجب آن به هنگ کنگ مجوز استفاده از یوآن در خارج از کشور داده شد. از آن زمان تاکنون، این طرح بصورت مستمر ادامه و حجم آن افزایش یافته است.
بین المللی شدن یوآن در سه مرحله کلی استفاده برای تامین مالی تجارت، استفاده برای سرمایه گذاری و در بلندمدت برای ذخیره ارزی اتفاق افتاده است.
به گزارش مرکز تحقیقاتی آموندی، داده های سوئیفت از ۱۰۱۱۸ موسسه مالی در ۲۱۰ کشور جهان حاکی از آن است که رشد بسیار سریعی در میزان استفاده از یوآن چین حاصل شده است. در سال ۲۰۱۰، یوآن سی و پنجمین ارزی پراستفاده در جهان بود، در حالیکه در اکتبر ۲۰۱۲ به چهاردهمین ارز پراستفاده رسید و هم اکنون پنجمین ارز پر استفاده است.
در یادداشت بعد روش هایی که کشور چین بوسیله آنها استفاده از یوآن در سطح بین المللی را توسعه داده است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
