سعید نوری کرم کارشناس انرژی ضمن اشاره به ظرفیت پالایش نفت خام کشور در گفتگو با مسیر اقتصاد گفت: در حال حاضر، پالایشگاه‌های نفت خام کشور با ظرفیت عملیاتی روزانه حدود ۱.۸ میلیون بشکه و پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس با توان پالایش روزانه نزدیک به ۴۰۰ هزار بشکه، در مجموع روزانه حدود ۲.۲ میلیون بشکه نفت خام و میعانات گازی را به فرآورده‌هایی نظیر گاز مایع، بنزین، نفت سفید، گازوئیل، نفت کوره، انواع حلال‌ها و برخی محصولات پتروشیمیایی از جمله الفین‌ها تبدیل می‌کنند. این در حالی است که ظرفیت اسمی پالایشی کشور حدود ۲.۵ میلیون بشکه در روز است؛ بنابراین، نسبت ظرفیت عملیاتی به ظرفیت اسمی پالایشگاه‌ها در حال حاضر حدود ۹۰ درصد برآورد می‌شود.
کشور نیازمند احداث پالایشگاه و انجام طرح‌های بهینه‌سازی پالایشگاه‌های موجود است
این کارشناس انرژی ادامه داد: موضوعی که اهمیت دارد؛ این است ظرفیت پالایش نفت خام کشور در مقایسه با برخی کشورهای تولیدکننده و حتی واردکننده نفت کمتر است و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های جدید برای افزایش ظرفیت پالایشی در قالب احداث پالایشگاه و انجام طرح‌های بهینه‌سازی و ارتقاء پالایشگاه‌های موجود احساس می‌شود.
نوری کرم با اشاره به اهمیت طرح‌های بهینه‌سازی و ارتقاء کمی و کیفی پالایشگاه‌های نفت خام موجود گفت: به‌طور خاص پالایشگاه‌های نفت موجود نیازمند اجرای طرح‌های بهینه‌سازی و ارتقاء کمی و کیفی یا همان آپگریدینگ برای افزایش ضریب پیچیدگی، افزایش تاب‌آوری اقتصادی واحد‌ها، کاهش تولید محصولات سنگین پالایشی و متنوع‌سازی سبد محصولات تولیدی و همچنین کاهش میزان تولید نفت کوره با سولفور بالا هستند. همچنین در کنار تأمین نیاز داخلی به فرآورده‌هایی نظیر بنزین و گازوئیل، بازار صادراتی نیز ظرفیتی ارزشمند برای توسعه صنعت پالایش کشور به‌شمار می‌رود. این تقاضای پایدار، چه در سطح داخل و چه در سطح منطقه، می‌تواند نقش محرک و پیشران را در سرمایه‌گذاری‌های جدید و افزایش ظرفیت پالایشی ایفا کند.
صنعت پالایش با چالش تأمین مالی و عدم اولویت‌بندی طرح‌ها مواجه است
ایشان در ادامه خاطر نشان کرد: صنعت پالایش دارای مشکلات و چالش‌های متعددی است. به‌عنوان نمونه در بخش احداث پالایشگاه به سبب تعریف متعدد طرح‌های پالایشی و عدم وجود اولویت برای احداث و موضوع کمبود منابع مالی برای اجرای پروژه‌ها، طرح‌ها با جدیت دنبال نشده و طرح‌های موجود نیز از پیشرفت فیزیکی کمی برخوردار هستند. در حقیقت وجود طرح‌های متعدد موجب شده که تمرکز لازم جهت به سرانجام رسیدن طرح‌های اولویت‌دار در کشور وجود نداشته باشد و منابع مالی و توان فنی نیز به صورت هدفمند تخصیص پیدا نکنند.
وی در خصوص مسائل طرح‌های بهینه‌سازی و ارتقاء گفت: علاوه بر مسائل موجود در بخش احداث پالایشگاه که عمدتاً به مسئله تأمین مالی برای طرح‌ها برمی‌گردد؛ طرح‌های بهینه‌سازی و ارتقاء نیز مسائل خاص خود را دارد.
این کارشناس انرژی ادامه داد: در کنار مسائل مالی، طرح‌های بهینه‌سازی با مشکلاتی نظیر عدم صدور مجوز‌های محیط زیستی، عدم دسترسی به برخی لایسنس‌های خاص، طولانی بودن مدت زمان سفارش‌گذاری تجهیزات و عدم ترخصیص کالا‌ها برای برخی از طرح‌ها روبه‌رو هستند. رفع این موانع، مستلزم پیگیری مستمر و بازطراحی فرایندها به منظور تسهیل و تسریع در اجرای این طرح‌ها است.
نوری کرم در پایان خاطر نشان کرد: در راستای حل این مسائل و افزایش ظرفیت پالایشی لازم است در گام اول طرح‌های احداث پالایشگاه جدید و توسعه و احداث خطوط لوله انتقال فرآورده‌های نفتی اولویت‌بندی شوند. این اقدام علاوه بر تسهیل در تخصیص هدفمند منابع و خوراک، امکان شناسایی دقیق‌تر مسائل ساختاری و تمرکز بر رفع موانع اصلی و ریشه‌ای را فراهم خواهد کرد و می‌تواند به تسریع در اجرای پروژه‌ها و بهبود کارایی کل زنجیره پالایشی منجر شود.
انتهای پیام/ انرژی
