به گزارش مسیر اقتصاد نشست «الزامات و آثار مالیات بر سود سپردههای بانکی» روز دوشنبه ۱۴ آذر ماه، با حضور جمعی از اساتید و صاحبنظران و فعالان این حوزه در مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی برگزار شد. این نشست، دومین پیش نشست تخصصی از نهمین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی بود که در تاریخ ۱ اسفند سال جاری با موضوع «نظام مالیاتی؛ عادلانه و هوشمند» برگزار خواهد شد. در این نشست ابعاد، الزامات و مهمترین مسائل مربوط اخذ مالیات از سود سپردههای بانکی مورد بررسی قرار گرفت.
بهره پرداختی به سپردههای بانکی ارتباطی با سود فعالیتهای اقتصادی ندارد
محمد قائدامینی کارشناس اقتصادی، در این نشست ضمن اشاره به تفاوت معنی سود و بهره، گفت: در نظام پولی مدرن، بهره پول عملا هزینه تامین آن از نظام بانکی است که میتواند مثبت یا منفی باشد. اگر قرار بود مالیات بر بهره بانکی وضع شود، این استدلال که نرخ بهره منفی است میتوانست مانع اخذ آن باشد. ولی این مالیات قرار است بر سود سپردهها اعمال میشود و فلسفه سود سپرده نیز بر این اصل استوار است که از محل اجرای یک فعالیت اقتصادی سودی کسب شده و بانک حاصل آن را بین سپردهگذاران توزیع کرده است. بنابراین توجه به تفاوت بین بهره بانکی و سود، در تحلیل این پایه مالیاتی بسیار حائز اهمیت است.
وی افزود: هرچند در حال حاضر سودی که بانکها به سپردهگذاران میپردازند ارتباطی با فعالیت اقتصادی آنها ندارد. به طور مثال در برخی زمانهای در فاصله سالهای ۹۲ تا ۹۶، نرخ رشد اقتصادی منفی بود و تورم نیز در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد قرار داشت ولی بانکها به سپردهها تا ۲۷ درصد نیز سود پرداخت میکردند که فاقد توجیه منطقی بود.
قائدامینی با تاکید بر اینکه سیاستگذار باید هدف اصلی خود از وضع مالیات بر سود سپردههای بانکی را تعیین کند، افزود: باید مشخص باشد که هدف اصلی این پایه مالیاتی درآمدی است یا تنظیمی و تخصیصی؛ اینکه هدف اصلی کدام است زاویه ورود را متفاوت میکند و به طور خاص در تعیین نرخ آن اثرگذار است. اگر هدف اصلی این قانون تنظیمگری باشد، میتوان ساختار آن را به صورت شناور و وابسته به شرایط اقتصادی کشور در نظر گرفت و نرخ آن را نیز متناست با نرخ تورم و دیگر متغیرهای اقتصاد کشور تعیین کرد.
وضع مالیات بر سود سپردهها به خروج نقدینگی از بانکها منجر نمیشود
این کارشناس اقتصادی در پایان تاکید کرد: نکته دیگر اینکه نقدینگی موجود در اقتصاد یک کشور امکان خروج از بانک را به هیچ طریقی ندارد؛ چراکه اساسا تعریف نقدینگی بدهی بانکهاست، بنابراین تنها این امکان هست که ترکیب سپردههای مردم نزد بانکها تغییر کند و این شبهه که با وضع مالیات بر سود سپردهها، نقدینگی از بانکها خارج و به بازارهای سوداگری وارد میشود صحیح نیست. هرچند اگر در کنار این پایه مالیاتی، بازارهای سوداگری با ابزارهایی همچون مالیات بر عایدی سرمایه کنترل نشوند، امکان اثرگذاری مخرب بر این بازارها وجود دارد.
انتهای پیام/ مالیات