مسیر اقتصاد/ مالیات سالانه املاک و خودروهای لوکس مثل هر طرح دیگری در مسیر قانونگذاری و اجرا با چالش‌هایی رو به رو است. از آنجایی که عدم توجه به این موضوعات، به بروز مشکلاتی در آینده منجر میشود، لازم است پیرامون نرخ گذاری مناسب، عدم تجمیع ارزش کالاها نسبت به مالکین، ضمانت‌های اجرایی و تخصیص درآمد در این پایه های مالیاتی، دقت بیشتری شود.
نرخگذاری تصاعدی و پله‌ای در مالیات بر املاک و خودروهای لوکس
از آنجایی که بخشی از هدف اخذ مالیات سالانه املاک و خودروهای لوکس ناظر به جنبه بازتوزیعی و تنظیمی است، این مالیات باید به صورت تصاعدی این کالاها را مورد اصابت قرار دهد. به عبارتی کالاهای مورد نظر ابتدا بر اساس ارزش به لوکس و غیر لوکس تقسیم و کالاهای لوکس نیز بر اساس طبقات ارزشی به لوکس درجه یک، درجه دو، درجه سه و … تقسیم شوند. کالاهای لوکس‌تر می‌بایست با نرخ بالاتری مورد اصابت مالیات قرار گیرند.
بسیار مهم است که در طراحی نرخهای مالیاتی به این مفهوم توجه کنیم که این نرخ‌ها باید به صورت پله‌ای هر طبقه را مورد اصابت مالیات قرار دهند. نرخ های غیر پله‌ای، صرفاً در مورد درآمد به کار گرفته میشود، چرا که در غیر این صورت میتواند موجب فرار مالیاتی گردد. این فرار مالیاتی به نحوی است که مودی مالیاتی با کمتر نشان دادن درآمد خود در طبقه پایین‌تری از نرخ مالیات قرار میگیرد و یا در صورت عدم امکان فرار مالیاتی، مودی ممکن است تصمیم بگیرد فعالیت خود را کمتر کند تا مشمول مالیات پله‌ای طبقات بالاتر قرار نگیرد.
در مورد کالاهای لوکس چنین منطقی برقرار نیست، زیرا این کالاها (به عنوان نمونه یک کالای لوکس درجه یک در مقایسه با یک کالای لوکس درجه دو)، کالاهای مختلفی هستند و صاحبان این کالاها رفتار متفاوتی دارند. عدم اعمال نرخهای پله‌ای در این مالیات که یک نوع مالیات بر ثروت است، در حقیقت نوعی نقض غرض و موجب کاهش کارایی سیاست مالیاتی مذکور است.
تک تک املاک و خودروهای لوکس هر مالک باید مشمول مالیات شود
به اعتقاد عده‌ای از کارشناسان و به منظور جلوگیری از احتکار این کالاها، وضع مالیات باید بر «مجموع ارزش کالاهای منسوب به هر شخص» باشد. به عقیده این افراد این کار موجب میشود علاوه بر جلوگیری از اقداماتی همچون کلکسیون داری خودروهای لوکس، احتکار خودروهای داخلی و یا املاک مسکونی نیز مورد اصابت این پایه‌های مالیاتی قرار گیرد.
با توجه به اینکه این مالیات برای اصابت به کالاهای لوکس وضع شده است، اگر کالاها لوکس باشند دیگر نیازی به تجمیع ارزش کالاها نیست؛ اما اگر لوکس نباشند نباید مورد اصابت مالیات قرار گیرند.
از طرفی نرخهای مالیاتی که برای این پایه‌های مالیاتی در نظر گرفته میشود با نگاه ممانعت از احتکار نیست. در واقع تنظیمگری به نحوی که نگهداری این کالاها را از صرفه بیندازد، بواسطه محدودیت در نرخگذاری مقدور نیست، زیرا که در نظر گرفتن نرخهای بالا برای این پایه‌های مالیاتی در عمل غیرممکن است.
اگر مسئله احتکار باشد، باید راه‌حل متناسب با خودش اتخاذ شود. به عنوان نمونه میتوان به قانون مالیات بر خانه‌های خالی برای جلوگیری از احتکار در بخش مسکن اشاره کرد. همچنین برای تنظیمگری باید مالیات بر عایدی سرمایه وضع شود تا سوداگری هزینه دار شود و حرکت به سمت فعالیت‌های مولد شکل بگیرد.
همانگونه که اشاره شد، کالاهای لوکس پس از سطح بندی باید به صورت پله‌ای مشمول مالیات شوند زیرا کالاهای هر طبقه متفاوت از طبقه دیگر است و رفتار صاحبان آنها نیز با هم تفاوت دارد، لذا تجمیع ارزش کالاهای منسوب به یک فرد و مبنا قراردادن آن برای محاسبه مالیاتهای مذکور روشی نامناسب است.
ارائه خدمات ضروری در قبال پرداخت مالیات سالانه املاک و خودروهای لوکس
ضمانت‌های اجرایی قانون باید به گونه‌ای باشد که با گره زدن ارائه برخی از خدمات به پرداخت مالیاتهای مذکور، اجرای قانون را تضمین کند. به عنوان نمونه ثبت نقل و انتقال ملک قبل از پرداخت بدهی مالیاتی مذکور ممنوع شود. ثبت نقل و انتقال خودروهای سواری نیز قبل از پرداخت بدهی مالیاتی مذکور ممنوع گردد.
صرف این تضمین‌ها موثر نیست، زیرا برای کسانی که فعلاً قصد نقل و انتقال اموال خود را ندارند زمینه تاخیر در پرداخت مالیات فراهم است. برای اینکه این مالیاتهای سالانه به خوبی محقق شوند باید ارائه خدماتی را به پرداخت مالیاتهای مذکور مرتبط کرد که در دسته خدمات ضروری و موردنیاز افراد قرار میگیرد. خدماتی که مالکان بدون آنها نمی‌توانند از دارایی خود بهره ببرند. به عنوان نمونه ارائه خدماتی از قبیل حق اشتراک آب، برق و یا گاز را میتوان به پرداخت مالیات مذکور وابسته کرد.
برای خودروهای سواری نیز میتوان جریمه‌ای در نظر گرفت که به ازای هر ماه تاخیر در پرداخت مالیات، درصدی بر مالیات مقرر افزوده شود. همچنین در صورت عدم پرداخت بدهی مالیاتی، صاحبان خودروهای مذکور مجاز به تمدید پوشش بیمه‌های خودرو نخواهند بود.
تخصیص درآمد حاصل از مالیات سالانه املاک و خودروهای لوکس
خاصیت بازتوزیعی و تنظیمگری مالیات بر دارایی، آن جایی به نحو موثر کار می‌کند که درآمد حاصل از این مالیات در جهت تخصیصی متناسب با آن به کار گرفته شود. به عنوان مثال، درآمد حاصله صرف عرضه مسکن متناسب با نیاز خانوار شود.
لذا حتماً باید سازوکاری که متضمن صرف درآمدهای حاصل از این پایه‌های مالیاتی در جهت کارکردهای آن است، در نظر گرفته شود. این مسئله مهمی است که فرآیند باز توزیع ثروت که یکی از اهداف این قوانین مالیاتی است به چه نحوی رخ می‌دهد.
انتهای پیام/ مالیات
