به گزارش مسیر اقتصاد در میان تمامی اقداماتی که برای بهبود بازار مسکن ایالت بریتیش کلمبیای کانادا اعلام شده است، مالیات جدید به منظور مقابله با سوداگری خبرها و تبادل نظرهای بسیاری را برانگیخت.
مالیات بر سوداگری مسکن مانند مالیات بر خانه های خالی است
تصور موجود از مالیات بر سوداگری به عنوان مالیات بر عایدی سرمایه املاک با نرخ های بسیار شدیدتر است. بنابر این دیدگاه، املاکی که به دلیل افزایش جهشی قیمت، خرید و فروش مکرر در کمتر از یک یا دو سال و یا تقاضای سرمایه ای و ملاکان دارای چندین مسکن مشمول مالیات سوداگری می شوند.
اما تفاوت این مالیات با مالیات بر عایدی سرمایه در آن است که این مالیات می تواند قبل از فروش ملک نیز اخذ شود. لذا مالیات بر سوداگری مسکن در بریتیش کلمبیا بیشتر شبیه مالیات بر خانه های خالی است که سال گذشته در شهر ونکوور به اجرا گذاشته شد.
ساماندهی بازار مسکن در کانادا از طریق مقابله هوشمندانه با سوداگری
سوداگران با خالی نگه داشتن خانه ها نه تنها مرتکب اشتباه شده اند بلکه آن ها زندگی را برای عده ای دیگر سخت تر کرده اند. مالیات بر این سوداگران چه از طریق مالیات بر سوداگری و چه از طریق سایر اقدامات نظیر مالیات بر عایدی سرمایه، حرکتی هوشمندانه برای ساماندهی و بهبود بازار مسکن است.
مالیات بر سوداگری مسکن از اهمیت بالایی برخوردار است و به این دلیل وضع شده که ملاکان و ثروتمندان داخلی و خارجی، املاک و مستغلات را به عنوان محلی برای ذخیره و رشد غیرمولد سرمایه خود انتخاب نکنند؛ چرا که خالی نگه داشتن املاک و مسکن اثرات منفی بر اقتصاد و جامعه می گذارد.
سوداگری در مسکن و خالی نگه داشتن آن موجب افزایش قیمت مسکن، کاهش عرضه واحدهای استیجاری و در نهایت دوری تقاضای مصرفی از مسکن متناسب با نیاز است.
معافیت واحدهای اجاره داده شده با قرارداد بلندمدت
طبق گزارش وزارت مالی کانادا، مالیات بر سوداگری مسکن به طور خاص ملاکان و صاحبان مسکن های زیاد غیرساکن در بریتیش کلمبیا را مورد هدف قرار می دهد. زیرا درصدی از درآمد غیرقابل قبول بدست آمده از سوداگری مسکن، با مالیات اخذ شده و برای زندگی بهتر به ساکنان بریتیش کلمبیا کمک خواهد کرد.
هم چنین طبق گزارش وزارت مالی کسانی که خانه ای ندارند و یا مسکنی را برای زمان زیادی اجاره داده اند از پرداخت این مالیات معاف هستند.
ایجاد تحرک در بازار مسکن با اجرای مالیات بر سوداگری
این مالیات برای بازارهای مسکن شهرهایی نظیر ونکوور و ویکتوریا که در آن نرخ مالیات بر خانه های خالی بسیار کم است و مناطقی که ملاکان با خالی نگه داشتن خانه ها قیمت ها را برای مردم محلی افزایش داده اند، مناسب است.
کسانی که مشمول پرداخت مالیات بر سوداگری مسکن می شوند چهار گزینه پیش روی خود دارند: ۱- مالیات خود را بپردازند ۲- ملک مشمول را به عنوان ملک اصلی محل اقامت خود معرفی کنند ۳- آن را اجاره دهند ۴- آن را بفروشند.
صرف درآمد حاصل از مالیات برای ساخت مسکن ارزان قیمت
با وضع مالیات بر سوداگری مسکن درآمد قابل توجهی به دلیل تعداد بالای خانه های خالی نصیب دولت می شود که می توانند هزینه های اجرایی مالیات بر سوداگری مسکن را پوشش دهد. هم چنین درآمد این مالیات می تواند صرف ساخت مسکن متناسب با نیاز خانوار و مساکن مخصوص اجاره شود.
در عین حال این مالیات به دنبال تشویق افزایش مدت زمان اجاره توسط صاحبان مسکن است که در قانون این مالیات به طور کامل از پرداخت مالیات معاف است.
اگرچه برخی با ارائه پیشنهادها و نظرات نسبت به این قانون سعی کردند این مالیات را غیرمنصفانه بنامند و پرداخت آن را برای مردم سخت جلوه دهند، اما این مالیات از حمایت عمومی مردم برخوردار است.
برخی از این اظهارنظرها اصلا ارزش توجه ندارند. زیرا بازار مسکن به شدت محتاج اضافه شدن مسکن های خالی به بازار اجاره و فروش است. در برخی از مناطق قیمت مسکن منفجر شده است و افراد محلی برای تامین مسکن متناسب با نیاز خود دچار مشکل شده اند.
افزایش عرضه واحدهای اجاری هدف اصلی این مالیات است
پاسخ اصلی به این اظهارنظرها این است که بریتیش کلمبیا دچار بحران تامین مسکن متناسب با نیاز خانوار است و مالیات بر سوداگری مسکن کمک خواهد کرد تا انگیزه ها تقویت شده و خانه های خالی به بازار اجاره عرضه شوند.
متاسفانه برخی نمی خواهند با دلارهای مالیاتی خود، که می تواند برای ساخت مسکن اجتماعی و ارزان قیمت برای مردم استفاده شود، کمک کنند. برخی از صاحبان املاک که مشمول این مالیات شده اند می توانند مسکن خود را بفروشند که این تصمیم می تواند به کاهش قیمت مسکن کمک کند و امری مطلوب است.
منبع: پالیسی نوت linkp.ir/2oAN
انتهای پیام/راه و ساختمان
