مسیر اقتصاد/ همانطور که در گزارش «سودآوری سیستم‌های حمل و نقل ریلی چگونه بهبود می‌یابد؟» گفته شد، سرمایه‌گذاری‌ها زمانی در خطوط ریلی سبک توجیه‌پذیر خواهد بود که ۱۲ الی ۲۶ واحد مسکونی در هر هکتار وجود داشته باشد. از ۲۶۱ منطقه ایستگاهی مورد مطالعه در ایالت ماساچوست[۱]، ۱۶۲ منطقه کمتر از ۱۰ واحد مسکونی در هر هکتار دارند. این عدد تقریباً ۶۲ درصد از کل مناطق ایستگاهی و تقریباً ۷۸ درصد از کل زمین‌های موجود در مجموعه داده‌های مناطق ایستگاهی را تشکیل می‌دهد. از میان مناطق ایستگاهی با تراکم کمتر از ۱۰ واحد مسکونی در هر هکتار، ۱۱۹ منطقه به طور میانگین کمتر از پنج واحد مسکونی در هر هکتار دارند. این ایستگاه‌ها ۴۶ درصد از کل مناطق ایستگاهی و ۶۰ درصد از کل زمین‌ها در مناطق ایستگاهی را تشکیل می‌دهند که بسیاری از این ایستگاه‌ها در امتداد خطوط قطار حومه‌ای قرار دارند.
امکان افزایش ۲۵۰ هزار عددی واحدهای مسکونی در مناطق ایستگاهی قطار حومه‌ای
بر اساس بررسی‌ها ۲۶۱ منطقه ایستگاهی مجزا شناسایی شدند که در مجموع ۷۲۱۹۷ هکتار وسعت دارند. در سراسر این مناطق، بر اساس تخمین‌ها حدود ۴۶۹۰۰۰ واحد مسکونی وجود دارد که به طور متوسط حدود ۶.۵ واحد مسکونی در هر هکتار ناخالص در کل سیستم را نشان می‌دهد. اگر تراکم به متوسط ۱۰ واحد مسکونی در هکتار در سراسر محله‌های مورد اشاره برسد، می‌توان حدود ۲۵۳۰۰۰ واحد مسکونی که دسترسی مطلوبی به حمل و نقل دارند را به تعداد موجود افزود.
پتانسیل بازآفرینی محله‌های با دسترسی بالا جهت حمایت بهتر از حمل و نقل و کاهش قابل توجه کمبود مسکن نشان می‌دهد که هر منطقه ایستگاهی با دیگری متفاوت است و مکان‌هایی وجود دارند که حتی تراکم‌های بالاتر نیز منطقی به نظر می‌رسند، همچنین مکان‌هایی وجود دارند که تقاضای بازار ممکن است از تعداد زیادی واحد جدید اضافی پشتیبانی نکند. با این حال، محله‌هایی که به زیرساخت حمل و نقل متصل هستند، بهترین فرصت برای توسعه به شیوه‌ای پایدارتر را نشان می‌دهند.
بالاترین و پایین‌ترین تراکم مناطق ایستگاهی، از ۰.۰۲ واحد در هکتار تا ۸۰ واحد در هکتار
همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است منطقه ایستگاهی با بالاترین تراکم، محله‌ای ۴۵ هکتاری در اطراف ایستگاه سمفونی در بوستون[۲] است که توسط خط سبز خدمات رسانی می‌شود. این منطقه کوچک دارای ۳۶۲۲ واحد مسکونی است که به طور تقریبی ۸۰ واحد مسکونی در هر هکتار می‌شود. در مقابل، کمترین تراکم را می‌توان در منطقه ۴۷۴ هکتاری اطراف ایستگاه قطار حومه‌ای Grafton یافت. در این منطقه فقط ۱۰ خانه وجود دارد که منجر به تنها ۰.۰۲ واحد مسکونی در هر هکتار می‌شود. در حالی که مشاغل دیگری نیز در نزدیکی ایستگاه وجود دارد، به طور واضح، مسکن بخشی از الگوی توسعه در آن منطقه نیست.
متراکم‌ترین مناطق ایستگاهی در خطوط قطار حومه‌ای کجاست؟
همانطور که انتظار می‌رود، متراکم‌ترین مناطق ایستگاهی در خطوط قطار حومه‌ای عمدتاً در داخل شهر بوستون قرار دارند، از جمله ایستگاه لندزداون[۳] در منطقه فین‌وی-کنمور (۲۳.۷ واحد در هکتار) و چندین ایستگاه در امتداد خط Fairmount در روکسبری و ماتاپان (فور کرنرز، آپهامس کرنر و تالبوت آو به ترتیب با تراکم ۱۵.۱، ۱۴.۴ و ۱۲.۲ واحد در هکتار). در امتداد کریدور Fairmount، اکثر ساکنان دسترسی پیاده‌روی به ایستگاه حمل و نقل سریع ندارند، اما دسترسی خوبی به شبکه‌های اتوبوس‌رانی دارند. خدمات ریلی در این مناطق، به ویژه اگر در آینده افزایش فرکانس حرکت قطارها رخ دهد، دارایی ارزشمندی برای جوامعی است که از سطوح مسکونی مورد نیاز برای پشتیبانی از این خدمات برخوردار هستند.
با توجه به شکل زیر، متراکم‌ترین ایستگاه در خطوط قطار حومه‌ای که خارج از شهر بوستون قرار دارد، ایستگاه هاورهیل با تراکم متوسط ۱۱.۸ واحد در هکتار است، به دنبال آن ایستگاه لین با ۱۱.۵ واحد در هکتار، ایستگاه بورلی با ۱۱.۳ واحد در هکتار و ایستگاه والتام با ۱۱.۲ واحد در هکتار قرار دارند. این مکان‌های شهری نشان می‌دهند که دستیابی به سطوح بالاتر تراکم در خارج از هسته مرکزی شهر نیز امکان‌پذیر است و خطوط قطار حومه‌ای به اتصال این قطب‌ها از طریق حمل و نقل کمک می‌کند.
توسعه مناسب مسکن در گرو دسترسی به حمل و نقل ریلی مطلوب
این نگاه اولیه به تراکم مسکونی به طور واضح نشان می‌دهد که تنوع زیادی در محیط ساخته شده در اطراف سیستم حمل و نقل ریلی بوستون بزرگ وجود دارد. این تنوع به اندازه کافی دلیلی است برای اینکه متخصصان سیاستگذاری حمل و نقل و مسکن هنگام بررسی ارتقاء خدمات یا گسترش به مناطق جدید، به طور مشترک در مورد دسترسی به حمل و نقل و الگوهای توسعه مسکن فکر کنند. لذا انتظار می‌رود که سرمایه‌گذاری‌ها در جابه‌جایی با تعهدی همراه باشد که به دقت نوع محله‌های متراکم و قابل پیاده‌روی را که منافع مورد نظر را به همراه دارد، پرورش دهد. ناتوانی در ایجاد این ارتباط، همچنان توانایی مقابله با بحران‌های حمل و نقل و مسکن را محدود خواهد کرد.[۴]
منابع و پی‌نوشت:
[۱] Massachusetts
[۲] Boston
[۳] Landsdowne
[۴] https://www.mhp.net/news/2019/todex-research-brief
انتهای پیام/ مسکن
